ของเย็น..ไม่ค่อยเอากัน
เอาของร้อน..จิตคนมันชินน้อ..แปลกดี
รู้ทั้งรู้..ว่าอะไรดี..อะไรไม่ดี
แต่ก็ไม่เอาในสิ่งที่ดีที่สุดของใจเราเองจริง..จริงอย่างเดียวของใจเราเองจริง
แปลกดี
ความจริง..มรรคผลนิพพานอยู่ที่เราอย่างเดียวเองจริง ใจตัวเดียวจริง
แต่เรากลับเอาสิ่งอื่นมาเป็นตัวกำหนดในสิ่งนี้..เลยยาก
ใจเอาจริง..เอาในสิ่งที่ดีที่สุดจริงของใจเราจริง..ถึงเอง
แต่เรากลับไม่เอาจริงในสิ่งนี้จริงของใจเราเองจริง
ของเย็นๆๆ..ไม่เอา
เอาของร้อนๆๆ...แปลกดี
ธรรมเป็นของเย็น โลกเป็นของร้อน
ใครเห็นชัด
กลับมาเอาของเย็นๆๆใจ..จริง ใจสงบเย็นใจของใจ..ในใจตนจริง
ใจของผู้นั้นย่อมถึงจริงในนิพพานจริง..ตามใจสงบเย็นใจของใจพระท่านจริง
ใจไม่สงบเย็นใจจริง.จะถึงจริงในนิพพานจริงของใจเราจริง..ได้อย่างไรจริง
นิพพานไม่ได้ถึงไปตามความคิดเห็น..นะจ๊ะ
แต่นิพพานถึงจริงด้วยใจ
.ใจสงบเย็นใจ..ว่าง..อิสระ..เบิกบานจริงของใจในความจริง..อย่างเดียวจริง
นี่ของจริง
ใจถึงนิพพานเองจริง..ด้วยใจเย็นๆๆใจของใจจริง
เธอไม่กลับมาเอาสิ่งนี้จริงของใจเธอจริง..แล้วเธอจะถึงไหมในนิพพานจริง
เราถึงบอกว่า
ทุกคนเอาสิ่งที่ไร้สาระมามากพอแล้ว
ไปเอาของร้อน..ไปยุ่งวุ่นวายกับคน..กับสิ่งต่างๆภายนอก..มากพอแล้ว
ได้อะไรของใจตัวเองกัน
ได้ไหม..ใจสงบเย็นๆๆใจ..ในภายในของใจทุกคนจริง
มีไหมในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง กลับมาดูจริงในสิ่งนี้ของใจ..ตัวเราเอง...จริงๆกัน
ใจเย็นใจในใจเราจริง
เราคุยให้เห็นชัด ของร้อน..กับของเย็น
เหตุใดไม่กลับมาดูจริงในสิ่งนี้จริง ในภายในของใจกัน จริงๆกัน
ก็น้อ...ถ้าไม่รักใจตัวเองกัน
พี่..ก็ไม่สนใจนะครับ
เราจะสนใจแค่ใจของคนจริง..ที่เอาจริง..เอาสุขใจจริง..เอาสิ่งที่ดีของใจจริง..ตามพระท่านจริงน้อ
เมื่อกี้นี้ อุทิศส่วนกุศล เห็นเทวดา..นางฟ้า..พรหม มาเต็มท้องฟ้า
เห็นผี..สัมภเวสี...เห็นเปรต นั่งเต็มพื้นที่
เราเอาความสงบสุขเย็นใจจริง ในสิ่งนี้ของใจเราจริง
ใจในนิพพานจริง ใจในใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
ใจในใจสมเด็จพ่อองค์ปฐม..ท่านจริง
รวมเป็นหนึ่ง เป็นกำลังความเย็นของใจจริง
แผ่เข้าสู่จิตในจิต ในทุกๆดวงจิตนี้จริง
ในใจของเรา ได้ยินแต่เสียงร้องบอกว่า
สาธุ..สาธุ..สาธุ สุขเย็นใจ..จริงๆๆ
แล้วใจของทุกท่านก็สว่างใส ลอยหายขึ้นไป ไปไหน..พี่ไม่รู้
ก็แล้วแต่ใจของแต่ละท่าน ที่มีใจ ใจสุขเย็นใจของใจท่านเองจริง
เราให้ด้วยใจรักใจจริง ให้ด้วยใจ..ใจจริงใจจริง
ให้ด้วยใจสุขใจในใจจริง
เราก็จบตรงนี้จริงของใจเราเองจริง...เหมือนกัน
เห็นชัดไหม
ที่สุด..สิ่งใดของใจจริง..มีค่าที่สุด..ดีที่สุดจริง..จริงในทุกๆดวงจิตจริง
'ความสงบสุขเย็นใจ..ของใจ..จริงๆๆ'
สิ่งนี้มีค่าที่สุดจริง..จริงในทุกดวงใจจริง
แล้วเหตุใด..เธอทั้งหลายจึงไม่กลับมาเอาในสิ่งนี้ของใจ..ในภายในของใจของเธอเอง...จริงๆกัน
ทำไมชอบของร้อน ร้อนใจไปกับสิ่งภายนอกกัน
หรือจิตมันชิน..ชินกับของร้อน ชินกับไฟนรก
ชินกับทุกข์ของการเกิด..ของการมีร่างกาย
ของจิตเกาะร่างกาย ร่างกายนี้..ร่างกายคนอื่น
ชินกับความร้อนของจิต..ที่เกาะยึดติดในความคิดเห็น...ในความจำ..ในอารมณ์ปรุงแต่ง..ยึดมันเป็นเรา
จิตร้อนๆในสิ่งเหล่าๆนี้..ชินกับมัน ชินกับจิตยุ่งเรื่องชาวบ้าน..ชินกับจิตร้อนๆ..ในการติ..ว่า..คนอื่น..เพ่งโทษคนอื่น สนใจแต่เรื่องชาวบ้านกัน
ชินกับการโหยหา..สัมผัส..แตะต้องกายกัน..จิตเร่าร้อนจากความอยาก..จากความผูกพัน..จากสิ่งยึดมั่นถือมั่นเอาสิ่งนี้เป็นสุข..แต่ภายในรู้สึกร้อนๆ..กลับเอาอยู่แต่สิ่งเหล่าๆๆนี้กัน
จิตมันช่างชิน..จริงๆๆน้อ
ชินกับทุกข์..กับความเร่าร้อน..ความเศร้าหมองของจิต
ทนได้..ทนดี..ทนมานับชาติไม่ถ้วน..ก็ยังทนได้
แต่ความเย็นๆจริงของใจ..เราบางคนก็รู้..ก็สัมผัสได้
แต่กลับไม่มาเอาจริงในสิ่งนี้ของใจตน...จริงๆกัน
เอาแต่ของร้อนๆของจิต นี่แหละเธอจะไปโทษใคร
ก็ทุกอย่างล้วนมาจากตัวของเธอเองจริง
ของเย็นๆๆใจจริง..ไม่เอาจริง..จริงๆๆกัน
ไปดื้นรน..ยึดถือ..เกาะ..เอาในของร้อนๆๆกัน
แล้วให้พี่คุยทุกวันน้อ
เราก็คุยแต่ในทางของใจ..ในความสงบสุขเย็นใจ
ในความรู้สึกของใจ..ในภายในของใจตนจริง
เหตุใดไม่กลับมา..มาเอาจริงในสิ่งนี้ของใจตัวเอง...จริงๆๆกัน
ติดอะไร ถามตัวเราเองดู..กันน้อ
ชิน..พอใจของร้อนๆๆ...หรือจ๊ะที่รัก
อย่ามาพูดน่ะจ๊ะ..ยังทำไม่ได้
โถ..ที่รักจ๋า เธอไปเอาของเธอเอง ใครทำเธอล่ะที่รัก
ของเย็นๆๆใจในใจ..ทำไมเธอไม่เอาของใจเธอจริง
ขอถามหน่อยนะจ๊ะ
ชอบม่ะๆๆๆ..ชอบม๊ะ..ของเย็นๆๆๆ..555..เออ..ขอถามหน่อย
มันยากลำบากแสนเข็ญนักหรือในสิ่งนี้
อยู่ที่ตัวเราเองจริง
ก็ไปเอาของร้อนเอง...แล้วในใจเราจะสงบเย็นไหม
ในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจเราเองจริง
ก็ไปเอาของร้อนๆๆ..ในใจเราไม่เอาของเย็นใจในความดี
ในภายในของใจพระท่านจริง..จะสงบสุขเย็นใจ..ในใจเราจริง..ได้ไหม
ก็ไปเอาของร้อนๆ..ในภายนอกเอง...ใจสงบสุขเย็นๆๆใจ
ในสงบนิพพานของใจเราจริง..เราไม่เอาเอง
ใจเราจะสงบเย็นใจของใจเราเองไหม..ถามใจเราดู
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจ..ใจในใจเราเองจริง
อย่างเดียวจริง
เรา...เรารักตัวเราเอง..จริง
เรื่องอะไร..ไม่โง่แล้ว..จะทำร้ายใจตัวเอง..ไปทำไม
ไปเอาของร้อนมาเผาใจตัวเองไปทำไม...พอแล้ว
เจ็บกับความโง่ยั่งงี้มานับชาติไม่ถ้วนแล้ว..แมัแต่ในชาตินี้ทีผ่านมา
มันทรมานใจเรามามากพอแล้ว
เราทนไม่ไหวในสิ่งนี้อีกต่อไปแล้วจริง
เราไม่ต้องการอยู่อย่างจิตเร่าร้อน..วุ่นวาย..เศร้าหมอง
ทรมานใจ..อีกต่อไป..สักนิดหนึ่งในใจ..เราก็ไม่เอา
เราเดินของเรายั่งงี้
ไม่ได้เดินแบบ..อยากดี..อยากสุข..อยากถึง..อยากได้
อยากสำเร็จอะไร..เหมือนใคร
เราเห็นแล้วในสิ่งนี้ของจิต..ยื่งดิ้นในมัน..ยิ่งหาคำว่า
ใจ..ใจสงบสุขเย็นใจ..อิสระใจ..ใจสบายใจจริง..ในสิ่งเหล่าๆๆของจิต...ไม่มี
แม้แต่จิตที่มีความปรารถนาดี..แล้วไปยุ่งกับกรรมของคนอื่น
มันหาคำว่า.ใจ..ใจสงบสุขใจในภายในของใจเราจริง..จริงๆ..ไม่มี
เราเห็นของๆเราอย่างนี้ในใจของใจเรา...จริง
จึงหันกลับมา..มาหาความจริง..มาหาความดีตามพระท่านจริง
ดีที่ใจจริง..ในความสงบสุขใจ..สงบสบายใจ..สงบเย็นๆๆใจจริง
จริงตามพระท่านจริง..อย่างเดียวของใจเรา..จริง
เราเอาจริง..เราเอาในสิ่งนี้จริง..อย่างเดียวจริงของใจ
ในภายในของใจเราเอง..จริง
หนึ่งจริง..จริงในความจริง..ในความรู้สึกว่างๆในภายในของใจจริง
ในความดีในภายในของใจพระท่านจริง..ในสงบเย็นใจในสงบนิพพานจริง
จริงของใจเราเองจริง จริงอย่างเดียวจริง แค่นี้เอง
ไม่ได้ทำอะไรมากมายเลย
เราแค่กลับมา..มาเอาในสิ่งนี้จริงของใจเราเองจริง
ของเย็นๆๆใจ..ใจในใจ..ของใจเราจริง อย่างเดียว..จริง
วันนี้ลองกลับมาถามใจตัวเองกัน ในใจเราจริง
เราจะเอาอะไรจริงของใจเราเอง...จริงๆกัน
มันอยู่ที่ตรงนี้ของใจทุกคนจริง
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจ..ใจตัวเดียวจริง
หลวงพ่อท่านเคยบอกว่า..
"นิพพานอยู่ที่ตัวเข้าใจจริง..และเอาจริง"
วันนี้ใจของคุณเข้าใจจริงหรือยัง
ว่าใจของคุณจริงๆ...ในใจจริงๆของคุณ
ต้องการอะไรจริงของใจคุณเองจริงๆๆ
เข้าใจภายนอก..ก็ยังไม่ดีเท่าใจ..ใจเข้าใจ..ในใจตัวเองจริง
เข้าใจทุกข์ขัง..อนิจจัง..อนัตตา..ก็แค่นั้น
ถ้าไม่กลับมา..มาเข้าใจในใจของใจตัวเราจริง
ว่าเราจริงๆ..พอใจในสิ่งนี้ของใจเราจริง
ใจสงบสุขเย็นใจ..อิสระใจ...ใจสบายใจของใจจริง
ใจไม่เกิดจริงของใจเราจริง
ใจสงบสุขใจจริงในนิพพานจริงของใจเราเองจริง
ถ้าเราเข้าใจ..ในใจเราจริง ใจพอใจในสิ่งนี้จริงของใจเราจริง
เรากลับมาเอาในสิ่งนี้ของใจเราจริง
ของร้อนภายนอกไม่เอา
เอาของเย็นๆๆใจในภายใน..ในสิ่งนี้จริงของใจเราจริง
ใจคุณเอาจริง ได้เอง ... จริงไหม
พี่คุยอย่างคนโง่ๆๆของพี่น่ะ คุยตรงๆๆ ตำราไม่มี ไม่มีเหมือนคนอื่น
เอาใจล้วนๆๆ..มาคุย คุยอย่างคนธรรมดาจริง
ที่ต้องการจริง..จริงในใจ..ใจสงบสุขเย็นใจ..ใจสบายใจที่สุดจริงของใจตัวเอง..จริง
คุยตรงนี้ ก็พี่เอาของพี่จริงแค่นี้
ใครเอามากกว่านี้ ก็น้อ..ก็เอาไปสิ..ตามใจ
แบกกันเข้าไป..ตำรา..น้อ
คำสอนของพระองค์ท่าน..ล้วนเป็นไปเพื่อใจ.. ใจสงบสุขเย็นใจของใจจริง
คุณไปเอาอะไร คุณคิดเองเออเอง ต้องยั่งงั้นต้องยั่งงี้
ปัญญาธรรม..หรือปัญญาควาย วันนี้เอาให้ชัด
เหนื่อยคุยเหมือนกัน
ก็เอาไม่เหมือนกัน คุยแทบตาย..ก็เท่านั้น
ถ้าเอาตรงๆๆ..เหมือนกัน แค่ใจ..ใจสบายใจ..เย็นใจของใจจริง..อย่างเดียวจริง
ใจคุณไม่รู้หรือ...ตรงไหนที่สงบสุขใจของใจคุณจริง
รู้ก็รู้ ไม่เอาจริงเอง ไปเอาของร้อนเอง แปลกคนน้อ
กลับมา.. ถ้าต้องการจริง จงกลับมา
จำไว้..ทุกอย่าง..ขึ้นอยู่กับใจเราเองจริง
เอาสิ่งใดของใจจริง..ย่อมได้จริงในสิ่งนั้นจริง
ตรงไปตรงมาจริง นิพพาน..คือคนจริงที่เอาจริง
ในสงบสุขเย็นใจของใจจริง แค่นี้เอง พอเข้าใจนะครับ
ของเย็น..ไม่ค่อยเอากัน
เอาของร้อน..จิตคนมันชินน้อ..แปลกดี...รู้ทั้งรู้..ว่าอะไรดี..อะไรไม่ดี
แต่ก็ไม่เอาในสิ่งที่ดีที่สุดของใจเราเองจริง
จริงอย่างเดียวของใจเราเองจริง..แปลกดี
ความจริง..มรรคผลนิพพาน..อยู่ที่เราอย่างเดียวเองจริง ใจตัวเดียวจริง
ของเย็นๆๆใจ..ทำไมไม่เอาจริง
ไปเอาของร้อนๆ..มาทำร้ายใจของตน..ไปทำไม
ก็กลับมาถามตัวของตัวเอง..จริงๆๆกัน
ตายแล้วถ้าไม่ถึงนิพพาน โทษใครไม่ได้น้อ ไม่เอาจริงๆ..กันเอง
ใจสงบสุขเย็นใจ..ในภายในของตัวใจเราเองจริง
ไม่เชื่อพระพุทธเจ้าจริง ว่าตัวเราจริงๆคือ.ใจ
ใจ..คือความรู้สึก สิ่งนี้ดีที่สุดจริงของใจ ในภายในของใจตัวเองจริง
กลับไปดิ้นรนเอาสิ่งอื่น
ก็น้อ..ของเย็นๆๆ..ใจ...ไม่เอา ไปเอาของร้อนๆจิต ก็ตามสบายน้อ
พี่ถือว่า..เราบอกหมดแล้ว
พี่ก็เอาของพี่เหมือนกัน ของเย็นๆๆใจ..สุขใจดี
ใจเย็นๆๆใจ..ใจกลับอยู่จริงเองจริงในนิพพานจริงเอง อัศจรรย์ใจดี
ดวงใจนี้หนอช่างวิเศษสุดจริง
ใจใครเห็นค่าจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง ช่างโชคดีสุดๆ
จิตดวงนี้ไม่ทุกข์..สงบสุขใจในนิพพานจริง
ใจเย็นๆๆใจ..ในความรู้สึกว่างๆๆของใจ..ในภายในของใจจริง
ใจสงบสุขใจในภายในของใจพระองค์จริง
ใจลอยตัวจริง..อิสระใจจริง..ในสงบนิพพานจริง
ด้วยใจ..ใจของใจตนจริง
ในความรู้สึกว่างๆจริงของใจ..ในภายในของตัวใจเราเองจริง
" มรรคผลแค่กลับมาเอา
ทิด..ยึดใจเป็นใหญ่..พอแล้ว"
หลวงพี่ท่านบอกพี่ไว้..ที่ศาลาท่าน้ำ..ปี 45
เรามาแจ้งใจชัด..ต้นปี 55 เรากลับมาคุยให้แล้ว
ก็ครับ..เต็มที่ของพี่แล้ว สุดท้าย..น้อ..ก็แล้วแต่ใจของใคร.น้อ
นิพพานเป็นทางเดินของใจ..ใจดวงเดียวจริง
เป็นทางของคนๆเดียวจริง ทางสายเอก..จริง
จริงที่ใจ ใจสงบสุขเย็นใจในภายในของใจเราเองจริง
ถ้าคุยอะไร..ถ้าไปกระทบใจของใคร .น้อ..คิดแล้ว..ไม่สบายใจกัน ด้วยความจริงใจ ขอน้อมกราบขอขมาด้วย นะครับ
บ้านใจของใจพ่อเราจริง อยู่แล้วเย็นใจ..สุขใจ..อบอุ่นใจที่สุดจริง
กลับมาหาใจของใจพ่อเราจริง พอแล้ว สงบสุขเย็นใจจริง
อย่าไปเอาของร้อนๆๆ..มาเผาใจตัวเองเลย..น้อ
สงสารใจตัวเองนะครับ รักใจตัวเองกัน จริงๆกันแล้วดีเอง
มรรคผลนิพพานแค่กลับมาเอา เอาของเย็นๆๆๆใจของใจเราจริง
คติธรรมในวันนี้..คืออะไร
ของเย็นๆๆๆใจ...เอา ของร้อนๆๆใจ..ไม่เอา
คนฉลาดที่จิตรักใจตัวเองจริง จงเลือกเอา..น้อ
ใครเอา..ใครได้ ตรงๆดี
เอาของเย็นใจเย็นจริง..นิพพานเอง
เอาของร้อนๆ..วุ่นวายใจ..เกิดต่อไป
ก็ตรงไปตรงมา..น้อ
แล้วก็ควรจะเลิกได้แล้ว..ที่ชอบสนใจ..เพ่งโทษคนอื่น
เราได้อะไร..เอาไฟมาเผาใจเราเอง
กลับมาเตือนตน..ตนเตือนใจ..ในใจตนกัน
เอาของเย็นๆๆใจ..สงบสุขใจเราดี
เตือนยั่งงี้..เตือนตัวเองจริง..ดีกว่า
ตนเตือนจริง..ใจถึงจริง..ในนิพพานจริงเอง
จงกล่าวโทษโจทก์ความผิดพลาดของจิตตนไว้เสมอๆๆ
ที่จิตตนเร่าร้อน..วุ่นวาย..เศร้าหมอง โง่เอง ไปเอาของร้อนๆเอง
ของเย็นๆๆใจจริง..ไม่เอา
เตือนใจตนกันนะ...ดีเอง
จงกลับมาเลือกของใจตัวเอง..จริงๆ. กันน้อ
ของร้อน..กับของเย็น สิ่งใดดีที่สุดจริงของใจเราจริง จงเอา
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม