สุขอยู่ที่ใด ใจอยู่ที่นั่น

สุขอยู่ที่ใด..ใจอยู่ที่นั่น
อยู่ตรงนั้นจุดเดียวจริงของใจเราเองจริง...พอ

สุขอยู่ที่ใดจ๊ะที่รัก
เรารู้เราในสิ่งนี้หรือยังจ๊ะ..ในใจของเราเอง
ในกลุ่มของเรา..น้อ..รู้อยู่เต็มอก
แต่เหตุใดไม่เอาใจอยู่จริงในสิ่งนี้จริงเป็นหนึ่งจริงในใจเราจริง
นี่สิ..ต้องกลับมาถามใจตัวเอง..กันน้อ

เหตุใดยังเอาจิตไปยุ่งวุ่นวายกับสิ่งที่ทำให้จิตเป็นทุกข์
ทั้งๆที่ต้องการสุข..ต้องการสงบ
ต้องการใจสบายใจ..ต้องการนิพพาน
นี่แหละ.มันสวนกับใจเราเอง..จริงไหม

สุขอยู่ที่ใดจ๊ะ
ใจต้องการสุขใจ..เหตุใดยังเอาจิตไปจมอยู่กับสิ่งที่ทำให้จิตเป็นทุกข์ เนี่ย..ง่ายๆๆ..ลองกลับมาดูตัวเองในสิ่งนี้กัน
รู้ก็รู้อยู่กับใจจริง
ว่าใจเราจริงอยู่จริงตรงไหนจริง..ใจจึงสงบเป็นสุขของใจตนจริง

รู้ยังจ๊ะทึ่รัก ในสิ่งนี้ของใจตัวเอง
แล้วทำไมไม่อยู่ อันนี้ต้องถามใจตัวเองกัน
สุขหรือทุกข์..มันขึ้นอยู่กับตัวของตัวเราเอง
คุณไม่เอาเองในสิ่งนี้ของใจคุณจริง
แล้วจะได้ไหมในสุขจริงของใจตนจริง

มองง่ายๆๆ..แบบเด็กๆๆน้อ
ไม่ต้องคิดเยอะแบบผู้ใหญ่..มากเรื่อง
เด็กไม่คิด..อันไหนดี..เขาชอบ..เขาเอา
เหตุผลไม่ใช้..ทำไม่ทำ...เอาเลย
รู้ว่าอะไรดี..อะไรสุข..เอาเลย
เอาจริง..ได้จริง..ก็ตรงๆในสิ่งนี้จริง

ตื่นมา..ไม่ต้องท่องอะไร
ขันธ์๕..ไม่ใช่เรา..ไม่ใช่ของเรา
เราไม่มีในมัน..มันไม่มีในเรา...ไม่ต้องท่อง 55
ใจอยู่ตรงไหนแล้วใจรู้สึกสงบเย็นเป็นสุข..ก็อยู่เลย
ก่อนหลับก็อยู่..ตื่นมาก็อยู่..ทั้งวันก็อยู่ ก็แค่นี้

เรารู้ตัวเราดี..ในใจของเราจริง
เราเอาของๆเราแค่นี้...จิตเป็นสุข..พอ
ในตัวเรา...เราก็รู้ของๆเราแค่นี้
ตัวเราจริงๆๆคือ.ใจ
ตัวเราจริงๆๆคือ.ความรู้สึก
เราก็อยู่ของๆเราจริง..แค่นี้

เรารู้ตัวของตัวเราเองดี
ว่าใจของเราจริง..อยู่ตรงไหนจริงจึงเป็นสุขของใจเราจริง
เราก็อยู่ของๆเราจริง..แค่นั้นเอง
มันยากตรงไหน...จริงไหม

เรารักใจเราจริง เราจึงเอาจริงในสุขจริงของใจเราจริง
ทุกข์..สิ่งที่ทำให้จิตเป็นทุกข์
เอาแม่งไปทำไม..จริงไหม

เรารักใจเราจริง
ง่ายๆๆๆ คุณไปทำอะไรกัน ซับซ้อน..วุ่นวาย..คิดมากเกินไป
จะตัดอะไร..ทรงอะไร..จะเอาถึงขั้นไหน
น้อ ผู้ใหญ่.คิดมาก 555

สุขอยู่ที่ใด..ใจเราอยู่ของเราตรงนั้นของใจเราจริง..พอ
เรารักใจเราจริง เรารักใจพระพุทธเจ้าจริง
เรารักใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
เราพอใจในสงบสุขของใจเราจริง
เราพอใจอยู่จริงในสงบนิพพานจริง

เรารู้ตัวเราจริง ตัวเราจริงๆคือ.ใจ
ใจอยู่กับสิ่งนี้จริงด้วยใจ
ด้วยความรู้สึกจริงในภายในของใจเราจริง...พอ
ตรงๆๆกับสิ่งที่ใจของใจเราจริง....ต้องการ

รู้ว่าสื่งใดเป็นสุขจริงของใจจริง
เราก็อยู่ของใจเราจริงเองจริง...พอแล้ว

เราเชื่อพ่อเราจริง
พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง
การไม่เกิด..ดีที่สุด
การไม่มีร่างกายนี้อีกต่อไป..เป็นสุขอย่างยิ่ง
ตัวเราจริงๆคือ.ใจ ใจคือความรู้สึก
ว่างๆๆในภายในของใจคือเราจริง
เราเชื่อใจพ่อเราจริง
เรามั่นใจในสิ่งนี้จริงของใจเราจริง
เราพอใจในสุขจริงของใจเราจริง
เราเอาแค่จิตเป็นสุข..พอแล้ว

สิ่งนี้ดีที่สุดแล้วจริงของใจเราเองจริง
เราก็เอาของๆเราแค่นี้
จบง่ายดี
ใจจบตรงใจ
ใจอยู่ในที่ใจอยู่แล้ว..รู้สึกสบายใจที่สุด..ดีที่สุด
สงบสุขใจของใจเราจริง...พอ
ดีไหมจ๊ะที่รัก

สุขอยู่ที่ใด รู้ตัวไหมจ๊ะ เหตุใดไม่อยู่กัน
นี่สิ..ต้องกลับมาถามใจตัวเอง..จริงๆๆกัน
ทุกข์ไม่อยากทุกข์..เสือกเอาจิตยุ่งกับมันให้ทุกข์..น้อ..แปลกดี
ผู้ใหญ่คิดมากน้อ 555

เลยนึกถึงที่หลวงพ่อท่านเคยเล่า
จำได้ไหม..เคยเอามาคุย ‪
เรื่อง "‎พระอรหันต์7องค์ที่เชียงราย‬"
ก่อนหน้านี้ท่านมาฝึกมโนมยิทธิที่วัดท่าซุง
แล้ามากราบลาหลวงพ่อไปธุดงค์ที่เชียงราย
ท่านไปพักที่สำนักสงฆ์ที่เชียงราย
วันๆๆท่านก็ไม่ได้อะไรมาก
ทำกิจของสงฆ์ตามปกติของพระท่าน
กวาดใบไม้..สวดมนต์..ทำงานทุกอย่างปกติของสงฆ์

แต่ใจในใจท่าน
ท่านเอาจิตของท่านอยู่กับพระที่พระนิพพาน
หลวงพ่อบอก..สมาธิก็ไม่ดีอะไร
ทิพยจักขุญาณไม่ได้ชัดเจนแจ่มใสอะไร มีแค่ความรู้สึก

ท่านเอาแค่นี้
วันๆๆ..ไม่ว่าท่านจะทำอะไรของๆท่าน
ใจท่านตั้งอยู่ในนิพพานอย่างเดียว
อยู่เป็นปกติของใจท่าน
ในที่ใจ..ใจสุขจริงของใจท่านจริง

ไม่นาน..จบกิจ ทั้ง7องค์
แค่นี้..ใจอยู่จริงในที่ใจ
ใจสุขจริงของใจจริง อย่างเดียวจริง
จบแบบไม่รู้ตัวว่าจบ วาระบุญมาถึงพอดี

แต่ที่สำคัญ ใจของท่านเอาจริงจุดเดียวจริง
สุขของใจจริง จึงตั้งอยู่จริงในสื่งนี้จริงของใจท่านจริง
จิตพบสุขของใจจริง เลยอยู่จริงในสิ่งนี้..จริงๆๆเอง

ต่างกับเราไหมครับ
วันๆๆอยู่จริงในสุขจริงนานแค่ไหน
ไม่อยากเกิด..อยากใจสงบเป็นสุข
อยากสบายใจ..สงบอิสระ..สุขใจ
แต่เหตุใดยังเอาจิตไปยุ่งจมอยู่กับทุกข์..แปลกดี

สุขอยู่ที่ใด..เราก็อยู่ของๆเราตรงนั้นของใจเราจริง
เรารักใจตัวเองจริง
สุขเอา..ทุกข์ไม่เอา ตรงๆๆกับสื่งที่ใจของเราจริง ต้องการจริง

รู้อะไรคือสุขของใจตัวเอง เราก็เอาของเราตรงๆๆ จบ
ภายนอกก็ทำของมันไป
ยังไงยังไม่ตาย..ก็หนีไม่ออก..ทำมันไป
ทำอย่างใจมีสติ รู้ตัวของตัวเราดี..พอ!
ว่าตัวเราจริงๆๆคือ.ใจ
เราจริงๆๆคือความรู้สึก
ว่างๆๆคือเราจริง

เราสนใจแค่นี้ในสิ่งนี้ของตัวเราจริง..พอ
เราเอาของๆเราแค่นี้
ใจอยู่ตรงไหน..ใจสุขจริงของใจเราจริง
เราก็อยู่เราจริง...พอแล้ว
ตรงไปตรงมากับใจของเราจริง
ที่ต้องการจริงแค่นี้จริงของใจเราจริง
กลับมาดูใจตัวเองกัน
เอาไหม...สุขของใจเราจริง

สุขาอยู่หนใด..อ้อ..รู้แล้ว..ไปปลดทุกข์..ตรงนี้
เออ..น้อ..ใจก็เหมือนกัน
ยังมาอยู่จมกับสิ่งที่ทำให้จิตเป็นทุกข์
แล้วจะพ้นทุกข์ได้อย่างไร..จริงไหม

สุขอยู่ที่ใด
เราเอาใจของเราอยู่ที่ไหน สุขใจเราเองจริง
ปลดทุกข์ด้วยใจ..ใจอยู่จริงในสุขจริงของใจเราจรืง พอ!

ดีไหม ตรงๆ..ง่ายๆๆ..สบายๆใจดี

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม