สุขในใจตน มีค่าที่สุดจริง

สุขใจในใจตนจริง ในความรู้สึกว่างๆ..สงบในใจของใจเราเองจริง มีค่าที่สุดจริง
มีจริง..มีอยู่จริง..เป็นเราจริง..เป็นของๆเราเองจริงๆ..แค่นี้เอง

จะนานแค่ไหน..จะไปเกิดอีกกี่ชาติ..สุดท้ายทุกดวงจิตก็มาจบตรงนี้เหมือนๆกันจริง
ด้วยนี่คือ..ความจริง..จริง
มีสิ่งนี้สิ่งคือความจริง..ในความจริง..จริง
จิตรู้ในความเป็นกลาง จิตรู้เป็นอารมณ์จบ
จบที่ใจ..ในภายในของใจตนจริงเองจริง

ใครจะปฏิบัติอย่างไร สายไหน ทางใด ในข้อธรรมใดๆก็ตาม
สุดท้ายทุกคนก็ต้องมาจบในสิ่งนี้จริงของใจ..ในภายในของใจจริง...เหมือนๆกันหมดจริง
ด้วยสิ่งนี้จริงของใจจริง..คือ ความจริง..ในความจริง..จริง
สุขทั้งหมดมีอยู่ที่ใจของตนจริง..เพียงอย่างเดียวจริง

สุขใจในใจตนจริง ในความรู้สึกว่างๆ..สงบในใจของใจเราเองจริง มีค่าที่สุดจริง

ทำไมเรากล่าวยอย่างนี้ กล่าวตามตำราหรือ? กล่าวตามคนอื่นหรือ?

เปล่า...ไม่ใช่!!!
เรากล่าวสิ่งนี้ออกจากภายในของใจเราจริง
วันนี้เราเห็นของๆเราจริง..แค่นี้เอง..จริงๆๆ ว่าสุขทั้งหมดมีอยู่จริงที่ใจของใจตนจริง..เพียงอย่างเดียวจริง

วันที่จิตของพี่ถูกดันออกจากร่างกาย
ด้วยอำนาจพระบารมีของสมเด็จพ่อท่าน
วันนั้นเดือน ก.พ.55 เราอยู่กับพ่อของเรา..สองต่อสองในห้อง
ท่านมาปรากฏอยู่เบื้องหน้าของเรา
ใจของเราหมดใจในภายนอกทั้งหมดจริง
มันถึงจุดนี้เองจริง..อิ่มจริง..ไม่คิดยุ่งกับอะไรอีกต่อไปจริง
ในใจรู้สึกขึ้นมาเอง

นี่เราเกิดมาตั้งแต่พ่อของเรายังไม่บรรลุเป็นพระพุทธเจ้า มันรู้สึกขึ้นมาเอง
ความจริง..พระองค์บอกสิ่งนี้ในใจพี่เอง
ใจจึงรู้สึกทรมานใจกับการเกิดมายาวนานแสนนาน
มันรู้สึกเหนื่อยสุดๆๆในใจเราเอง
เรารู้สึกถึงจิตของทุกดวงใจในวัฏสงสารทั้งหมด ที่เราเคยเกิดเคยผ่าน เคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับจิตทั้งหลาย เราไม่เคยเจอจิตดวงใดที่มีใจของใจเขาจริงๆๆ มีใจ..ใจรักใจที่ใจ ในภายในของใจเราจริง ไม่มีจิตดวงใดที่มีใจ ใจจริงใจจริงกับใจของใจเราจริง ที่ใจ...ในภายในของใจเราจริง

เรารู้สึก..ที่เราเคยปรารถนาพุทธภูมิตามพ่อของเรา
เราทำกิจของพุทธภูมิมายาวนานแสนนานมากๆๆ..ตามจิตของพ่อเราจริง
แต่ในใจลึกๆ...เราไม่ได้ปรารถนาต้องการเป็นพระพุทธเจ้า..จริง
ในใจของใจเราจริงๆ...ไม่มีในสิ่งนี้ของใจเราจริง ที่ทำมาทั้งหมดมีสิ่งเดียวจริง
เห็นอกเห็นใจในความทุกข์ของจิตทุกดวงจิตจริง ทำด้วยเหตุนี้อย่างเดียวจริงของใจเราจริง

วันนั้นจิตพี่แจ้งชัดในสิ่งนี้เอง
แล้วที่ใจของเราจริงๆ ที่ต้องการจริงๆๆของใจเราจริง..มีสิ่งเดียวจริง
คือ.. อิสระจริง จริงในความจริง..จริง
เราหาสิ่งนี้ของใจเราจริง
เราไม่ได้เดินหาทางพ้นทุกข์เหมือนจิตดวงอื่นทั้งหมด
เราหาความจริง..จริงในความจริง..จริงๆๆ..อย่างเดียวจริง

และในใจผุดขึ้นมาเอง
ที่เกิดนับไม่ถ้วนนี้ มาจากจิตของท่านต้องการรู้ความจริง
จิตของพี่จึงเดินยั่งงี้มานับชาติไม่ถ้วน
ไม่ยอมเชื่อใจใครเลย ผ่านพระพุทธเจ้านับแสนพระองค์ จิตต้องการเห็นจริงในความจริง..จริงๆ
ด้วยใจของใจเราเอง..จริง..จริงอย่างเดียวจริง จึงจะเชื่อจริงในสิ่งนี้จริง
เราเลยรู้สึกถึงความทุกข์ของจิตตนในสิ่งนี้จริง
ทุกข์นับชาติไม่ถ้วนของตัวเราเองจริงๆ
มาจากสิ่งเดียวของจิตนี้จริง..คือ ทิฐิมานะของจิตตน เอาความคิดเห็น..ความชอบของจิตเป็นใหญ่..อย่างเดียว..จริง
มันพาเราฉิบหายมานับชาติไม่ถ้วนจริง
เห็นโทษของทิฐิมานะของจิตตนจริง

วันนั้นสลดใจตัวเองจริงในสิ่งนี้ของจิตตนจริง
วันนั้นเห็นจริงในใจของใจพ่อเราจริง
มีแต่ใจของพ่อ..พระองค์ท่านพระองค์เดียวจริง
ที่ไม่เคยทอดทิ้งใจเราเลยมาทุกๆๆชาติจริง

ใจรู้เองในสิ่งนี้เองจริง ว่าใจของพ่อดูแลปกป้องเราทุกๆๆชาติจริง
เราเห็นความจริง..ในใจของใจพ่อจริง
ว่าใจของท่านทรงรักใจเราจริง
ใจของท่านจริง.. ทรงจริงใจจริงกับใจของใจเราจริง
เราเห็นชัดในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง หมดสงสัยในความรักจริงของใจพ่อเราจริง
ใจเรากลับรู้สึกเองในใจของใจเราเองจริง เรารักใจพ่อที่สุดจริง

ในใจเราจึงตั้งใจจริง..ออกจากภายในของใจเราจริง
นับแต่นี้ไป..ใจของเราจะไม่เอาใจของเราไปให้กับจิตดวงใดทั้งหมด..อีกต่อไปจริง
ไม่ให้ใครอีกต่อไปจริง
ด้วยในใจเราแจ้งใจชัดในความรักของใจพระองค์ท่าน ที่ทรงมีกับใจเราจริง
พ่อรักใจเราจริง พ่อจริงใจจริงกับใจเราจริง พ่อดูเรามาตลอดจริง
ไม่มีชาติใดเลยที่ใจของพ่อ..จะทอดทิ้งใจของใจเราจริงเลย

คุยไป..น้ำตาไหลเอง มันกินใจเรา
เรารู้สึกของๆเราอย่างนี้จริง
เดี๋ยวคุยต่อน้อ..น้ำตามันไหล ปล่อยให้จิตมันร้องออกมาก่อน

พี่พอของพี่อย่างนี้จริง
เราจึงกล่าวว่า
สุขใจในใจตนจริง..ในความรู้สึกว่างๆ..สงบในใจของใจเราเองจริง มีค่าที่สุดจริง...

สุขใจของใจเราจริงมาจากสิ่งนี้ของใจ..ในภายในของใจตนจริง..อย่างเดียวจริง
ใจคือความรู้สึก ว่างๆสงบเย็น..อิสระ..เบิกบาน
ในความรู้สึกว่างๆๆ คือใจ ใจสงบสุขจริงของใจเราจริง
ใจอยู่จริงในใจพ่อจริง ด้วยสิ่งนี้จริงของใจเราเองจริง
ใจอยู่สงบๆจริงในนิพพานจริง ด้วยสิ่งนี้จริงของใจเราจริง ใจตัวเดียวจริง

ครับ..ที่คุย..มันไหลมาเอง ตื่นมายังไม่รู้จะคุยอะไร
มีหัวข้อมาแค่ "สุขที่ใจ"
ก็น้อ..คุยไหลไปตามความรู้สึก ก็ขอจบแค่นี้

ส่วนในใจของทุกคน
พี่เข้าไปยุ่งในภายในของใจใครไม่ได้ ได้แค่คุยให้เห็นทางว่า
สุดท้าย มันจบที่ภายในของใจเราเองจริง
สุขที่ใจ..ในภายในของตัวใจเราเอง..จริง
ขอบคุณครับ

เราคุยตรงๆๆของเราจริง
ส่วนใครจะคิดยังไง..พี่ไม่ยุ่ง
ที่พี่เอาของๆพี่ตอนนี้จริง
เอาแค่ใจ..ใจของพ่อจริง อย่างเดียวจริง
เราคุยไปตามความรู้สึกในใจของพ่อจริง รู้สึกอย่างไร ก็ตรงๆ
ไม่ฝืน..ไม่อะไร..ไม่สนใจใคร
ใครเข้าใจยังไง ชื่มชม..หรือตำหนิ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับใจของพี่
พี่ประกาศแล้ว เราเอาแค่ใจ ใจของพ่ออย่างเดียวจริง
น้อ..ว่ากันตรงๆกัน
เราไม่เกิดแล้ว อะไรๆก็ไม่มีค่ากับใจเราจริง เท่าใจ ใจสุขใจจริงในใจของใจพ่อจริง
สิ่งนี้ดีที่สุดจริงของใจพี่จริงมีแค่นี้เอง
ใครว่าบ้า..ก็บ้า ใครว่าเราหลง..ก็หลง..ตามสบายใจเขา
เราสบายใจในใจของใจเราจริง...พอ

ที่ทำให้นี่ ก็มาจากใจเรา..รักจริงในใจทุกดวงใจจริง
ก็น้อ เราจบที่ใจเราจริงพอแล้ว
ใจสงบสุขใจของใจเราจริง พอ
ไยต้องสนใจทำไมกับอุปาทานของจิตคนอื่น
ในเมื่อใจของเราจริง สงบสุขใจจริงด้วยใจ ของใจเราเองจริง
เราไม่เอาใครจริง
เราจริงใจจริงกับทุกดวงใจจริง
รักใจที่ใจ..ในภายในของใจทุกดวงใจจริง
แต่ในภายในใจเราจริง
เรามี...ใจพ่อเป็นใหญ่จริง
นี่คือที่สุดจริงของใจพี่จริง
เราไม่กลัวใคร เราจริงใจจริง
เราประกาศจริง เราอยู่เป็นชาติสุดท้าย
ใครไร้สาระกับเรา เราไม่สนใจ
ใครต้องการใจสุขใจจริง เราเต็มใจช่วยจริง

เรามีของๆเราแค่นี้ ที่ใจเราจริง
พี่คนธรรมดา ไม่ใช่พระอริยะเจ้า
ยังยืนริมปากขุมนรกอยู่ ถ้าประมาทก็ลง
เราไม่ยอมลงเด็ดขาด
เรารักใจของใจเราจริง จึงอยู่จริงด้วยความไม่ประมาท
ใจอยู่จริง..จริงในใจพระท่านจริง
ใจสุขใจของใจเราเอง..จริง

ที่คุยมาทั้งหมดทุกวัน ใครเอาก็เอา เราไม่บังคับ..ไม่ฝืนใจใคร
ปล่อยทุกอย่างไปตามวาระบุญของแต่ละคน
เรายอมรับในสิ่งนี้ กฏของกรรม..จริง

อยู่อย่างใจเป็นสุขในใจกันนะจ๊ะ ที่รักของพี่ทุกคน
ใครรักเรา..ก็ไม่ดีเท่าใจ ใจรักใจเราจริง ใจสุขในใจของใจเราจริงเอง

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม