วันจันทร์ที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

กรรมอันเกิดจากทิฐิมานะความคิดเห็น ความชอบความไม่ชอบของจิต ขวางทางมรรคผลนิพพาน


กรรมอันเกิดจากทิฐิมานะความคิดเห็น ความชอบความไม่ชอบของจิต ขวางทางมรรคผลนิพพาน

ใครมีในสิ่งนี้ของจิต ยากบรรลุธรรม

ใครมีทิฐิมานะ มีความชอบ มีความไม่ชอบเป็นตัวเดินของจิต ยากที่จิตดวงนี้จะบรรลุธรรม ทิฐิมานะ ความคิดเห็น ความชอบความไม่ชอบของจิต ขวางทางเดินในพระนิพพาน จึงยากที่จิตของใครมีสิ่งนี้อยู่ เอาสิ่งนี้เป็นตัวเดินของจิต แล้วจิตดวงนี้จะถึงซึ่งพระนิพพาน..ไม่มี

ไม่มีจิตดวงใดถึงพระนิพพานด้วยสิ่งนี้ของจิต

จิตที่ถึงนิพพานจริง ท่านถึงจริงด้วยใจ..ใจของใจในความจริง..จริง ใจคือความรู้สึก ว่าง ๆ คือเราจริง ใจของใครไม่เดินใจจริงในสิ่งนี้จริง ไม่มีทางถึงจริงในนิพพานจริง

ตราบใดที่จิตที่ยังเดินด้วยทิฐิมานะความคิดเห็น ยังเดินด้วยความชอบ ความไม่ชอบของจิต ตายแล้วก็ไปตามทางของจิตที่มีสิ่งนี้ของจิตอยู่ ไปตามความคิดเห็นของจิต ไปตามความชอบ ความไม่ชอบของจิต ไม่นรกก็สวรรค์ ไม่สวรรค์ก็พรหมโลก หรือเกิดเป็นคน หรือไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ก็แล้วแต่กรรมของจิตที่เกิดจากความคิดเห็น และความชอบ ความไม่ชอบของจิต ของแต่ละดวงจิต ที่มาจากกรรม จากสิ่งเหล่า ๆ นี้ของแต่ละดวงจิต

น่ากลัวนะครับ กรรมที่เกิดจากทิฐิมานะ และกรรมที่มาจากความชอบ ความไม่ชอบของจิต พาเวียนว่ายตายเกิดต่อไป

หลวงพี่ท่านเคยเตือนพี่
"ทิดละอะไรไม่ดีเท่า..ละทิฐิมานะ"
ท่านบอกพี่ว่า
"ทิด..อย่าเอาความชอบความไม่ชอบของจิตมาเป็นตัวเดิน...ให้เอาความจริง"

ครับ..สิ่งนี้มาเห็นชัดจริง ๆ ว่าจริงของท่าน สิ่งเหล่าๆ ๆ นี้ไม่สามารถนำพาจิตของเราก้าวถึงมรรคผลนิพพานได้จริง จึงกลับมาเอาความจริง ตามคำสอนของสมเด็จองค์ปฐมท่าน ที่ท่านมีพระเมตตามาสอนพี่ว่า
"ลูกรักของพ่อ..ใจคือความรู้สึก"

เราจึงไม่สนใจในความคิดเห็นของจิต ความชอบ ความไม่ชอบของจิตตน กลับมา..มาเอาสิ่งนี้ของใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ ในภายในของใจตัวเองจริง เป็นตัวเดินจริงของตัวเราจริง เดินใจด้วยใจรักจริง จริงใจจริง ใจให้จริง ให้ใจพระท่านจริง  ใจยอมพระท่านจริง

ใจเรา สุดท้ายกลับไหลไปกับความดีของใจพระท่าน ไหลไปหาความจริง..จริง จนแจ้งชัดจริงในสิ่งนี้จริง ด้วยพระบารมีธรรมของพระองค์ท่าน เห็นจริงในความจริง..จริง ด้วยใจ ด้วยความรู้สึกของใจตนจริง

แจ้งชัดในความรู้สึกจริง
ว่างไม่มีขอบเขตจริง
ตัวเราไม่มี..จริง
สงบสุขเย็นใจในความรู้สึกของใจเราจริง
อิสระใจสบายใจที่สุดของใจจริง
เราเห็นชัดจริงในความจริง..จริง ด้วยใจ ด้วยความรู้สึกจริงในภายในของใจเราเองจริง จนหมดสงสัยในคำสอนของพระองค์ท่านจริงว่า
"ใจกับกายเป็นคนละส่วนกันจริง
สิ่งนี้คือเราจริง จริงในความจริง..จริง"

ตอนเราเดินใจไปกับคิดเห็น เราก็คิดเห็นในสิ่งนี้มา มานานว่า ขันธ์ ๕ ร่างกาย มันไม่ใช่เรา มันไม่ใช่ของๆเรา เราไม่มีในมัน มันไม่มีในเรา เราก็คิดเห็นในสิ่งนี้ทุกวัน

เราคิดเห็นในความทุกข์ เราคิดเห็นตามคำสอนของพระท่าน ตามคำสอนของหลวงพ่อท่าน ตามคำสอนของหลวงพี่ท่าน ทำยั่งงี้มานับสิบ ๆ ปี เดินจิตไปกับความชอบ ชอบอยากทำอะไรก็ทำ ทำไปตามความชอบ ความพอใจ ความปรารถนาอยากดี อยากสำเร็จ อยากเป็นพระอริยะขั้นสูง อยากเห็นนั่น มีนี่ อยากทำความดีอยากช่วยคนมานานมาก ๆ

เราเดินไปกับความไม่ชอบของจิต ไม่ชอบใครมายุ่ง มาบังคับ ไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่ชอบในสิ่งต่าง ๆ มานานมาก ๆ เดินจิตในสิ่งเหล่า ๆ นี้ ทั้งความคิดเห็น ทั้งความชอบ ทั้งความไม่ชอบของจิตตน มานานแสนนาน

สร้างกรรมจากสิ่งเหล่า ๆ นี้ของจิตตน วนเวียนเอาสิ่งเหล่า ๆ นี้มาเป็นตัวเดิน มาเป็นทางของการปฏิบัติ

เออ..ทำมันแทบตาย กลับหาใจถึงจริงเองจริงในนิพพานจริง...ไม่มี
กลับหาความสงบจริงของใจในความจริง..จริง..ไม่มี
หาใจสุขใจของใจจริงๆ..ในความจริง..จริงๆ..ไม่มี

เราเองก็เดินด้วยสิ่งนี้มาเหมือนกันกับทุก ๆ คนในเวลานี้ เดินจิตของตนไปกับความคิดเห็น ไปกับความชอบ ไปกับความไม่ชอบของจิต แต่ไม่สามารถนำพาจิตของตนถึงมรรคผลจริงในนิพพานจริงได้จริง เอาแค่ชาตินี้ ตั้งแต่เจอหลวงพ่อ ก็เดินจิตอย่างนี้มาตลอด ที่เดินด้วยจิตในตัวทำ ทำจิตสงบในสมาธิจิต ชอบความสงบ ไม่ต้องการแตะต้องกามคุณ กายเดินไปตามสภาพของการมีครอบครัวก็จริงอยู่ แต่ในภายในของจิต พอใจในสงบของจิตตนจริง หมดใจพอใจในกามคุณจริง แต่จิตติดตัวคิดติดตัวทำ เอาความชอบในความสงบมาเป็นตัวเดิน ไม่ชอบความวุ่นวาย ก็เป็นอยู่แค่นี้ในจิตมาหลายปี

สุดท้ายก็มีอยู่แค่นี้แล้วก็หลงคิดว่า เข้าใจแล้วในธรรม จิตเราสงบดีแล้ว หลงว่าพอแล้วแค่นี้ก็ไปนิพพานได้ เออ...น้อ..ช่างโง่จริง ๆ

ยังติดตัวคิดติดตัวทำ ยังเอาทิฐิมานะมาเป็นตัวเดินของจิต ยังเอาความชอบ ความไม่ชอบของจิตมาเป็นตัวเดิน แล้วหลงตนว่าเข้าใจในธรรมหมดแล้ว หลงตนว่าพอแล้ว จิตสงบดีแล้ว ตายแล้วนิพพานแน่นอน นี่แหละน่ากลัวจริง ๆ ในสิ่งที่เป็นอย่างนี้ของจิตตน

ความจริงยังห่างไกลมรรคผลนิพพานจริง ในความสงบสุขเย็นใจของใจ ในความจริง..จริง ยังห่างไกลในความดีในภายในของใจพระท่านจริง ยังห่างไกลในความสงบนิพพานจริงในใจของใจตัวเองจริง อยู่จริง ถึงจริงเองจริง โดยไม่ต้องทำ ไม่ต้องคิดเห็น ใจถึงของใจเองจริงในนิพพานจริง

เนี่ย..ความคิดเห็น ความชอบ ความไม่ชอบของจิต เป็นตัวปิดกั้นมรรคผลนิพพานของใจตัวเองจริง

พอจิตเปลี่ยนทางเดิน กลับมาเดินจริงตามพระท่านจริง กลับมายอมจริงในความดีของใจพระองค์จริง กลับมาเอาความจริง..จริง จริงในความจริง.จริงตามพระท่านจริง ใจตั้งใจจริง ใจเชื่อใจ ใจพระองค์จริง ใจนอบน้อมยอมท่านจริง ใจพอใจจริง ไม่เกิดจริงอย่างเดียวจริง จริงจากใจ ในภายในของใจตนจริง ไม่เอาในสิ่งอื่นจริง ไม่สนใจในความเป็นอะไรทั้งหมด หมดความพอใจในความปรารถนาในสิ่งใด ๆ ทั้งหมด ใจพอแล้วในสิ่งต่าง ๆ จริง กลับมาเชื่อใจ มั่นใจในความดีของใจพระองค์จริง ไม่เอาความคิดเห็น ไม่เอาความชอบ ไม่เอาความไม่ชอบของจิตตนมาเป็นตัวเดินอีกต่อไป ใจวางใจรองรับในความดีของใจพระองค์ท่านจริงอย่างเดียวจริง ใจใช้ใจ ใช้ความรู้สึกจริงของใจ ในภายในของใจจริง เดินตามพระท่านจริง

ครับ..สุดท้ายกลับถึงเอง ในนิพพานเองจริง ด้วยสิ่งนี้จริงของใจจริง ความรู้สึกจริงของใจ ในความจริง..จริง ด้วยใจเห็นจริง เห็นธรรมจริงตามพระท่านจริง ด้วยใจ ด้วยความรู้สึกว่าง ๆ ในภายในของใจจริง จนมั่นใจจริง หมดสงสัยจริงในคำสอนของพระองค์ท่านจริง

ทรงมาตรัสถามพี่ว่า "ลูกมั่นใจไหมในสิ่งนี้ของใจลูกจริง"

เรากลับมาดูในความรู้สึกจริงของใจตัวเองจริง ใจเราว่างจริงเองจริง ใจเราสงบจริงเองจริงของใจเราจริง ใจเราอิสระใจจริงของใจ ในภายในของใจเราเองจริง ใจเรารู้สึกสบายใจที่สุดจริงของใจ ในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง ใจเรารู้สึกลอยจริงอยู่จริงในสงบนิพพานจริงเองของใจเราเองจริง สิ่งเหล่า ๆ นี้มีอยู่แล้วเองจริงในตัวใจของตัวเราเองจริง ในใจเราจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ จริงของใจในตัวใจ..ตัวเราเองจริง

จึงทูลท่านว่า "ลูกมั่นใจ..พระพุทธเจ้าข้า"
ท่านจึงตรัสมาว่า "ในเมื่อใจของลูกมั่นใจจริง ใจของลูกก็มั่นคง"

สิ่งนี้มาจากอะไร? จากใจในความรู้สึกจริงของใจ ในภายในของใจจริง เราถึงนิพพานจริงของใจ ใจในใจ ในภายในของใจเราจริง มาจากความรู้สึกจริงของใจ ในความจริง..จริง

มรรคผลนิพพานจริงมาจากใจตัวเดียวจริง
หาเกิดจากความคิดเห็น..ไม่
หาเกิดจากความชอบ จิตมีความชอบ..ไม่
หาเกิดจากความไม่ชอบของจิต ไม่ชอบอย่างนั้น ไม่ชอบอย่างนี้..ไม่
สิ่งเหล่า ๆ นี้มันกลับขวางทางบรรลุมรรคผลนิพพานของจิตตน

เราจึงกล่าวว่า
"กรรมอันเกิดจากทิฐิมานะความคิดเห็น ความชอบ ความไม่ชอบของจิต ขวางทางมรรคผลนิพพาน ใครมีในสิ่งนี้ของจิตยากบรรลุธรรม ใครมีทิฐิมานะ มีความชอบ มีความไม่ชอบเป็นตัวเดินของจิต ยากที่จิตดวงนี้จะบรรลุธรรม"

เห็นชัดหรือยัง? ตราบใดคุณยังเอาในสิ่งนี้เป็นตัวเดิน หลงในทิฐิมานะ คิดว่าตนเข้าใจแล้ว คิดได้แล้ว ทำได้แล้ว

ขอโทษนะครับ ยังอีกไกลในมรรคผลนิพพานจริง ตายแล้วหลงเกิดต่อไปทั้ง ๆ ที่ก็ไม่อยากเกิด แต่จิตมันจะเกิด เกิดต่อไปตามความคิดเห็น ตามความชอบความไม่ชอบของจิต

น่ากลัวนะครับ จงกลับมา มาดูในสิ่งนี้จริง ๆ กัน

จงสนใจแค่ใจอย่างเดียวจริง..พอ
ในความรู้สึกจริงของใจจริง อย่างเดียวจริง..พอ
แล้วถึงเอง..นิพพาน

ด้วยสิ่งนี้จริงของใจ..จริง
ในความรู้สึกของใจ..จริง
ใจรักใจพระจริง
ใจจริงใจจริง..ใจพระจริง
ใจเชื่อใจ..ใจพระจริง
ใจอยู่จริงในใจของใจพระจริง
ใจอยู่จริงในสงบในนิพพานจรืง
ด้วยใจ..ด้วยความรู้สึกจริงของใจในภายในของใจจริง
จงสนใจในสิ่งนี้ของใจเราจริง..พอ

ให้กลับสนใจในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง..พอ
แล้วตายแล้วถึงเอง.. นิพพาน ด้วยความรู้สึกจริงของใจ ในภายในของใจจริง

เราสนใจแค่ใจ ใจตัวเราจริง..พอ
สนใจแค่ใจของพระองค์จริง..พอ
ในใจของเรามีของๆเราแค่นี้..พอ
สุขใจเราเองจริง

กลับมาดูในความผิดพลาดของจิตตน
ใจสงบสุขเย็นใจในนิพพานใจของใจเราจริง

จริงไหม? ท่านผู้เจริญ มั่นในทิฐิมานะ ถือความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ เธอจะพลาดจากนิพพาน เธอยังไม่รู้ตัว กลับคิดว่าถึงแล้ว เข้าใจหมดแล้ว ทำได้แล้ว
พิจารณากันเอง

เราบอกของเราแล้ว บอกในทุก ๆ วัน ว่าตัวเราจริง ๆ คือใจ ใจคือความรู้สึก

ทุกวันจริงไหม?
บอกไปก็หาว่าคุยซ้ำ ๆ ไม่เห็นมีอะไร
ไอ้ซ้ำ ๆ นี่แหละ..พาใจถึงนิพพานจริง

เอาเถอะ สักวันหนึ่ง ร้อง..อ๋อ..เอง เออ..ใช่ แค่นี้เอง..จริงๆ

จำไว้นะ
กรรมอันเกิดจากทิฐิมานะความคิดเห็น ความชอบ ความไม่ชอบของจิต ขวางทางมรรคผลนิพพาน ใครมีในสิ่งนี้ของจิต ยากบรรลุธรรม ใครมีทิฐิมานะ มีความชอบ มีความไม่ชอบเป็นตัวเดินของจิต ยากที่จิตดวงนี้จะบรรลุธรรม

ทิฐิมานะ ความคิดเห็น ความชอบ ความไม่ชอบของจิต ขวางทางเดินในพระนิพพาน จึงยากที่จิตของใครที่มีสิ่งนี้อยู่ เอาสิ่งนี้เป็นตัวเดินของจิต แล้วจิตดวงนี้จะถึงซึ่งพระนิพพาน..ไม่มี ไม่มีจิตดวงใดถึงพระนิพพานด้วยสิ่งนี้ของจิต

จิตที่ถึงนิพพานจริง ท่านถึงจริงด้วยใจ ใจของใจในความจริง..จริง
ใจคือความรู้สึก ว่าง ๆ คือเราจริง
ใจของใครไม่เดินใจจริงในสิ่งนี้จริง ไม่มีทางถึงจริงในนิพพานจริง

" กรรมอันเกิดจากทิฐิมานะความคิดเห็น ความชอบ ความไม่ชอบของจิตขวางทางมรรคผลนิพพาน"

ไม่เห็นโทษจริง..ละยาก ตัวมั่นใจในความคิดพาซวยมานับชาติไม่ถ้วน  ทิฐิมานะพาฉิบหาย

ใจไหลตามพระจริงด้วยความรู้สึกจริงของใจจริง ถึงจริงเองจริงในนิพพาน

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น