อย่าประมาท

ในโลกนี้มีทั้งคนคิดดีและคนคิดชั่ว
จงอย่าประมาทในการอยู่กับคน ลึกๆเราไม่รู้ในใจเขาคิดอะไร
ก็จงอยู่อย่างอย่าไว้ใจใคร
ไม่ประมาทในการอยู่ของตัวเราเองจริง..กลางๆๆ ไม่ประมาทในการอยู่

ในเรื่องของใจ..ตราบใดยังไม่ตาย
ขาทั้งสองข้างของเรายังไม่ก้าวเท้าถึงพระนิพพานเพียงใด
ก็จงอยู่อย่างไม่ประมาท...ไม่ประมาทในการสร้างความดี
สร้างความดีด้วยใจ..ใจสงบสุขใจในภายในของใจเราจริง
ใจสุขใจในใจเราจริง เป็นที่รองรับจริงในความดีของใจพระท่านจริง ในความดีในความสงบสุขใจของใจพระท่านจริง
ใจอยู่ด้วยความไม่ประมาทจริง
จิตสร้างความดีด้วยอยู่อย่างใจสงบสุขใจในภายในของตัวใจเราจริง
ในความรู้สึกว่างๆสงบเย็นใจของใจเราจริง
ใจสงบสุขใจเรานี้ เป็นที่รองรับใจในใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสงบสุขใจจริงของใจในความดีของใจนี้ พาใจเราถึงซึ่งพระนิพพานได้จริง
ใจอยู่อย่างไม่ประมาท
สร้างความดีด้วยใจ..ใจสงบสุขใจ
ใจเราสงบสุขใจ เป็นที่รองรับใจสงบสุขใจในความดีของใจพระท่าน...จริง
ใจเราจึงสุขใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง

'ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง..ความตายเป็นของเที่ยง'
ความตายเป็นเรื่องของร่างกาย มันอาจจะตายเมื่อไหร่ก็ได้
เราไม่รู้..ไม่รู้ในสิ่งนี้ของร่างกาย
หายใจเข้าไม่หายใจออก..มันก็ตาย
หายใจออกไม่หายใจเข้ามันก็ตาย
ชีวิตอยู่แค่ปลายจมูกของร่างกายนี้เอง
เราจงอย่าประมาทในความตาย
ด้วยอยู่อย่างใจ..ใจสร้างความดีด้วยใจ ใจสงบสุขใจในภายในของตัวใจเราจริง
ใจสงบสุขใจจริงของใจเรานี้ เป็นที่รองรับใจในความดีของใจในความสงบสุขใจของใจพระท่านจริง
ใจเราสุขใจยิ่งจริงในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสุขใจในใจจริง..พาใจเราถึงจริงในนิพพานของใจเราจริง..ได้จริง

จิตออกจากกาย..ลอยสู่นิพพานด้วยใจ
ใจสงบสุขใจในใจเราจริง
ใจมีความดีของใจพระท่านในใจสงบสุขใจของท่านมีอยู่จริงในใจเราจริง
ใจเรารองรับใจพระท่านจริง
ด้วยใจสงบสุขใจของใจเราเอง ใจสุขใจในคงามดีของใจพระจริง
ใจสุขใจนี้ลอยสู่จริง..จริงในนิพพานของใจเราเองจริง..ได้จริง
สิ่งนี้สำคัญที่สุด
"ใจสุขใจในใจจริง พาใจเราถึงจริงในนิพพานจริง..จริงตามพระท่าน..จริง..ได้จริง"

จงอยู่อย่างไม่ประมาท
ด้วยการสร้างความดีของใจ..ในใจสุขใจของใจเราจริง
ใจสุขใจจริง..ใจรองรับจริงในความดีในใจสุขใจของใจพระท่านจริง..ได้จริง
เห็นทุกข์จากการยึดถือ..ชัด
จึงอยู่สงบสุขใจในภายใน..ในความรู้สึกว่างๆๆของใจตนจริง
ใจสงบสุขใจนี้ของใจเราจริง..เป็นที่รองรับใจ..ในใจสุขใจ..ในความดีของใจพระองค์ท่านจริง..ได้จริง
ใจสุขใจจริงในสิ่งนี้จริงของใจ..เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดจริง..จริงของใจท่านจริง
ท่านเห็นของๆท่านจริง..แค่นี้จริง
จึงอยู่ด้วยความไม่ประมาทจริงในสิ่งนี้จริงของใจตัวเองจริง
จริงในความดีในความสุขใจของใจตนจริง
ใจท่านอยู่อย่างนี้จริง..จริงของใจท่านจริง

ในโลกนี้มีทั้งคนคิดดีและคนคิดชั่ว
จงอย่าประมาทในการอยู่กับคน ลึกๆเราไม่รู้ในใจเขาคิดอะไร
ก็จงอยู่อย่างอย่าไว้ใจใคร
ไม่ประมาทในการอยู่ของตัวเราเองจริง..กลางๆๆ..ไม่ประมาทในการอยู่

ในเรื่องของใจ..ตราบใดยังไม่ตาย
ขาทั้งสองข้างของเรายังไม่ก้าวเท้าถึงพระนิพพานเพียงใด
ก็จงอยู่อย่างไม่ประมาท
ไม่ประมาทในการสร้างความดี..สร้างความดีด้วยใจ..ใจสงบสุขใจในภายในของใจเราจริง
ใจสุขใจในใจเราจริงเป็นที่รองรับจริงในความดีของใจพระท่านจริง
ในความดีในความดีในความสงบสุขใจของใจพระท่านจริง

ผู้สงบใจในใจคือใคร
คือผู้เห็นทุกข์จริง
ทุกข์ของการเกิด..จริง
ทุกข์ของการมีร่างกาย..จริง
ทุกข์จากตัณหาในความอยากทั้งปวง..จริง
ทุกข์จากยึดมั่นถือมั่น..จริง
ในสิ่งมันไม่ใช่เรา..ไม่ใช่ของๆเรา..จริง
เห็นความจริง..จริง ตัวเราจริงๆ..ไม่มี
เห็นความจริง..ตัวเราจริงๆ..คือ.ใจ
เห็นความจริง..ตัวเราจริงๆคือ..ความรู้สึก
ว่างๆ..สงบเย็น..อิสระ..เบิกบาน..คือตัวเราจริง..จริงในความจริง..จริง
เห็น..ใจสุขใจมีอยู่จริงที่ใจ..ในภายใน..ในความรู้สึกจริงของตัวใจเราเองจริง
เห็นใจสุขใจในความสงบสุขอบอุ่นใจในความดีของใจพระท่านจริง..
เห็น..ความสงบว่างอย่างยิ่งจริง..จริงในนิพพานจริง เป็นที่ที่ดีที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง
ใจเห็นอย่างนี้ของใจตน..จริง
จึงสงบนิ่งสุขใจจริงในภายในของใจตนเองจริง
นี่คือสิ่งที่ดีทึ่สุดจริง..จริงของใจตัวเอง...จริง
ใจสงบสุขใจในความรู้สึกว่างๆๆของใจ ใจสงบสุขใจของใจเราจริง
ใจสงบนี้เป็นที่รองรับจริง..จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง..ได้จริง
ใจรับสัมผัสใจ..ใจสุขใจของใจพระองต์จริง..ได้จริง
ใจสุขใจในใจท่านจริงนี้..สุขใจนี้ดีที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง

พี่เห็นของๆพี่แค่นี้
พี่เอาของๆพี่แค่นี้
ด้วยพอแล้ว
ทุกข์จากจิตทึ่ยึดในสิ่งที่เป็นทุกข์..ที่ไม่มีในใจเราจริง
ในใจในความจริงของตัวใจเราจริง..มีแต่ทุกข์อย่างเดียวจริง
เราจึงอยู่จริงเองจริงในส่วนจริงของตัวใจเราเองจริง..มีแค่นี้เอง

จิตรักสุข..เกลียดทุกข์
เห็นทุกข์จากการหลงยึดในสิ่งที่ไม่ใช่ความจริง ไม่ใช่ตัวเราจริง ไม่ใช่สุขใจจริงของใจจริง
จึงไม่เอาในสิ่งเหล่านี้เองจริง
จิตรักสุข
เห็นสุขจริงมีจริงอยู่แล้วจริงในสงบเย็นว่าง..อิสระ..เบิกบานในความรู้สึกว่างๆของตัวใจเราเองจริง
จิตจึงเอาจริงในสิ่งนี้ของจิตจริงเอง..จริง
เห็นความจริง
ใจคือเราจริง สงบจริงในตัวใจจริงคือสงบสุขใจของใจจริง
สิ่งนี้จริงของใจ..ดีที่สุดของตัวเราเองจริง
ยึดสิ่งอื่นมีแต่ทุกข์อย่างเดียวจริง
ทุกอย่างล้วนไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเรา..จริง

ท่านเห็นของๆท่านอย่างนี้
ในภายใน..ในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจท่านเอง...จริง
ไม่ใช่ตัวนึกคิด แต่มาจากความรู้สึกจริงของใจ
ในความสงบสุขใจ ในความรู้สึกว่างๆของตัวใจท่านจริง
ใจสงบสุขใจของใจจริงเป็นที่รองรับใจ ใจสุขใจจริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
จึงเห็น..ใจสุขใจจริงนี้..มีค่าที่สุด..ดีที่สุด..สุขของใจตนจริง
เราเห็นของๆเราอย่างนี้จริง
เห็นทุกข์จากการยึดในสิ่งที่มันไม่ใช่เราจริง
เห็นความอยากเป็นทุกข์..เป็นตัวสร้างทุกข์ของจิตตนจริง
เราจึงไม่เอาในสิ่งที่เป็นทุกข์ของจิตตน
เอาสิ่งทึ่เป็นสุขจริงของใจตนจริง..อย่างเดียวจริง
ใจสุขใจจริงในความรู้สึกว่างๆของตัวใจเราจริง
ใจสุขใจจริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ใจสุขใจนี้ดีที่สุดจริง..จริงของใจตนจริง

ทุกอย่างอยู่เรา
เราเอาสิ่งใดจริงของเราจริง เราย่อมได้จริงในสิ่งนั้นจริงของใจเราเองจริง
ตรงไปตรงมาจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง
เธอทุกคนเคยได้อ่าน..ได้ยินคำนี้ไหม...
หลวงพ่อท่านบอกว่า "มันมีแต่ไม่เอา"
หลวงพี่ท่านก็เคยพูดคำนี้ "มันมีแต่ไม่เอา"
ใช่..เป็นเช่นนี้..จริงๆๆ

เรื่องของกาย..เรื่องของอาการทางกาย
เรื่องทุกอย่างที่มาจากร่างกาย..รูปกาย..เวทนา..ความคิด..ความจำ
อารมณ์...ความชอบ..ความไม่ชอบ..ทุกอย่างของการเกิด..ของการมีร่างกาย
ของสิ่งภายนอกทั้งหมด..ของกฏของกรรม..ของสภาวะของจิตคน..ของสภาวะของโลก
มันมีเป็นปกติธรรมดาในของๆมันจริง
แต่จริงในความจริง..จริง
ตัวเราจริงๆ...ไม่มี
เราเป็นผู้ไม่มีอะไร
ไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเรา...เราไม่มีในมัน..มันไม่มีในเรา
เราเห็นในสิ่งนี้จริงตามพระท่านจริง..ในความรู้สึกว่างๆๆในภายใน..ในตัวใจของตัวเราจริง
เราเห็นทุกข์จากอุปาทานจิตที่หลงยึดถือในมัน
เราเห็นทุกข์มาจากความอยากของจิตที่ติดเอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นสุข..มาเป็นทุกข์
เราเห็นทุกข์...เราเห็นต้นเหตุของทุกข์
เราเห็นความจริง..ตัวเราจริงๆ..ไม่มี
ใจคือเราจริง
ใจคือความรู้สึก
ว่างๆคือเรา..เราคือเรา..ในสิ่งนี้ของตัวเราจริง
เราจึงไม่เอาในสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวเราจริง
เราจึงไม่เอาในสิ่งที่เป็นทุกข์..จริง
เราไม่สร้างเหตุของทุกข์ในความอยากมาทำร้ายใจเราจริง
เราไม่เอาในสิ่งเหล่าๆนี้จริง

เราเอาตัวเราจริง
เอาความจริงของตัวใจเราจริง
เอาสงบสุขใจในความรู้สึกจริงของใจในตัวใจของตัวเราจริง
เราเอาสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง
เราเอาสงบสุขใจของใจเราจริง..จริงในสงบนิพพานจริงของใจเราจริง
เราเอาสิ่งนี้เป็นหนึ่งจริง เป็นสุขใจของใจตนจริง เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด..ดีที่สุด สุขใจของใจเราเองจริง
เราอยู่ด้วยความไม่ประมาทจริง
อยู่จริงด้วยใจในสิ่งนี้ของใจตนจริง
เราทำทุกอย่างไปตามปกติของการเกิด..ของการมีร่างกาย
อดทน..ยอมรับในสิ่งนี้ของมันจริง
อดทนด้วยใจเห็นความจริง ใจสงบสุขใจจริงในภายในของใจตนจริง

เราอยู่ของๆเราอย่างนี้ที่ใจ..ในภายในของใจเราจริง
ในความรู้สึกจริงของใจเราเองจริง
เอาสุขใจจริงของใจตนจริง
พอใจจริงแค่ไม่เกิดจริง
รักใจตัวเองจริง
รักใจพระท่านจริง
รู้คุณจริง..ใจรองรับจริงในความดีของใจ..ใจในใจ..ในสงบสุขใจของใจพระท่านจริง
ด้วยใจสุขสงบใจของใจตัวเองจริง
มีแค่นี้เอง

เราอยู้ด้วยความไม่ประมาทในอารมณ์ของคนจริง..ในความไม่เที่ยงของจิตคนจริง
เราอยู่กลางๆๆ..จริง
เราอยู่ด้วยความไม่ประมาทของใจเราจริง
ใจอยู่จริงด้วยใจในความดีของใจ..ในความสงบสุขใจในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจเราจริง
ใจเราอยู่จริงด้วยความดีของใจพระท่านจริง
ใจรอบรับจริงในความดีของใจพระองค์จริง..ใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
ด้วยใจสงบสุขใจในความรู้สุขของตัวใจเราเองจริง

มีแค่นี้จริง
ไม่เอาในสิ่งที่เป็นทุกข์ของจิตตนจริง
เอาสงบสุขใจจริงของใจตัวเองจริง
เห็นค่าจริง..ใจสุขใจจริง..มีค่าที่สุดจริง
ทุกอย่างมันมีในของๆมัน...แต่เราไม่เอา
เราเอาสงบสุขใจของใจ..ในภายใน..ในความรู้สึกจริงของใจ..ในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจเราเองจริง
ใจสงบสุขใจของใจเราจริง..รองรับความดีของใจพระท่านจริง..ได้จริง
เราจึงอยู่จริงในความดีของใจพระองค์จริง..ใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
ด้วยใจสุขใจของตัวใจเราเองจริง
เราเห็นสิ่งนี้จริงของใจ..ใจสุขใจที่ใจจริง..คือความจริง..จริง
จึงเอาจริงแค่นี้จริง..จริงของใจเราเองจริง
มีแค่นี้เอง

ใจจบจริงที่ใจ..ในใจสงบสุขใจของตัวใจเราจริง..เองจริง
จบในความดีของใจพระท่านจริง..ในสงบสุขใจจริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง
สุขใจจริงนี้จริงของใจ..ดีที่สุดจริง..จริงของใจพี่จริง
พีมีแค่นี้

เธอเห็นสิ่งใดล่ะ....เธอเอาสิ่งใดเล่า
สิ่งใดที่เธอเอา..เธอย่อมได้ในสิ่งนั้นของใจเธอเอง
เธอยึดเอามันเป็นเรา...เธอยึดเอาภายนอกเป็นสุข
เธอยึดร่างกาย..ยึดอาการทางกาย..ยึดความคิด..ความจำ..อารมณ์
ยึดความชอบ..ยึดความไม่ชอบ
มีความอยาก..ความปรารถนาในสิ่งต่างๆ..ในอุปาทานของจิต
เธอก็ได้สิ่งที่จิตของเธอยึด..นี้เป็นธรรมดา
จริงไหม
เธอยึดมันเอง..เธอเอามันเอง..เธอย่อมได้ในสิ่งที่จิตเธอยึด..เธอเอา
พี่ช่วยอะไรไม่ได้..เธอเป็นผู้ยึดและเอาในมันเอง..ด้วยตัวเธอเอง

พึ่ช่วยได้แค่นี้..แค่บอกความจริง..บอกตัวใจจริง..บอกทางสุขจริงของใจจริง
บอกที่อยู่จริงของใจ..ในใจสุขจริงของใจจริง
สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับใจเธอเอง
จะเอาสิ่งใดของใจเธอจริง..ก็แล้วแต่ใจของแต่ละคนจริง
น้อ..กลับมาดูตรงๆในสิ่งที่พี่คุย
ถ้าเห็นว่าดี..ก็เอา
เอาในสิ่งทึ่เป็นความจริง..เป็นสุขใจจริงของใจจริง..จริงตามพระท่านจริง
ดีเอง

พอเข้าใจนะครับที่คุย

ในโลกนี้มีทั้งคนคิดดีและคนคิดชั่ว..
จงอย่าประมาทในการอยู่กับคน ลึกๆเราไม่รู้ในใจเขาคิดอะไร
ก็จงอยู่อย่างอย่าไว้ใจใคร
ไม่ประมาทในการอยู่ของตัวเราเองจริง..กลางๆๆ..ไม่ประมาทในการอยู่

ในเรื่องของใจ..ตราบใดยังไม่ตาย
ขาทั้งสองข้างของเรายังไม่ก้าวเท้าถึงพระนิพพานเพียงใด
ก็จงอยู่อย่างไม่ประมาท ไม่ประมาทในการสร้างความดี
สร้างความดีด้วยใจ ใจสงบสุขใจในภายในของใจเราจริง
ใจสุขใจในใจเราจริงเป็นที่รองรับจริงในความดีของใจพระท่านจริง ในความดีในความสงบสุขใจของใจพระท่านจริง

ใจอยู่ด้วยความไม่ประมาทจริง
จิตสร้างความดีด้วยอยู่อย่างใจสงบสุขใจในภายในของตัวใจเราจริง
ในความรู้สึกว่างๆสงบเย็นใจของใจเราจริง
ใจสงบสุขใจเรานี้เป็นที่รองรับใจในใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสงบสุขใจจริงของใจ..ในความดีของใจนี้..พาใจเราถึงซึ่งพระนิพพานได้จริง

ใจอยู่อย่างไม่ประมาท
สร้างความดีด้วยใจ..ใจสงบสุขใจ
ใจเราสงบสุขใจ เป็นที่รองรับใจสงบสุขใจในความดีของใจพระท่าน...จริง
ใจเราจึงสุขใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง

ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง..ความตายเป็นของเที่ยง
ความตายเป็นเรื่องของร่างกาย
มันอาจจะตายเมื่อไหร่ก็ได้..เราไม่รู้..ไม่รู้ในสิ่งนี้ของร่างกาย
เราจงอย่าประมาทในความตาย
ด้วยอยู่อย่างใจ..ใจสร้างความดีด้วยใจ..ใจสงบสุขใจในภายในของตัวใจเราจริง
ใจสงบสุขใจจริงของใจเรานี้..เป็นที่รองรับใจในความดีของใจในความสงบสุขใจของใจพระท่านจริง
ใจเราสุขใจยิ่งจริงในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสุขใจในใจจริง..พาใจเราถึงจริงในนิพพานของใจเราจริง..ได้จริง

จิตออกจากกาย..ลอยสู่นิพพานด้วยใจ
ใจสงบสุขใจในใจเราจริง..ใจมีความดีของใจพระท่านในใจสงบสุขใจของท่านมีอยู่จริงในใจเราจริง
ใจเรารองรับใจพระท่านจริง..ด้วยใจสงบสุขใจของใจเราเอง
ใจสุขใจในความดีของใจพระจริง
ใจสุขใจนี้ลอยสู่จริง..จริงในนิพพานของใจเราเองจรืง..ได้จริง
สิ่งนี้สำคัญที่สุด
ใจสุขใจในใจจริง..พาใจเราถึงจริงในนิพพานจริง..จริงตามพระท่าน..จริง..ได้จริง

จงอยู่อย่างไม่ประมาท
ด้วยการสร้างความดีของใจ..ในใจสุขใจของใจเราจริง..ใจสุขใจจริง
ใจรองรับจริงในความดีในใจสุขใจของใจพระท่านจริง..ได้จริง

เมื่อเช้ามืดฝันถึงหลวงพี่ทีป..ท่านมาหา
พี่บอกท่านว่า "ความจริงผมไม่ได้อยากสึกจากวัดท่าซุง..ไม่ได้คิดทิ้งวัด
แต่หลวงพี่ตายแล้ว..วันนี้คงเข้าใจผมแล้วใช่ไหมครับ ผมออกมาทำไม"
ท่านมองพี่แล้วท่านก็ร้องไห้
มองด้วยใจเข้าใจกัน

คนเราน้อ..ต้องตายก่อน..ถึงจะเข้าใจจริงในใจของอีกคน
ชีวิตพี่ไม่หวังให้ใครเข้าใจ
เราทำความดีเพื่อใจสุขใจของใจเราจริง..พอ
ใจสงบสุขใจในใจเราจริง..ใจสุขใจนี้เป็นที่รองรับความดีของใจพระองค์ท่านจริง..ได้จริง
ใจในใจเราจริง..มีใจพระท่านจริง..ใจสุขใจในใจจริง
เรากลับมาเอาสิ่งนี้จริง..สู่ใจในทุกดวงใจได้จริง..จริงตามพระท่านจริง..ได้จริงเอง

ขอทุกคนจงกลับมา..มาเอาจริงในสิ่งนี้ของใจกัน..จริงๆ
เรามาช่วยงานพระท่านเป็นชาติสุดท้ายกัน
มาให้สิ่งดีๆๆเป็นมงคลจริง มงคลใจ
เป็นความสุขใจของใจจริง..กับจิตทุกดวงจิตจริง...ตามพระท่าน..จริงๆกัน
ขอฝากสิ่งด้วยนะ ขอบคุณครับ

จงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม
ผู้มีใจสุขใจในใจจริง..มีความดีใจพระท่านจริง
ใจสุขใจของใจเราจริงรองรับความดีของใจพระองค์จริง
ใจใครมีจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง...
นิพพานเอง

ด้วยใจ..ใจมีใจสุขใจของใจตนเป็นที่พึ่งจริงของใจตนจริง
ใจสุขใจของใจตนเป็นที่รองรับจริงในความดีของใจพระองค์จริง
ผู้ไม่ประมาทจริง..จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง
จิตสว่างจริงในสงบจริง..ในนิพพานจริงของใจตน
จริงเอง
โมทนานะ.. ลองวางใจเล่นๆตามนี้ดู
ดีก็เอา

ใจมีพระนิพพานจริงในใจตนจริง
ด้วยใจสุขใจจริงของใจตนจริง..ใจมีใจพระท่านจริง..ทรงประทับจริงอยู่จริงในใจเราจริง
ด้วยใจสุขใจจริงในตัวใจเราจริง..ใจเราสุขใจจริงในความดีของใจพระท่านจริง
นี่คือใจ
ดวงใจนิพพานจริง
ท่านที่ถึงจริง..ท่านมีจริงในสิ่งนี้ที่ใจ..ของตัวใจท่านเองจริง
มรรคผลแค่กลับมาเอา..
ยึดใจเป็นใหญ่พอแล้ว
ใจสุขใจในความในตัวใจจริง..คือความจริง
ใครยึดจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง
ถึงเอง..นิพพาน

น้อ..วางใจตามเล่นๆดู..
สุขใจจริง..ชัดเอง
ปัจจัตตัง
รู้แจ้งใจในใจตนจริงเอง
ความจริงเขาเห็นแค่นี้....ใจกับกาย
เราจริงๆคือ.ใจ
เราจริงๆคือ.ความรู้สึก
ไม่มีร่างกายนี้เสียอย่างเดียว.ใจเราจะเป็นสุขอย่างยิ่ง
ใจเราจึงไม่สนใจร่างกายนี้จริง..ร่างกายคนอื่นจริง.วัตถุธาตทั้งหมดจริง
จริงในใจเราจริง
จริงในความรู้สึกว่างๆของตัวใจเราจริง
ใจอยู่จริงในสงบจริงของตัวใจเราจริง
ใจอยู่สุขใจจริงในความดีของใจพระจริง
ในสงบสุขใจของใจพระองค์ท่านจริง
ยึดจริง..เอาจริง..มั่นคงจริง..ในสิ่งนี้ของใจตนจริง
มีแค่นี้
ลองวางใจตามดู

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม