ใจคือความรู้สึก มีหนึ่งเดียว

ใจดวงเดียว ใจคือตวามรู้สึก..ใจมีหนึ่งเดียว..มีสอง.มีสาม..มีสี่..มีห้า..ไม่ใช่เรา

ใจคือความรู้สึก

เรามีไหมในตัวของเราจริง..ในภายในของเราจริง ในความรู้สึกว่างๆๆในภายในจริง
เรารู้สึกไหม..สิ่งนี้คงที่จริง เป็นอยู่ยังไงก็เป็นอยู่ยั่งงี้ในใจเราเองจริง
น้อ...ต้องตั้งใจจริงกลับมา..มาสนใจจริง มาดูกันจริงๆ ในสิ่งนี้ของใจเราเอง..จริงๆๆกัน
จึงจะเห็นจริงตามพระท่าน..จริง
ว่าใจ..กับกาย..คนละส่วนกันจริง
ว่าใจจริงของตัวเราจริง..จริง คือความรู้สึก สิ่งนี้คือเราจริง ที่คงที่จริงเป็นเราจริง เป็นของๆเราจริง
นอกนั้นไม่ใช่ มันไม่คงที่จริง
มันมีก็จริง แต่มันเกิดขึ้น..มันตั้งอยู่..แล้วมันก็ดับไปของมันเอง

ลองกลับดูจริงในสิ่งนี้จริงๆกัน
เอาขันธ์๕..ร่างกาย..รูป..เวทนา..สัญญา..สังขาร..วิญญาน ความคิด...ความจำ..อารมณ์ มาเป็นครูสอนตัวของเราเอง...จริงๆกัน
ไม่ต้องไปดูอะไรมากมาย
ขันธ์๕..ร่างกายเป็นเหมือนพระไตรปิฎกเคลื่อนที่ เป็นครูสอนใจเราเอง...จริงๆๆกัน

ให้เราเห็นชัด
อะไรเป็นเราจริง อะไรไม่ใช่เราจริง
เรามีสิ่งใดจริงเป็นเราจริง อะไรไม่ใช่ของๆเราจริง
อะไรคือสุขจริงของเราจริง
อะไรคือทุกข์..คือเหตุของทุกข์..คือจิตหลงเกิดจริง

ไม่ต้องไปดูอะไรมากมาย
เอาขันธ์๕...ร่างกายนี้มาเป็นครูสอนใจเราเอง...จริงๆกัน

"ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่..ใจประเสริฐสุด..สำเร็จที่ใจ"

ใจคือความรู้สึก
หนึ่งเดียวจริงในสิ่งนี้จริงคือความจริง คือต้วเราจริง จริงตามความจริง จริงตามพระท่าน..จริง
จงกลับมาดูจริงในสื่งนี้จริง
จิตแจ้งใจชัดจริง มรรคผลนิพพานจริงตามมาเอง

ใจกลับมาเอาความจริง ตัวใจเราจริง..จริงตามพระท่านจริง
ใจสงบสุขเย็นใจจริง..จริงตามพระท่านจริง
ใจของคุณนิพพานเอง

สิ่งใดเที่ยง..สิ่งนั้นคือเราจริง
สิ่งใดไม่เที่ยง..ฝืนไม่ได้..บังคับไม่ได้..มันไม่คงที่..มันเกิดขึ้น..มันตั้งอยู่..แล้วมันดับไปของมันเอง
สิ่งนั้นไม่ใช่เรา..จริงตามความจริง..จริงตามคำสอนของพระท่านจริง
สิ่งนี้เราอยู่กับทั้งสองส่วน เอาสิ่งนี้มาเป็นครูสอนตัวเองจริงๆๆกัน ดีไหม...ไม่ต้องมองอะไรมันไกลเกินไป มองแค่กายกับใจ..จริงๆพอแล้ว

เห็นแค่นี้พอแล้ว ว่าอะไรคือจริงในจริง..จริง เป็นเราจริง เป็นตัวเราจริง เป็นของๆเราจริง
และเป็นสงบสุขจริงของใจ ในภายในของใจเราเองจริง
สิ่งใดเที่ยง..คงที่..ยึดได้
สิ่งใดไม่เที่ยง..ไม่คงที่..ยึดไม่ได้
เอาตรงๆแค่นี้
ผู้มีปัญญา..จะกลับมาเห็นในสิ่งนี้จริงเอง ตามพระท่านเองจริง

แต่ถ้าไม่กลับมาดูในสิ่งนี้จริง..ในความจริง..จริง
ก็ยากน้อที่จิตจะก้าวถึงมรรคผลนิพพานจริง..จริงตามพระท่านจริง ตรงๆกับใจของพระอริยะท่านจริง

ที่ท่านเห็นของๆท่านจริง..มีแค่นี้
'ไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเรา เราไม่มีในมัน..มันไม่มีในเรา'
ท่านเห็นแค่นี้ตามพระท่านจริง
ใจเห็นจริงในความจริง..จริง
ว่าตัวเราจริงๆๆคือ.ใจ ใจคือความรู้สึก
ว่างๆในสิ่งนี้จริงของใจ..ในภายในของใจจริง..คือเราจริง
มีแค่นี้เอง

เราจึงขอกล่าวว่า
ใจดวงเดียว ใจคือตวามรู้สึก ใจมีหนึ่งเดียว..มีสอง.มีสาม..มีสี่..มีห้า..ไม่ใช่เรา ใจดวงเดียว..ว่างของใจเราเองจริง..คือตัวเราจริง..จริงในความจริง..จริง ใครเห็นจริง..ใครมั่นใจจริง..ใจใครมั่นคงจริง นิพพานเอง

ก็ไม่ขอคุยมากนะครับ
เราเชื่อในปัญญาจริงของทุกคนจริง
ผู้มีใจพอใจจริงในพระนิพพานจริง ย่อมกลับมาหาความจริง
เพื่อใจ..ใจสงบสุขใจของใจตัวเอง ของทุกคนเอง..จริง พี่เชื่อใจ

อย่ามองไกล..มองใกล้ๆจริง
มองความจริงของใจในใจจริง
ชัดเอง ในคำสอนของพระองค์จริง

ครับ..ดูใจตัวเอง เอาจิตจับพระพุทธเจ้า เอาจิตจับพระนิพพานเป็นอารมณ์

"ใจเจ้ามั่นใจในใจเจ้าจริง เจ้าคือใจ เจ้าคือความรู้สึก
จิตเจ้าจะสว่างจริงตามพ่อจริง สงบสุขจริงในสงบนิพพานจริงตามพ่อ

เจ้าเชื่อใจพ่อจริง เจ้ารักใจพ่อจริง เจ้ายอมจริงในความดีของใจพ่อจริง ลูกรักของพ่อ..นิพพานจะเป็นสมบัติจริงของใจของเจ้าจริงเอง"

มองใกล้ๆๆ มองในใจตัวเองจริง
เราจะรู้ตัวจริง ว่าใจ..ใจสุขจริงมีค่าที่สุดจริงของใจเราจริง
ใจเราจะไปหาใจของใจพระท่านจริงเอง ใจเราจะไปอยู่จริงในสงบนิพพานจริง
ด้วยใจเรารู้ใจของใจเราจริง
ว่าสิ่งนี้ดีที่สุดจริงของใจ ในภายในของใจตัวเราเองจริง
เรารู้..รู้ตัวของเราเองเองดี..พอ

จำไว้นะ.. คนกลัว.คือคนเกาะขันธ์๕

คนมั่นคงในใจ..ในความจริง..ในความดีของใจพระจริง คือคนไปนิพพานจริง จิตเขาลอยตัวมั่นคงจริงในนิพพานจริง จึงไม่หวั่นไหว ขี้ขลาดขี้กลัวเหมือนใคร ใจมองประโยชน์จริงของใจ ใจในใจกันจริง เรื่องเดียวจริง
จึงมีใจ ใจทำให้พระท่านจริง หมดใจจริง

ไอ้พวกตาขาว จดจำไว้ เอ็งเกาะร่างกายเกินไปน้อ

"จงละความอยากเป็นอะไรเสีย ทำแค่จิตเป็นสุขพอแล้ว"

เราถามคุณ จริงไหม จิตเป็นสุข..พอแล้ว

คุณถามในใจของใจคุณจริง ใจพอจริงไหมในสิ่งนี้จริง
จะได้เลิกเสียที ที่ดิ้นรนอยากเป็น..อยากถึงอะไร

จะได้เดินตรงๆๆทางจริง ในใจสุขจริง..จริงในใจจริง
ใครเดินตรงๆจริง..แค่นี้จริงถึงนานแล้ว

