หนึ่งราตรีหมดไป..ใจยังเหมือนเดิม

《หนึ่งราตรีหมดไป..ใจยังเหมือนเดิม》

ชีวิตทุกชีวิตล้วนเคลื่อนไปตามกาลเวลา..จริงไหม
เดี๋ยวเช้า เดี๋ยวสาย เดี๋ยวกลางวัน เดี๋ยวตอนเย็น ตอนกลางคืน หมดไปหนึ่งราตรี เป็นอย่างนี้ในทุกๆ วัน ไม่มีอะไรทรงตัวคงที่ ทุกอย่างล้วนเกิดดับไปตามกาลเวลา..จริงไหม

แต่สิ่งที่ท่านเห็นในของๆ ท่านจริง เป็นสิ่งที่คงที่ไม่เคลื่อนไปตามกาลเวลา คงที่เช่นไรก็คงที่อยู่เช่นนั้น คือความจริงของใจเราเองจริง ในความรู้สึกว่างๆจริงของใจ..ในภายในลึกๆของตัวใจเราเองจริง

ทุกอย่างของชีวิตของการเกิดของการมีร่างกาย มันล้วนเคลื่อนไปตามกาลเวลา เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..แล้วดับไปในของๆ มันเอง ไม่มีอะไรเที่ยงคงที่ในสิ่งเหล่าๆนี้จริงๆ.เลย..จริงไหม

แต่สิ่งที่เที่ยงคงที่จริง มีสิ่งเดียวจริง นั่นคือตัวใจจริงของตัวเราเองจริง

ใจคือเราจริง
ใจคือความรู้สึก ว่างๆสงบเย็น..อิสระ..เบิกบาน สิ่งนี้คือตัวของๆเราจริง..จริงในความจริง..จริง

ความรู้สึกจริงของใจจริงนี้ ไม่ว่ากาลเวลาจะเคลื่อนไปตามสภาพของๆ มัน ไม่ว่าร่างกายจะแปรปรวนของมันอย่างไร ไม่ว่าสิ่งต่างๆภายนอกจะเกิดดับเช่นใด..จะเป็นอย่างไรของมัน ใจในใจของใจเราจริง 'เราก็ยังเป็นเรา' ในความรู้สึกว่างๆ ในภายในของใจเราจริงเหมือนเดิมทุกอย่างจริง ไม่มีเกิดไม่มีดับ ไม่มีแปรปรวน คงที่จริงในสิ่งนี้จริงของใจ..ในภายในของตัวใจเราเองจริง

สิ่งนี้ของใจจริง..จึงยึดได้จริง
เป็นสิ่งที่เที่ยงจริง..คงที่จริง..ยึดได้จริง
เป็นสิ่งที่เป็นเราจริง..เป็นของๆเราจริง..ยึดได้จริง
เป็นสิ่งที่เป็นสุขจริง คือสงบจริงในความรู้สึกว่างๆๆของใจในภายในของใจเราจริง...ยึดได้จริง

ด้วยสิ่งนี้จรืงของใจเราจริง อยู่เหนือกาลเวลาจริง ไม่เคลื่อนไปตามกาลเวลาเหมือนสิ่งต่างๆ ทั้งหมด ที่มันเกิดมันดับไปตามกาลเวลา..จริงไหม

《หนึ่งราตรีหมดไป..ใจยังเหมือนเดิม》

ลองกลับมา..มานิ่งๆๆในใจของเราจริงๆ..ดู จริงไหมครับ
ทุกอย่างในชีวิตที่เกิดมามันผ่านมาแล้วมันก็ผ่านไปตามกาลเวลาของๆมัน
เรื่องเมื่อวานก็ผ่านไปแล้ว
เรื่องเมื่อคืนก็ผ่านไปแล้ว
แม้แต่ขณะนี้กำลังทำอะไร กำลังอ่านข้อความนี้อยู่ กาลเวลามันก็เคลื่อนของมันไปตลอดเวลา สิ่งที่เป็นอยู่ขณะนี้มันก็เกิดแล้วก็ดับของมันเอง ไปตามกาลเวลา

แต่รู้สึกไหม รู้สึกในใจของใจเราจริงว่า ในความรู้สึกว่างๆๆจริงของใจ ในภายในของใจเราเองจริง คงที่อยู่อย่างไรก็อยู่อย่างนั้นเป็นปกติของตัวใจเราจริง ไม่เกิดไม่ดับ ไม่เคลื่อนไปตามกาลเวลาเหมือนสิ่งต่างๆๆทั้งหมด

คนมีปัญญาจริง ใจของเขาจะกลับมา..มาอยู่จริงในสื่งที่เที่ยงจริงของตนจริง
สิ่งใดคือสิ่งจริง..จริง
สิ่งใดคือตัวเราจริง..จริง
สิ่งใดคือสุขจริงของใจตนจริง
สิ่งใดเที่ยงจริง..คงที่จริง..เป็นความจริง..จริง
ผู้มีปัญญาจริง ใจต้องการจริงในสุขจริงคงที่จริง ย่อมกลับมาเอาในสิ่งนี้จริงของใจ ในภายในของใจตนจริง ยึดสิ่งที่เที่ยงคงที่จริง เป็นตัวเราจริง เป็นของๆเราจริง เป็นสงบสุขใจของใจตนจริง เขาเอาของๆ เขาแค่นี้ที่ใจ ในภายในของใจเขาเอง..จริง
มีแค่นี้เอง

ยึดสิ่งที่เที่ยงจริงคงที่จริง ใจของเขายึดใจเป็นใหญ่จริง
ใจคือความรู้สึก ว่างๆๆคือตัวเราจริง สิ่งนี้เที่ยงคงที่จริง เราจึงยึดจริงของใจเราจริงในสิ่งนี้จริงเป็นหนึ่งจริง ใจเลยสงบเย็นใจของใจเราเองจริง

ใจสงบพบพระ ใจสงบพบนิพพานจริง ด้วยเรายึดสิ่งที่เที่ยงคงที่จริงของใจ ในภายในของใจตัวเองจริง

"มรรคผลแค่กลับมาเอา ยึดใจเป็นใหญ่..พอแล้ว"
คำๆ นี้หลวงพี่ท่านเมตตาบอกพี่ไว้..ตั้งแต่ปี 45..ที่ศาลาริมน้ำ

คำๆนี้มีค่าที่สุด

ใครกลับมาเห็นจริงเอาจริง เห็นสื่งนี้มีค่าที่สุดจริง เที่ยงคงที่จริง เป็นเรา เป็นของๆเราจริง ใจกลับมา..มาเอาจริงในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง ใจของคนๆนั้น สงบเย็นว่างในภายในจริง

ใจสงบด้วยสิ่งนี้ของใจตนจริง ใจย่อมถึงจริงในนิพพานจริงเอง

《หนึ่งราตรีหมดไป..ใจยังเหมือนเดิม》

ชีวิตทุกชีวิตล้วนเคลื่อนไปตามกาลเวลา..จริงไหม
เดี๋ยวเช้า เดี๋ยวสาย เดี๋ยวกลางวัน เดี๋ยวตอนเย็น ตอนกลางคืน หมดไปหนึ่งราตรี เป็นอย่างนี้ในทุกๆ วัน ไม่มีอะไรทรงตัวคงที่ ทุกอย่างล้วนเกิดดับไปตามกาลเวลา..จริงไหม

แต่สิ่งที่ท่านเห็นในของๆท่านจริง เป็นสิ่งที่คงที่ ไม่เคลื่อนไปตามกาลเวลา คงที่เช่นไรก็คงที่อยู่เช่นนั้น คือความจริงของใจเราเองจริง ในความรู้สึกว่างๆจริงของใจ ในภายในลึกๆของตัวใจเราเองจริง

ยึดสิ่งที่เที่ยงคงที่จริง ใจสงบจริงในใจตนจริง ใจมั่นใจจริงในสิ่งนี้ของใจจริง ใจมั่นคงจริงในความดีของใจพระจริง ใจสงบเย็นใจในภายในของใจจริง ตายแล้ว...นิพพานเอง

เราจงยึดจริงในสิ่งที่เที่ยงจริง แล้วใจของเราจริง จะถึงจริงในนิพพานจริงเอง ใจดวงเดียวของใจเราจริง ใจคือความรู้สึก สิ่งนี้จริงของใจมีค่าที่สุด ยึดจริงถึงจริง..นิพพานเอง

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม