วิหารธรรม

เธอทั้งหลาย ทุกข์ทางกาย ทุกข์จากการเกิด การมีร่างกายมันก็มากพอแล้ว จงอย่าเพิ่มทุกข์ทางใจ อย่าสร้างทุกข์ทางใจมาทำร้ายใจของใจเธอเอง จงอยู่อย่างใจ ใจมีความสุขใจ ใจสงบจริงของใจ ในความดีของใจพระท่านจริง เพื่อความอยู่เป็นสุขจริง จริงของเธอทั้งหลายจริงกันจริงกัน

เรากลับมา มาดูจริงในสิ่งนี้ของตัวเราเองจริง..จริงๆกัน

ทุกข์ของการเกิด การมีร่างกายนี้ ทุกข์จากกฎของกรรมที่มันตามมาให้ผล ทุกข์จากการมีร่างกายมันมีมากมายพอแล้ว เธอรู้สึกไหมในสิ่งนี้ของใจเธอเองจริง

หรือไม่ทุกข์ ถ้าไม่ทุกข์ จ๊ะ..เลิกคุย 5555

ถ้าคุยกับคนที่มีร่างกายแล้วไม่ทุกข์ เออ..แย่เลย แต่พวกเราทุกข์กันน้อ งั้นคุยได้ 555

คนเราเกิดมาไม่มีใครไม่ทุกข์ไม่มี ขึ้นชื่อว่ามีร่างกายมันเต็มไปด้วยความทุกข์จากสิ่งนี้ของร่างกายนี้จริง แต่ในโลกนี้ที่หายากคือคนที่มีจริงที่ใจ ใจไม่ทุกข์ใจจริง ใจสงบสุขเย็นๆใจของใจจริง ใจอิสระใจจริง ใจเบิกบานใจจริง จริงในสิ่งนี้ในใจตัวเองจริง ใจอย่างนี้หายากยิ่งในโลกนี้จริง

มีแต่ใจทุกข์ใจ วุ่นวายใจ เร่าร้อน เศร้าหมอง ด้วยใจยึดเกาะร่างกาย ยึดว่ามันเป็นเรามันเป็นของๆเรา เรามีในมันมันมีในเราเป็นอย่างนี้กัน จึงหาใจ ใจที่สงบเย็นสุขใจในภายในของใจไม่มีกัน ทุกข์ทางกายมันก็มากพอแล้ว แต่กลับสร้างทุกข์ทางใจเพิ่ม เนี่ยน้อ ด้วยความไม่รู้จริง จริงกันจริง จริงตามคำสอนของพระท่าน จริงในความจริง..จริง ตรงๆจริง จริงในสิ่งนี้ของมันจริง

ขันธ์๕ ร่างกาย มันไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของๆเรา เราไม่มีในมันมันไม่มีในเรา ความจริง..จริงๆมีแค่นี้เอง แต่กลับหาใจของใจใครจริง เห็นจริง มั่นใจจริง และมีจริงที่ใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง มีใจสงบสุขใจนี้เป็นหนึ่ง หนึ่งของใจตนจริง หาใจอย่างนี้ในโลกนี้ยากมากๆ ที่มีมากคือจิตเกาะร่างกายมีแต่ความทุกข์ใจ วุ่นวายใจ เศร้าหมองใจ มีอย่างนี้มากมายในโลกนี้

แล้วเธอล่ะคิดยังไง จะอยู่จริงยังไงของใจเธอจริงกันจริง

ทุกข์ทางกายมันก็มากพอแล้ว สุดจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว แล้วสร้างทุกข์ทางใจ มาทำร้ายใจของใจตัวเองกันไปทำไม เคยมองในสิ่งนี้ของตัวเองบ้างไหม ว่าเราจะเพิ่มทุกข์ของเราไปอีกทำไมกัน ทำไมไม่อยู่อย่างใจ ใจในใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจของใจจริง จริงเพื่อตัวของตัวเราเองจริง...จริงๆกัน

พี่มองแค่นี้ และเอาแค่นี้ในส่วนจริงของใจ ในภายในของใจพี่เองจริง เอาจริงแค่ใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจของใจตนจริงพอ ทุกข์ทางกายมันก็บียคั้นใจเรามากพอแล้ว สุดจะทน แต่ต้องทน ยอมรับในมันไปเสือกเกิดมาเอง โง่เองก็ยอมรับมันไป แต่ทางใจพอแล้ว เราไม่โง่ทำร้ายใจ ใจของใจต้วเองอีกต่อไป ไม่เพิ่มทุกข์ไม่สร้างทุกข์เพิ่มมาทำร้ายตัวเราเอง ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว พี่ไม่เพิ่มทุกข์ทางใจ ในส่วนของใจเราจะอยู่อย่างใจ ใจสุขใจจริง จริงของใจเราเองจริง...พอ

พี่เอาตรงนี้ของพี่ ของใจพี่จริง ใครทำยังไงคิดเห็นยังไงเอายังไงของเขา พี่ไม่ยุ่ง เราดูเรา เราดูจริงในสิ่งนี้ของใจในใจเราเองจริง...พอ

รักษาใจของใจเราเองจริง ใจอยู่จริงอย่างใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจของใจเราเองจริง...พอ

เรา...เรารักใจของใจเราเองจริง จึงไม่เพิ่มทุกข์ทางใจ ใจอยู่จริงอย่างใจ ใจสุขใจของใจเราจริง...พอ เราทำเพื่อตัวของตัวเรานี้เองจริง

พี่คนธรรมดาที่ไม่คิดเพิ่มทุกข์กับตัวของตัวเองจริง ทุกข์ทางกายมันก็มากพอแล้วสุดจะทนกับมัน แต่ต้องอดทนและยอมรับในความเป็นธรรมดาของการเกิด ของการมีร่างกาย ของกฏของกรรมที่เคยทำไว้แล้วมันตามมาให้ผลกับเรา ก็ต้องยอมรับในสิ่งเหล่าๆนี้ของการเกิดนี้จริง เราทุกข์กับสิ่งเหล่าๆนี้ตลอดเวลาของการมีร่างกายนี้จริง เราไม่เกิดแล้ว เราไม่เกิดไม่มีร่างกายนี้อีกต่อไปของใจเราจริง ดีที่สุดจริง จริงของใจเราเองจริง จึงทำทุกอย่างด้วยใจพอใจจริง จริงในสุขจริง จริงในพระนิพพานอย่างเดียวจริง จริงของใจเราจริง

ให้ทานจริงด้วยใจ ใจสุขใจในสงบจริงของใจ ในสงบสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง ทำจริงด้วยใจพอใจในพระนิพพานจริง จริงเป็นหนึ่งจริง จริงของใจเราเองจริง

ใจเรามีจริง จริงในความเมตตาจริง จริงในความรักเย็นๆใจ ใจมีศีลจริงที่ใจ ใจมั่นคงจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ศีลสุขเย็นใจ ใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจมีศีลจริง จริงที่ใจ ใจพอใจจริงในพระนิพพานจริง จริงจุดเดียวจริง จริงของใจเราเองจริง

ใจเรามีใจจริงตั้งอยู่จริงในส่วนจริงของใจ ในความรู้สึกสงบสุขเย็นๆใจ ใจของใจเราเองจริงพอ ใจตั้งเป็นหนึ่ง หนึ่งในที่ใจของเราอยู่แล้วรู้สึกสงบสุขเย็นๆใจ ใจในใจของใจเราเองจริง ใจจับพระพุทธเจ้า ใจจับพระนิพพานเป็นอารมณ์ เป็นใจ ใจสุขใจของใจเราเองจริง..พอ เราอยู่จริงในส่วนจริงของใจ ในส่วนนี้ของใจเราเองจริง...พอ พอจริงแค่ใจ ใจสุขใจของใจตนจริง เราทำสิ่งนี้เพื่อตัวของตัวเราเองจริง

ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว ทางใจเราไม่ยอมทุกข์ ไม่เพิ่มทางทุกข์ใจมาทำร้ายใจ ใจของใจเราเองจริง เรารักใจเราจริง เราจึงทำจริงแค่ใจ ใจสุขใจของใจเราจริงพอ พอในสิ่งนี้จริง จริงเพื่อตัวของตัวเราเองจริง พี่เอาแค่นี้จริง เราทุกข์กายน้อ ก็ทนพอแล้ว ไม่ไหวในสิ่งนี้ของใจพี่จริง ของพี่พอแล้ว ทุกข์ทางกายก็มากพอแล้ว พี่ไม่เพิ่มทุกข์ทางใจ ไม่ขอมีทุกข์ทางใจ ใจขออยู่จริงอย่างใจ ใจสุขใจของใจเราจริง..พอ

พี่อยู่ของพี่อย่างนี้ อยู่อย่างคนธรรมดานี้จริง ที่รักใจ ใจของใจตัวเองจริง ไม่เพิ่มทุกข์ทางใจ ใจอยู่จริงอย่างใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจอยู่กับความดีของใจพระท่านจริงพอ ใจเรารู้สึกสงบสุขใจที่สุด ที่สุดจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ใจสงบสุขใจนี้ดีที่สุดของใจตนจริง จึงเอาจริง จริงแค่นี้ของใจพี่จริง ก็มีแค่นี้เองจริง

ลองกลับมาตัวเองในสิ่งนี้ของใจตัวเองกัน

ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว จะเพิ่มทางใจทำร้ายใจของใจตัวเองกันไปทำไม กลับมารักใจตัวเองจริงๆกัน ใจเอาใจอยู่จริงอย่างใจ ใจสุขใจของใจเราจริง..จริงๆกัน นี่แหละดีที่สุดแล้วของตัวเราเองจริง

พี่เอาแค่นี้ของตัวพี่เองจริง เราจึงอยู่จริงอย่างใจ ใจสุขใจจริงอย่างเดียวจริง จริงของใจเราจริงก็ด้วยเหตุนี้เองจริง ทุกข์กายมันก็มากพอแล้วเราไม่เพิ่มทุกข์ใจมาทำร้ายใจตัวเอง เรารักใจเราเองจริงเราจึงอยู่จริงในที่ใจ ใจรู้สึกสุขใจที่สุดจริง จริงของใจตัวเองจริง..พอ ของพี่มีแค่นี้จริง

เราทุกคนจงกลับมาอยู่อย่างนี้ของใจตัวเองกัน มีสิ่งนี้เป็นที่อยู่จริงของใจ ในภายในของใจตัวเองจริง..จริงๆกัน มีวิหารธรรมคือที่อยู่จริงของใจ #ใจเราจงไปอยู่จริงในที่ใจของเราอยู่แล้วรู้สึกสุขใจที่สุด ที่สุดของใจเราจริงกันเถอะ แล้วผลดีจะมีกับใจของทุกคนเอง อย่าเสียเวลาในความสุขของใจเราเลย

ทุกเวลาทุกนาทีมันมีค่า ด้วยการมีชีวิตอยู่กับการมีร่างกายมันหาอะไรเป็นสุขไม่มี ถ้าเห็นชัดอย่างนี้พี่เชื่อว่า คงไม่มีใครเอาใจมาจมอยู่กับมัน คงมีแต่ใจที่ไปจับอยู่ อยู่จริงในที่ใจ ใจรู้สึกสุขใจที่สุดของใจตัวเราเองจริง

พี่เองก็ไปอยู่ ไปอยู่ในที่อยู่จริงของใจตัวเองจริง. เราก็ไม่ยอมจากความสุขใจของใจตัวเราเอง นี่ดีที่สุดของการยังมีร่างกายนี้อยู่

ทุกข์แค่ทางกายพอ ทุกข์ทางใจไม่เอาแล้ว พอแล้ว ใจไปอยู่ในที่สงบเย็นๆสุขใจ ใจของใจเราเองจริง พี่ก็เอาอย่างนี้ของพี่เหมือนกัน

ตายก็จบ ไม่เกิดด้วยจิตเราสว่างสงบสุขเย็นๆใจในนิพพานของตัวเราจริง ใจเราไปอยู่จริงของใจเราจริงนี้พอ อยู่เพื่อใจ ใจสุขใจของใจเราจริง...พอ

ความจริงก็ทำได้แค่นี้ ใจอยู่นิพพานอยู่กับใจพระท่านจริง ใจเราสุขใจของใจเราจริง..พอ และไม่คิดมาก คิดแค่ตาย ตายเราก็ไปนิพพาน ของพี่คิดแค่นี้ไม่คิดมาก ไม่ทำมากทำแค่นี้ ใจเราสุขใจในนิพพานในที่อยู่จริง จริงของใจเราจริง..พอ

เราไปอยู่กับใจเย็นๆ ใจสงบใจสุขใจอบอุ่นใจ ใจที่รักใจเราจริง จริงใจกับใจเราจริง ใจให้ใจกับใจเราจริง พี่อยู่กับสิ่งนี้ของใจพี่จริง ใจสุขใจที่สุดจริง เอาใจไปอยู่กับใจที่รักใจเราจริง ใจรู้สึกสุขใจที่สุด ใจอยู่ร่วมจริงกับใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง กับใจพระองค์ท่านจริง นี่แหละสุขใจที่สุดจริง

พี่เอาแค่นี้ของใจพี่จริง รักเย็นๆ ใจเราสุขใจเราดี ความรักเย็นใจอบอุ่นนิ่มนวลใจสุขใจในใจของใจทุกท่านจริง ในใจเราอยู่แล้วสุขใจที่สุดจริงของใจเราจริง นี่คือวิหารธรรมจริง เป็นที่อยู่จริง จริงของใจพี่จริง

พี่อยู่กับดวงใจ ใจที่รักใจพี่จริง รักเย็นๆใจ ใจเราสุขใจของใจเราจริง อยู่กับใจ ใจที่รักใจเราจริง สุขใจเรานี้เองจริง ไปอยู่ในจุดนี้จุดเดียวจริง จุดสูงสุด จุดที่มีใจสุขใจที่สุด สุดของใจตัวเราจริง

วันๆไม่ได้ทำอะไรเลยในเรื่องของใจ พี่อยู่แค่นี้อย่างเดียวของใจพี่เองจริง ใจเราจบของเราจริงในจุดนี้จริงของใจเราเองจริง..พอ เป็นดวงใจพระนิพพานสว่างใจ สุขใจกับใจพระทุกดวงใจในนิพพาน ใจมีแต่ใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจรักใจกันจริง ใจให้ใจ ใจสุขใจกันจริง รักเย็นๆใจ มีสิ่งนี้ของใจกันจริง

พี่อยู่ของๆพี่แค่นี้ในภายในของใจพี่เองจริง เป็นวิหารธรรมจริง เป็นที่อยู่จริง จริงของใจตัวเองจริง

ก็มีแค่นี้ในทุกๆวันที่อยู่ ชีวิตก็ว่ากันไป ทุกอย่างของมัน มันก็จบของมันแค่มันตาย ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว มีสิ่งต่างๆบีบคั้นเรามากพอแล้ว เราไม่เอาอะไรมาสร้างทุกข์ให้มีในใจเราเองจริง เราเอาใจเราไปอยู่จริง จริงในที่ใจ ใจสุขใจที่สุดจริง จริงของใจเราจริง...พอ

ตายเราก็ไปนิพพานกัน อยู่ร่วมกัน สุขใจกันจริง

อย่าไปทำอะไรมันมากเลยน้อในเรื่องของใจ เอาแค่นี้พอแล้ว ใจสุขใจเราดี ในแดนเดียวกัน สุขใจกัน คงที่ในสิ่งนี้ของใจเรากัน พี่อยู่ของๆพี่แค่นี้ ในเรื่องของใจพี่จริง

จุดเดียวจริงในจุดสูงสุด ในจุดจริงของใจ ใจสุขใจที่สุดจริง จริงของใจเราเองจริง จุดเดียวจริง จริงในความสุขใจจริง จริงของใจเราจริง..พอ ใจตัดตรงจุดเดียวของใจเราเองจริง ก็อยู่แค่นี้พอ

พี่อยู่ของๆพี่แค่นี้ทั้งวัน ในภายใน ในความรู้สึกของใจพี่จริง มีพระนิพพานเป็นวิหารธรรมจริง เป็นที่อยู่จริง จริงของใจตนจริงจุดเดียวจริง

เพื่อใจ..ใจสุขใจของใจเราจริงพอ เราทำเพื่อตัวของตัวเราเองจริง เพื่อความอยู่จริงเป็นสุขใจจริงจริงของใจเราเองจริง...พอ ทำแค่จิตเป็นสุข...พอแล้ว เอาแค่นี้จริง จริงของใจเราจริงกันจริง...พอ

เธอทั้งหลาย ทุกข์ทางกาย ทุกข์จากการเกิด การมีร่างกายมันก็มากพอแล้ว จงอย่าเพิ่มทุกข์ทางใจ อย่าสร้างทุกข์ทางใจมาทำร้ายใจของใจเธอเอง จงอยู่อย่างใจ ใจมีความสุขใจ ใจสงบจริงของใจ ในความดีของใจพระท่านจริง เพื่อความอยู่เป็นสุขจริง จริงของเธอทั้งหลายจริงกันจริงกัน

ดีไหม ก็กลับมาดูในสิ่งนี้ของใจ ใจในใจของใจทุกคนเองกัน ลองกลับมาในสิ่งนี้ของตัวเองกัน

เราทุกข์ทางกายมันก็แสนทรมานใจเรามากพอแล้ว เวทนาทางกาย สิ่งต่างๆของร่างกายนี้ ของโลก ของสิ่งภายนอก มันบีบคั้นใจเรามากพอแล้ว ทุกข์จากสิ่งนี้ของมันมากพอแล้ว ไม่มีใครสุขจากสิ่งนี้ของมันไม่มี นอกจากจิตของคนที่มีอุปาทานจิตยึดว่ามันเป็นเรามันเป็นของๆเรา เรามีในมันมันมีในเรา ยึดเอากายนี้เป็นสุข ยึดเอากายคนอื่นเป็นสุข ยึดเอาวัตถุธาตุ เอาสิ่งภายนอกเป็นสุข เขาย่อมไม่เห็นทุกข์ของการเกิด ของการมีร่างกาย ก็เป็นธรรมดาของแต่ละคนไป

แต่ถ้าทุกคนในนี้เห็นการเกิด การมีร่างกายเป็นทุกข์ ทุกข์ทางกายมันมีกับเราทุกคนมากพอแล้ว ก็จงอย่าเพิ่มทุกข์ทางใจ ใจในใจของใจตัวเองกัน จงอยู่จริงอย่างใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจสงบสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง..จริงๆกัน เพื่อตัวของตัวทุกคนเองจริง

กายส่วนกาย ใจส่วนใจจริง จงรักษาใจของใจตนจริง ให้ใจสุขใจจริง จริงของใจตนจริง...จริงๆพอ เพื่อใจคุณเองจริง

ขอบคุณครับ รักนะทุกคน ใจสุขใจในใจกัน

ใจเป็นทุกข์ใจในโลก ใจสุขใจในพระนิพพานจริง ต้องเห็นอย่างนี้ชัดในใจตัวเองจริง ใจเราจึงจริงไปอยู่จริงในจุดจริงเดียวจริงของใจเราจริงเองจริง คือใจสุขใจจริงในความรักของใจพระจริง ในความดีของใจพระจริง ในที่ใจอยู่แล้วสุขใจที่สุดจริงของใจเราเองจริง ของพี่มีแค่นี้ มีแค่นี้เอง

ปากพูดมือทำ ร่างกายจะเป็นยังไง ทำอะไรในเรื่องอะไรๆก็ตาม จะอยู่กับใคร สถานที่ใดก็ตามในโลกนี้ แต่ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจพี่ พี่อยู่จุดเดียวจริง จริงของใจพี่จริง ในจุดที่รู้สึกสุขใจที่สุดจริงของใจพี่จริง

เราทุกข์ทางกายพอแล้ว ในส่วนจริงของใจเราไม่เพิ่มทุกข์ทางใจกับใจตัวเองจริง เรารักใจตัวเองจริง จึงเอาใจเราอยู่จริง จริงในที่ใจ ใจรู้สึกสุขใจที่สุดของใจเราจริง..พอ

พี่คนบ้าๆไม่คิดมาก ชีวิตของร่างกายมันคิดแค่ตาย ทุกอย่างของมัน มันจบแค่มันตาย ก็ไม่รู้จะอะไรกับมันมากมาย เป็นคนคิดในเรื่องนี้น้อยมาก คิดแค่ตาย..พอ

และเห็นความตายมันอาจมีได้ตลอดเวลาของร่างกายนี้จริง มันอยู่ที่ลมหายใจ มันหายใจเข้าถ้ามันไม่หายใจออกมันก็ตาย มันหายใจออกมันไม่หายใจเข้ามันก็ตาย เรื่องของร่างกาย มันก็มีแค่นี้เอง จึงคิดแค่ตายพอ

เรื่องของใจ ใจคือความรู้สึก ใจสุขใจจริงมีค่าที่สุดจริง จริงของใจตัวเราเองจริง

พี่รักใจตัวเองจริง พี่รักใจพระจริง รักใจที่รักใจเราจริง จึงเอาใจไปอยู่จริง จริงกับใจ ใจที่รักใจของใจเราจริง..พอ ใจในพระนิพพานจริง จริงของดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพาน ด้วยความรู้สึกจริงของใจ ด้วยใจรักใจของใจเราจริง ด้วยใจมั่นใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

พี่อยู่กับดวงใจ ใจที่รักใจพี่จริง รักเย็นๆใจ ใจเราสุขใจของใจเราจริง ไปอยู่ในจุดนี้จุดเดียวจริง จุดสูงสุด จุดที่มีใจสุขใจที่สุด สุดของใจตัวเราจริง ใจเราจบของเราจริงในจุดนี้จริงของใจเราเองจริง...พอ

วันๆไม่ได้ทำอะไรเลยในเรื่องของใจ พี่อยู่แค่นี้อย่างเดียวของใจพี่เองจริง เป็นดวงใจพระนิพพานสว่างใจ สุขใจกับใจพระทุกดวงใจในนิพพาน ใจมีแต่ใจ ใจสงบสุขเย็นๆใจ ใจรักใจกันจริง ใจให้ใจ ใจสุขใจกันจริง รักเย็นๆใจ มีสิ่งนี้ของใจกันจริง

พี่อยู่ของๆพี่แค่นี้ในภายในของใจพี่เองจริง เป็นวิหารธรรมจริงเป็นที่อยู่จริง จริงของใจตัวเองจริง

ก็มีแค่นี้ในทุกๆวันที่อยู่ ชีวิตก็ว่ากันไป ทุกอย่างของมัน มันก็จบของมันแค่มันตาย ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว มีสิ่งต่างๆบีบคั้นเรามากพอแล้ว เราไม่เอาอะไรมาสร้างทุกข์ให้มีในใจเราเองจริง เราเอาใจเราไปอยู่จริง จริงในที่ใจ ใจสุขใจที่สุดจริง จริงของใจเราจริง...พอ

ตายเราก็ไปนิพพานกัน อยู่ร่วมกัน สุขใจกันจริง

ในแดนเดียวกัน สุขใจกัน คงที่ในสิ่งนี้ของใจเรากันดีไหม ไปอยู่จริงในที่อยู่จริง ใจสุขใจของใจเราจริงกันจริงพอ ใจสุขใจกันดี

พี่ตรงๆของใจพี่เองจริง ใจอยู่จริงตรงไหนของใจเราเองจริงที่รู้สึกสุขใจที่สุดจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจเราเองจริง เราก็อยู่ของๆเราจริง จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง..จริงๆพอ ไม่คิดมาก อยู่ตรงๆจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง...พอ ใจสุขใจในใจเราเองจริง

จริงก็พอ สุขจริงก็จบ จบก็พบพระนิพพานจริง ก็มีแค่นี้จริง จริงของใจเราเองจริง

เธอทั้งหลาย ทุกข์ทางกาย ทุกข์จากการเกิด การมีร่างกายมันก็มากพอแล้ว จงอย่าเพิ่มทุกข์ทางใจ อย่าสร้างทุกข์ทางใจมาทำร้ายใจของใจเธอเอง จงอยู่อย่างใจ ใจมีความสุขใจ ใจสงบจริงของใจ ในความดีของใจพระท่านจริง เพื่อความอยู่เป็นสุขจริง จริงของเธอทั้งหลายจริงกันจริงกัน

ก็พอเข้าใจนะครับ..ขอบคุณครับ