น้อ..คนธรรมดาพอ
ที่มีใจรักจริง จริงในใจพระจริง ในภายในจริง
จริงๆๆๆ มีแค่นี้จริง จริงๆๆๆๆ ในใจคุณจริง นิพพานเอง

ทำไมใช้คำว่า 'จริงๆๆๆ' ก็จะได้ไม่หลอกตัวเอง
ให้ตัวเองจริง มั่นใจเองจริง ในสิ่งนี้จริงของใจตัวเองจริง จริงมีจริงถึงเอง

หลอกคนอื่น..ไม่เป็นไร แต่คุณอย่าหลอกตัวคุณเอง มันจะพลาดในความดีจริงน้อ

ปักจริงในความจริง
ปักจริงในความดีของใจพระจริง
ปักจริงในสงบสุขจริงในนิพพานจริง
ด้วยใจ ใจเห็นจริง 'เราจริง..คือใจ ใจมีจริงแค่นี้จริง ความรู้สึกว่างๆของตัวใจเราเองจริง'
นิพพาน..ไม่มีอะไรยาก
ที่ยากก็ตรงใจของเราเองจริง ไม่เอาสิ่งนี้จริงเป็นสุขจริงหนึ่งจริงในใจจริง

ขนาดปฏิบัติยังเอานั่นเอานี่ ติดบุญ..ติดสมาธิ ติดอยากเป็นอะไร ขั้นนั้นขั้นนี้
ติดปรารถนาอยากช่วยคน ทำนั่นทำนี่

ถามใจเราเอง สิ่งเหล่านี้..มันคือใจ.. ใจสุขใจในใจจริงหรือ
ใช่สงบสุขในนิพพานหรือ
จริงไหม ตกลงเอาอะไร

ตรงๆจริงในใจจริง วันนี้ถามตรงๆ จะเดินไปไหน
แรดจัง ไม่หยาบน้อ เห็นภาพชัดไหม
แรดตาไม่ดี วิ่งเข้าชน เอาหมด
ตาคนดี เอาจุดเดียวจริง สุขจริงในใจจริงน้อ

ทาน..ศีล..สมาธิ..ความเข้าใจ เขาแค่อาศัยเป็นทางของใจ เดินตรงเข้าหาสุขจริง
แต่เรากลับเอามาเป็นหลักสุขของใจ เออ..แล้วจะถึงยังไง

ถ้าไม่ถึงคำว่า.. 'ใจ ใจตัวเดียวจริง ใจในความรู้สึกจริง ว่างมหาศาลสงบนิพพาน ใจในใจจริง'
คุณ..ไม่ถึงหรอก
ไม่เทวดา..นางฟ้า..ก็พรหม ขอยืนยัน

เหมือนใจเราถืออยู่สิ่งเดียว..มือถืออยู่อย่างเดียว..ใจมีสิ่งนี้ของจริงอยู่สิ่งเดียวจริง
"ที่มันมีอยู่..มันไม่ใช่เรา" แค่นี้

ความเศร้าหมอง..ที่หลวงพี่ท่านกล่าวไว้
จริงไหมว่า ย่อมไม่มี..กับผู้มีสติ รู้ตัวเราดีว่า เราว่างอย่างยิ่ง
ย่อชัดๆน้อ รู้แค่นี้จริง
"เรา..ไม่มี"
คุณไปสนใจในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวคุณจริง เลยซวยเอง
ทั้งความคิด..ความจำ..อารมณ์น้อ

เอาสิ่งนี้เป็นครูสอนว่า
'ไปเอามัน...กูเจ็บ กูอยู่กูจริง..ว่าง..สบายใจ'
เรียนรู้แค่นี้น้อ..แล้วดีเอง

เรามาอาศัยมันอยู่..ด้วยความโง่..สร้างมันขึ้นมาเอง
แล้ววันนี้ยังไปยึดมันอีก
คุณคิดว่า..คุณพ้นไหม ถามตัวเอง

มรรคผลแค่กลับมาเอา เอาอะไร คงไม่ต้องตอบ
ฉลาดกันแล้ว แค่เอาจริงกันจริง พอ!!

ไอ้ตัวเข้าใจ...ยัง..ยังไม่ถึงหรอก

ที่ถึงคือ..ตัวเองจริง อยู่จริง มั่นใจจริง มั่นคงจริง ตรงนี้

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม