ทำไมถึงกล่าวว่า "สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ"
นั่นสิ ทำไม?
ใจคือความรู้สึก
ใจคือเรา เราคือผู้รู้
ใครตอบได้บ้างจ๊ะ ทำไม สุขหรือทุกข์ถึงอยู่ที่ใจ?
ตื่นมา..ท่านให้หัวข้อมาอย่างนี้ แล้วเนี่ยพี่คุยอยู่คนเดียว ถามไปแล้วไม่มีใครตอบ เออ...คงต้องตอบเอง 55
เราคุยกันน้อ แบบสบาย ๆ กัน ก็ไม่รู้จะคุยยังไงเหมือนกัน ก็ค่อย ๆ ว่ากันไป คุยตามหัวข้อที่ท่านให้มา ถ้านึกย้อนดูจนมาถึงวันนี้ พี่คงพอให้คำตอบในสิ่งนี้ได้ ก็เอาตามพี่น้อ ก็อ่านเล่น ๆ กัน
ตอนนี้ก็ถือว่า รู้ทั้งสองส่วน ตอนใจเป็นทุกข์เราก็ผ่านมาหมดแล้ว ยามเวลาใจในใจเราสุขใจของเรา ทุกข์ใจไม่มี เราจึงพอคุยได้ในสิ่งนี้ให้อ่านเล่น ๆ กัน
คุยอย่างพี่น้อ คุยอย่างคนธรรมดาไม่รู้อะไรมากมายในวิธีการปฏิบัติ ในคำสอนของพระท่าน รู้น้อยมาก เป็นคนไม่ค่อยอ่านหนังสือธรรมะ ฟังก็ไม่ค่อยได้ฟัง อาศัยเรียนรู้ทางใจ ฝึกใจตรง ๆ กับสิ่งที่มีมากระทบ แล้วใช้ความรู้สึกของใจ ใจอยู่กับใจพระท่าน เรียนรู้จากพระท่าน ด้วยความรู้สึกของใจ ชีวิตพี่ทำมาอย่างนี้เรียนตรง ๆ กับสิ่งที่เข้ามากระทบ แล้วใจเรียนตรงกับใจพระท่าน ไม่ได้ศึกษาจากตำรา จากหนังสือ จากเทปจากซีดี ไม่ค่อยได้ศึกษา ในจุดเริ่มต้นมี..ศึกษา พอมั่นใจศีลบริสุทธิ์ ใจน่ะรักพระนิพพานเต็มที่อยู่แล้ว หน่ายเหนื่อยเต็มทีกับการเกิด เอียนเต็มที เรื่องเกิดอีกไม่เคยมีในหัว และไม่เคยลังเลว่าจะไปนิพพานไม่ได้ในชาตินี้ จิตมั่นอย่างนี้มานานมาก ตั้งแต่รู้จักพระนิพพาน ไม่เคยลังเลว่าตัวเองจะไปไม่ได้ เราเคยกล่าวว่า ถึงจะมีอะไรในใจมากแค่ไหน มีเมียเป็นร้อยเราก็ไปนิพพานได้ ไอ้เนี่ยกำลังใจมันเกินมานาน ใจมันเกินร้อยในเรื่องนิพพาน
แต่ตอนนั้นยังขาดเรื่องปัญญาในสิ่งนี้ของใจ ในใจสุขใจของใจตนจริง ก็ยังมีใจเป็นทุกข์ วุ่นวาย เศร้าหมอง เป็นปกติที่ผ่านมา มีสงบบ้าง หงุดหงิด เบื่อบ้าง แต่หนักไปทางไปเบื่อน้อ ก็มันไม่อยากอยู่ในโลกนี้ เบื่อมานาน ก็เลยพาลหงุดหงิดง่าย เรื่องอื่นไม่ค่อยมี หนักเรื่องนี้ เรื่องเบื่ออยู่กับร่างกายนี้ กับคนในโลกนี้ กับสิ่งที่ต้องทำ เหนื่อยหน่ายกับมันเต็มที เนี่ยที่ผ่านมาในใจพี่เป็นแบบนี้ ไม่ได้ทุกข์เหมือนคนอื่นเขาทุกข์ ทุกข์อยากรวย อยากมีเมีย อยากมีผัว อยากนั่น อยากนี่ ไม่มี มีก็มีเรื่องยุ่งกับชาวบ้าน ช่วยนั่นช่วยนี่ เคยมีพระรูปหนึ่งท่านเคยดู ท่านบอกกับพี่ว่า ตัวพี่เรื่องตัวเองไม่ค่อยมี มีแต่เรื่องคนอื่นทุกข์เพราะเรื่องคนอื่น จริงของท่าน ที่ผ่านมาในชีวิตมีแต่เรื่องทำให้คนอื่น ตัวเองแทบไม่มี เออ..น้อ ฉะนั้นความทุกข์ของแต่ละคนมาจากเรื่องที่มันไม่เหมือนกัน พี่ไม่ทุกข์จากเรื่องนั้นเรื่องนี้เหมือนคนอื่น ไม่ใช่คนขี้เหงา ชอบอิสระ ชอบอยู่คนเดียวสงบ ๆ แต่ชีวิตที่ผ่านมา ตลกดี! ไม่เคยใช้ชีวิตอย่างนี้จริง ๆ มันมีเหตุต้องทำตรงนั้นไปอยู่ตรงนี้ ไปมีนั่นมีนี่ ทั้ง ๆ ที่เบื่อหน่ายเต็มที กลับต้องอยู่ต้องทำ ในใจลึก ๆ อึดอัดทรมานดีจัง มันฝืนใจตัวเอง
เราจริง ๆ อยู่คนเดียวได้ สบายดี..อิสระดี แต่..น้อ ที่ผ่านมาแทบไม่เคยมีชีวิตตามที่อยากมี ตอนบวช ในห้องมีอะไร? เสื่อผืนหมอนใบจริงๆ ไม่มีอะไรเหมือนท่านอื่น มีบาตรมีกลดเตรียมไว้ บวชอยู่วัดสิบปี ในห้องนอนมีแค่นี้ ตั้งใจไว้ ถ้าจิตมีความพร้อมสบายใจจริง ทรงอภิญญาได้ไปแน่นอน เข้าป่าไปอยู่คนเดียว พอมีบุญเนื่องกับใครก็เหาะ หายตัวมาช่วย
เนี่ย ตั้งใจอยู่แค่นี้ในใจในเรื่องส่วนตัวของตัวเอง ส่วนเรื่องภายนอกตอนนั้นตั้งใจเพียงว่า ตราบใดหลวงพ่อท่านยังมีชีวิตอยู่เราจะไม่สึก จะอยู่ช่วยงานท่านทำงานให้ท่าน ช่วยท่านในงานพระศาสนา ในใจตั้งใจจริงแค่นี้ ที่อยู่ตั้งใจช่วยงานหลวงพ่อท่าน เอาแค่ท่านจริง ตอนยังบวชอยู่ไม่ได้ตั้งใจอะไรมากไปกว่านี้
ตอนสึก หลวงพี่ท่านพูดว่า ก่อนลงมาเกิด ทิดตั้งใจมาช่วยหลวงพ่อสิบปี เออ..จริงของท่าน สิบปีพอดี เลยถามท่านว่า ผมเกิดมาทำไม ท่านตอบว่า ทิดเกิดมาเพื่อช่วยงานพระ ท่านตอบมาแค่นี้
เนี่ย..ชีวิตของคน ๆ หนึ่งมาเกิดเพื่อสิ่งนี้ แล้วไง ความทุกข์ของพี่จึงมีแต่เรื่องของคนอื่น ส่วนตัวแทบไม่มี พี่จึงคุยแทนคนอื่นไม่ได้ ที่เขาทุกข์เรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องความรักความใคร่ เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เรื่องความอยากนั่นอยากนี่ เรื่องเมียทิ้งผัวทิ้ง เรื่องไร้สาระ พี่ไม่ทุกข์กับเขา บอกตรง ๆ ชอบ..เข้าทาง กลับมามีชีวิตคนเดียว ชอบ..อิสระดี
เนี่ย..ต่างกับคนอื่นในเรื่องที่เขาบอกว่า 'เขาทุกข์' พี่เลยบอกว่า คุยแทนคนอื่นในเรื่องนี้ไม่ได้ ก็ขอคุยในหัวข้อนี้ตามของพี่น้อ
"สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ" ใครจะทุกข์เรื่องอะไรภายนอกก็ตาม อะไรทั้งหมดก็ตาม ทุกคนรู้สึกไหม สุดท้ายมันมาทุกข์ที่ใจ ในภายในของเราเอง ในความรู้สึกของเราเองเหมือนกันหมด จะคนรวยมากมายแค่ไหน จะจนแสนจนแค่ไหน จะมีอะไรไม่มีอะไร ประสบพบอะไร ๆ ก็ตาม สุดท้ายที่ทุกข์มันมาทุกข์ที่ใจ จริงไหม?
เหมือนคนบางคนตอนนี้ เห็นชัด! รวยมากแค่ไหนแต่เมืองไทยอยู่ไม่ได้ ความดีสูงมีคนรักมาก แม่งโกงเก่งแต่ทำเป็นคนมีคุณธรรม รักคนอื่น ทำเพื่อประเทศชาติ แต่แม่งโคตรโกงหวังเป็นใหญ่ แล้วไง! ใครมีมโนมยิทธิเข้าไปดูในใจเขา ไฟนรกดี ๆ นี่เองทุกข์ทรมานอยู่ในใจเขา
เนี่ย! ที่คุยอย่างนี้ให้เห็นภาพ ถึงจะรวยแค่ไหน มีอะไรมากมาย มีคนของเขายกย่อง แต่ข้างในใจเขานรกดี ๆ นี่เอง มีไฟเผาใจตัวเอง ร้อนอยู่ในใจ
ชีวิตบางคนจน เอาจนแบบพี่ที่เคยผ่านมา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่สิบบาท บ้านก็อาศัยคนอื่นอยู่ ภาระที่ต้องรับผิดชอบมี แต่กลับอยู่อย่างใจ ใจสงบใจในใจได้
ฉะนั้นสุขหรือทุกข์ ความจริงมันไม่เกี่ยวกับสิ่งภายนอก มันขึ้นอยู่กับใจอย่างเดียวจริง ในส่วนนี้จริง แต่คนส่วนใหญ่ยึดว่า สิ่งภายนอกทำให้ตนเป็นทุกข์ ความจริง..ไม่ใช่
ที่ยกตัวอย่างยั่งงี้จะได้เห็นชัด คนมันยึดเอาภายนอกทำให้ตัวเองเป็นสุขเป็นทุกข์ แต่ความจริงแล้ว..ไม่ใช่
'อยู่ที่ใจ'
อันนี้ของพี่น้อ ก็พี่คุย 555
เดี๋ยวมีคนเถียง เขาส่งเข้ากลุ่มเฟสบุ๊ก เดี๋ยวมีคนเถียง
โลกนี้น่าเบื่อ
คนมันอยู่ด้วยความคิดเห็น ความชอบความไม่ชอบ
ต่อให้คุยความจริง จริงจากใจพระท่านจริง
เขายังติว่า มันไม่ตรงกับความคิดเห็นของเขา
แล้วคนภายนอกเขาจะรู้ใจพี่ไหมว่า
กูไม่ได้อยากยุ่งกับใคร
ที่กูคุย พ่อกูให้คุย 55
คุยก็คุยตามพระท่านให้คุย
เราไม่ได้อยากยุ่ง อยากแตะต้องกับใคร กับกรรมของใคร กับเรื่องของใคร ใครจะไปสวรรค์ ใครจะลงนรก ใครจะไปพรหม ไปนิพพาน จ๊ะ..มันเรื่องของใครของมัน จริงไหม? สมัยนี้คำสอนของพระ คำสอนมีมากมาย ไม่ใช่ไม่มี ก็ตัวใครตัวมันสิ ใครอยากดีก็ทำไปสิ ทางเดินพระท่านสอนหมดแล้ว จริงไหม?
ตอนใจพี่สบายใจ ตั้งใจปิดตัวเองจริง เหนื่อยมามากพอแล้ว ขออยู่เงียบ ๆ สงบ ๆ ของเราไปทั้งชีวิต เนี่ยตั้งใจจริงในใจพี่จริง ไม่มีในหัวว่า อยากสอนใคร สิ่งนี้ไม่มี ไม่ต้องการอะไรจากใคร แม้แต่ใครมารักก็ไม่ต้องการ เราสมบูรณ์ของเราแล้วในใจตัวเอง ความรักของใจเต็มสมบูรณ์ สุขใจด้วยใจตัวเองจริง สงบจริงด้วยใจของใจตัวเองจริง สบายใจด้วยใจของใจตัวเองจริง ในใจมีใจพระองค์ท่าน มีดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพาน มีในใจพี่จริง พี่อยู่ด้วยสิ่งนี้ของใจพี่จริง เป็นสุขใจจริงของใจตัวเองจริง อย่างเดียวจริง สุขที่ใจ
สุขก็สุขที่ใจ ไม่ใช่ไปเอาอะไรภายนอกเป็นสุข ตอนนี้...ไม่มี
เราเห็นชัด..ทุกข์ก็มาจากใจของเรา
สุขก็อยู่ที่ใจของเราจริง
เราเห็นของเราอย่างนี้
เราเจ็บมามาก ทรมานใจมามาก เรารู้ดีว่ามาจากอะไรของตัวเราเอง เราตอนนี้สุขใจในใจจริง สุขโดยไม่ต้องทำอะไร อาศัยอะไรในบุญ ในสมาธิจิตหรืออาศัยสิ่งภายนอก จากคน จากสิ่งของ จากสถานที่ จากอะไร ๆ ก็ตามเหมือนคนอื่น ตอนนี้ของพี่..ไม่มี
มีจริงแค่ใจ ใจในใจ ใจตัวเดียวจริง จริงในใจสุขใจจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจ ในสิ่งนี้ของใจจริง ไม่อิงอะไรในอะไรภายนอกทุกอย่างเป็นสุข สุขด้วยใจ..ใจตัวเดียวจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวใจเราจริง ในความรู้สึกของใจในภายในดวงใจพระองค์จริง ใจกับใจ..อยู่จริงเป็นหนึ่งจริงในความรู้สึกของใจจริง ใจจึงรู้สึกสงบสุขเย็น ๆ ใจ อิสระใจ เบิกบานใจ อบอุ่นนิ่มนวลใจ ในภายใน ในความรู้สึกของใจ ในสิ่งนี้อย่างเดียวจริง ในใจเราจริง มีใจรักจริง..จริงที่ใจเราจริง รักใจตัวเองจริง รักใจพระจริง รักใจที่ใจในทุกดวงใจจริง จริงในความรู้สึกของใจเราเองจริง
เราจึงกล่าวว่า สุข..สุขที่ใจ ในความรู้สึกจริงของใจ ในสิ่งนี้ของใจตนจริง..จริงอย่างเดียวจริง
แต่เรื่องทุกข์ เมื่อก่อนโง่มาก ๆ เราไปโทษสิ่งอื่น เรื่องนั้นเรื่องนี้ คนนั้นคนนี้ มาทำให้เราเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง ทรมานใจ กล่าวโทษแต่สิ่งเหล่านี้ทำให้เราเป็นทุกข์ ไม่ได้เห็นจริงว่าทุกข์จริงล้วนมาจากเราเอง
สมัยก่อนโคตรโง่ ไอ้โง่จริง ๆ แต่ถ้าคนอื่นทุกข์อย่างนี้น้อ อย่าว่าเขาเดี๋ยวถูกเขาด่า ต้องบอกว่า จ๊ะ..เห็นใจ แต่ในใจ คุณทำร้ายใจคุณเอง สร้างเหตุของทุกข์เอง
เราบอกไม่ได้กับบางคน โลกนี้มันแปลกน้อ คนรู้จริงแต่พูดความจริงไม่ได้ ต้องแกล้งโง่ ต้องเล่นไปกับเขา ไอ้นั่นไอ้นี่น้อ เออ.กู 555
รู้ก็รู้ว่าไร้สาระ แต่เขาเห็นเป็นสาระเป็นสุข แล้วไง? บอกไปเขาไม่เห็นตามเรา ทำไงได้อยู่กับคน ก็จ๊ะ..ดีจ๊ะ ว่าตามเขาไป แต่ในใจก็น้อ เธอทั้งหลายหลงเอาอะไรกัน มันมีแต่ทุกข์ มันมีแต่ความว่างเปล่า มันไร้สาระ
แต่พูดไม่ได้กับบางคน เหมือนเราอยู่กับเด็ก เราก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่เด็กไม่รู้ เอาแต่ชอบไม่ชอบ เอาแต่ความอยากของตัวเอง เอาแต่ความคิดของตน บอกไปก็ดื้อ ไม่เชื่อ
เนี่ย..มันยาก เหมือนคนทั่วไป เรารู้ว่าคืออะไรจริง อะไรคือจริงในความจริง สิ่งใดคือสุขใจจริง สิ่งใดคือเหตุของทุกข์ ความจริงจริง ๆ เป็นยังไงจริง ใจอยู่ยังไงจริงจึงสุขใจจริง อิสระใจจริง สบายใจจริง ใจถึงจริงในนิพพานจริงเองจริง เราก็ถึงของเราจริง เราก็อยู่จริงในสื่งนี้ของใจเราจริงเองจริง
แล้วไง? คุยไป ก็ไม่ค่อยมีใครเอาในสิ่งนี้จริง
คุยออกไป ก็หาว่านอกตำรา นอกครูบาอาจารย์
เขาจะรู้ไหม เจ้าของตำราท่านมาสอนเราเอง
สมเด็จพ่อองค์ปฐมทรงมาสอนพี่เอง
หลวงพ่อก็มาสอนพี่เอง
เราก็ถึงในสิ่งที่ท่านสอน
ก็เห็นตามท่านเห็น ใจอยู่จริงตามท่านอยู่
แล้วไง คุยง่าย ๆ ตรง ๆ ทาง เขากลับติว่าเรา
นี่แหละโลกของคน
ขอบ่นหน่อย 555 แต่ความจริงเข้าใจ
มันยากน้อ จะให้เห็นเหมือนกัน
ถึงบอกทุกวันว่า "ของใครของมัน" ก็ด้วยเหตุนี้
คนเราเห็นในสิ่งที่เห็นไม่เหมือนกัน
พี่เห็นอะไร สุข..สุขที่ใจ
ทุกข์ก็มาจากความรู้จริง จริงในความจริง..จริง แล้วหลงยึดในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเราจริง ไม่ใช่ของ ๆ เราจริง มีแค่นี้เอง จนเกิดความอยาก เกาะยึดความคิดเห็น เกาะยึดในความชอบ ในความไม่ชอบ ยึดภายนอก ยึดร่างกายนี้ ยึดร่างกายคนอื่น ยึดสิ่งของวัตถุธาตุต่าง ๆ ทุกข์ที่ใจ ใจยึดถือในสิ่งนี้ของมันเอง
ทั้ง ๆ ความจริง ตัวเราเองจริง ๆ ไม่มี
เราจริง ๆ คือใจ
ใจคือความรู้สึก
ใจเป็นนามธรรม ไม่มีรูป ว่างไม่มีขอบเขต
ใจคือความรู้สึก ว่าง ๆ สงบ อิสระ เบิกบาน ในสิ่งนี้ของตัวใจ เป็นตัวเรา เป็นของ ๆ เราเองจริง
ที่ทุกข์ ทุกข์ที่ใจ เพราะใจยึดในสิ่งที่มันไม่ใช่เราจริง สร้างเหตุของทุกข์ อุปาทานยึดทึกทักเองเออเอง ยึดมั่นติดในความคิดเห็นที่มาจากการมีร่างกาย ยึดเอาความชอบ ความไม่ชอบในสิ่งต่าง ๆ ยึดในความจำของการมีร่างกาย ยึดอาการทางกาย ยึดในสิ่งที่รับรู้ทางร่างกาย ยึดในอารมณ์ของการมีร่างกาย ยึดร่างกายนี้ ยึดร่างกายคนอื่น ยึดสิ่งภายนอกทั้งหมด เอาสิ่งนี้มาเป็นเราเป็นของ ๆ เรา ยึดว่าเรามีในมัน มันมีในเรา ยึดเป็นสุขเป็นทุกข์ของตน แล้วเอามาอยู่ในใจ ในภายในของใจเราเอง
ทุกข์คือทนได้ยาก ด้วยทุกอย่างมันไม่ใช่เรา มันไม่ใช่ของ ๆ เรา เราไม่มีในมัน มันไม่มีในเรา สุขและทุกข์ไม่มีสิ่งนี้ของมัน ในตัวใจในตัวเราของ ๆ เราจริง แต่เรากลับไปยึดในมันเอง จึงเป็นทุกข์..ทุกข์ที่ใจ..ใจไปยึดในมันเอง
พี่เห็นของพี่แค่นี้ ..ทุกข์เกิดจากเราไปยึดในมันเอง.. พอกลับมาเห็นความจริง ตัวเราจริง ๆ คือใจ เราจริง ๆ คือความรู้สึก ว่าง ๆ สงบเย็น ๆ อิสระเบิกบานคือเราเองจริง เรายึดตัวเราจริง มั่นใจจริงในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง อยู่จริงกับสิ่งนี้ของใจเองจริง ใจในความจริง..จริง ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ เรากลับรู้สึกว่างอย่างยิ่ง สงบเองจริง เย็น ๆ ใจ อิสระใจ เบิกบานใจในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง เรากลับรู้สึกสุขใจ ใจรักใจพระจริง ใจจริงใจจริงกับใจพระจริง ใจรู้คุณจริงในความดีของใจพระจริง ใจให้ใจกับใจพระจริง ใจเรากลับรู้สึกสงบสุขใจยิ่ง อบอุ่นใจในใจจริง ใจสงบสุขใจนี้ ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง
พี่เห็นสองส่วน
ทุกข์มาจากความไม่รู้ ไม่รู้จริง..จริงในความจริง..จริงว่าตัวเราจริง ๆ ไม่มี ว่างไม่มีขอบเขต อิสระ สงบเย็นสบายใจในตัวใจของตัวเราเองจริง ทุกข์มาจากความไม่รู้จักตัวเองจริง ใจในความจริง..จริง จึงยึดเกาะในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา มีอุปาทานจิต มีความหลง มีความอยาก สิ่งเหล่า ๆ นี้ล้วนสร้างทุกข์ทางใจ มาทำร้ายใจของใจตัวเอง
พอเข้าใจนะครับ ที่บอกว่า
"สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ"
พอเห็นน้อ ลองวางใจตามดู กลับมาดูจริงในสิ่งนี้ที่ในภายในของใจตัวเองจริง ๆ กัน
หยุดสร้างเหตุของทุกข์ ใจเราย่อมหมดทุกข์เอง
ใจอยู่จริงในความจริงในตัวใจเราจริง ในความรู้สึกของตัวใจเราจริง สงบ อิสระ สบายใจเราเองจริง ใจสงบพบใจพระจริงเองจริง ใจสงบพบจริงในสงบนิพพานจริง จริงของใจเราเองจริง สิ่งนี้จะชัดใจในใจของใจทุกคนเอง ถ้ากลับมาอยู่จริงในสิ่งนี้ของตัวใจตนเองจริง หยุดทุกข์จริงที่ใจ ด้วยใจเชื่อจริงในความจริง..จริง ใจเชื่อจริง เชื่อใจพระพุทธเจ้าจริง ใจมั่นจริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง ใจสงบสุขใจจริงในสงบนิพพานจริง จริงของใจ ในความรู้สึกของใจตนจริง
ใจใครอยู่อย่างนี้จริง จะรู้สึกชัดในสิ่งนี้เองว่า...
"สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ"
ตามนี้จริง
เราจึงกลับมา มารักษาใจเราเองจริง
อยู่จริง..จริงในใจ..ใจสงบสุขใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง
ใจจับความจริง
ใจมั่นใจจริง จริงในความจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง
จริงในสิ่งนี้จริงที่ใจ ใจของใจเราเองจริง..พอ
ใจสงบสุขใจในใจตนจริง
ครับ...นิพพานเอง
แล้วรู้เอง
ลองวางใจเล่น ๆ ตามดูน้อ ดีก็เอา
ผู้รู้..รู้จริงในความจริง รู้จริงในภายในของใจพระท่านจริง ใจมั่นคงอยู่จริง จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง รู้แค่นี้ อยู่แค่นี้ของใจเราจริง ใจสงบสุขใจที่ใจในใจจริง ในความรู้สึกจริงของใจตนจริง คุณ ถึงเอง..นิพพานเอง แล้วรู้เอง
พี่ก็คุยให้แล้วน้อ คงมีใครสักคน หวังว่า.555 คงเชื่อจริงในสิ่งนี้บ้างน้อ ชื่นใจแล้ว ถ้าในใจเขาสงบสุขใจในใจเขาจริง พี่ชื่นใจแล้ว
เรารู้หมดในความจริง..จริง แต่อยู่ในโลกนี้ คนต่างคนต่างเห็นในสิ่งที่เห็นไม่เหมือนกัน ถึงบอก อยู่คนเดียวสบาย สุขใจเรามีแล้ว รักในใจเรามีแล้ว เราสมบูรณ์แล้ว เราอยู่คนเดียวได้
งั้นจงจำไว้ ที่คุยในทุกวันนี้ ถ้าไม่ใช่รักพระ รักใจทุกคน พี่ไม่ยุ่ง เข้าใจกันน้อ
เรารักกัน จงเชื่อใจกัน
เชื่อใจที่รักใจเราจริง
เชื่อใจที่เขาจริงใจกับใจเราจริง
เชื่อใจที่เขาถึงจริง
บอกจริงในความจริง..จริงจากใจพระท่านจริง
เชื่อใจกัน
แล้วลองวางใจตรง ๆ ตามกัน
ผลของใจ..ในใจคุณจะเป็นเครื่องยืนยันเอง
พี่อิสระจริง ไม่ขึ้นกับใจใครจริง อะไรจริง
ที่ทำให้เพราะคำเดียว...รัก
ถ้าวันใดไม่มีใจใครเอาจริงในความดีของพระท่านจริง
ก็ถือว่า..จบในวันนั้น..พี่จะไม่มาทำสิ่งนี้ให้ใครอีก
พี่ไม่ต้องการอะไรจากใคร
ใครชม..ใครด่าไม่มีความหมาย
เราสุขที่ใจในใจของใจเราจริง
เราสุขจริงที่ใจ..ในใจของใจพ่อเราจริง
ใจสมเด็จพ่อองค์ปฐมท่านจริง
จิตชั่ว ๆ จะติ จะด่า จะว่า ไม่มีความหมายกับพี่
จิตตั้งใจดีเอาจริงในสุขจริงตามพระท่านจริง จิตเหล่านี้มีความหมายกับพี่
พี่เอาแค่นี้ ใจคนเอาจริง
พี่ไม่ใช่คนใจดี
ถ้าใครมาไร้สาระ
จ๊ะ..แล้วรู้กัน
เรากว่าจะมีในวันนี้..แทบเป็นแทบตาย คำของเรามีค่า กว่าจะแจังชัดในแต่ละคำ มันทรมานใจ กว่าจะพบจริงในความจริง..จริง ไม่ใช่อ่านมากฟังมาก คิดเองเออเอง..แล้วเอามาคุย คนอย่างนี้สมัยนี้มีเยอะ ทำลายพระศาสนาโดยไม่รู้ตัว ยังเข้าถึงจริงในธรรมจริง..ไม่จริง ผลของใจในใจจริง..ยังไม่มี ไม่มีจริงในใจ..ใจสงบสุขใจของใจจริง..จริงตามพระองค์ท่านจริง แล้วเอามาสอน มามั่นในความคิดเห็นของตน คนเหล่านี้ล้วนปรามาสพระรัตนตรัย ไม่เคารพในธรรมจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ยึดตัวเองดี รู้มาก มั่นในความคิดเห็นของตน เยอะมากในสมัยนี้
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ
เอาตัวเองให้รอดจริง
จริงจากทุกข์ของใจตัวเองจริง
ใจสุขใจจริง..จริงที่ใจ จริงในความดีของใจพระจริง จริงในสงบจริงในนิพพานจริง เอาสิ่งนี้มีในใจตนจริง จึงชื่อว่า ใจดวงนี้เป็นลูกพระพุทธเจ้าจริง จริงด้วยใจอยู่จริง จริงในภายในของใจพระองค์จริง
อย่าประมาทกันน้อ
เรารักกัน จึงคุยตรง ๆ กัน
พี่คนธรรมดาจริง ไม่มีความดีอะไรในใจพี่จริง
ที่คุยก็คุยให้อ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ ใจกัน
สิ่งใดดีเห็นว่าดี...ก็เอาน้อ ตามสบายใจกัน
ทุกข์ที่ใจ..ใจมีอุปาทานไม่เห็นจริง จริงในความจริง..จริง
สุขที่ใจ..ใจเห็นจริงในตัวใจเราจริง สงบในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวใจเราจริง
สุขที่ใจ..ใจสุขใจในภายใน ในความดีของใจพระท่านจริง
เราเห็นของ ๆ เราแค่นี้
สุขหรือทุกข์ไม่ใช่สิ่งภายนอก อยู่ที่เรา
เราไม่มีอุปาทานจริง สิ้นภพชาติเองจริง
จิตว่างจากการเกาะกายจริง หมดสิ้นทุกข์จริงในใจ ในความรู้สึกของใจเราจริง
ใจสงบเย็นใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ จริงของตัวใจ..ตัวเราจริง
เรามั่นในสิ่งนี้ของเราจริง
เราอยู่จริงในสิ่งนี้ของตัวใจเราจริง
ใจเราสงบเอง
ใจสงบพบใจพระจริง
ใจสงบพบนิพพานเองจริง
แล้วรู้เอง
พี่ไม่คุยไปตามตำรา คุยจากใจ คุยจากของจริง
ใครเชื่อ..ก็กลับมาดูในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง
ใครเชื่อ..ก็วางใจตรง ๆ ตามนี้ดู
ผลในใจจะเป็นเครื่องพิสูจน์เอง ว่าที่คุยนี้ จริงตามนี้ไหม
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ
จ๊ะ ไม่มีใครหรือสิ่งใด ที่ทำให้ใจเราทุกข์หรือใจเราสุข
ทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวของๆเราเองอย่างเดียวเองจริง
ท่านที่ผู้รู้ เขารู้อย่างนี้
จึงจบสิ้นทุกข์จริงที่ในภายในของใจตนจริง
จึงสงบสุขใจจริง..จริงในความรู้สึกจริงของตัวใจตนจริง
สงบสุขใจจริง มั่นคงจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง
ในใจเขา มีแค่นี้จริง
ไม่มีไอ้นั่นไอ้นี่ คนนั้นคนนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ ทำให้ใจเราสุขใจเราทุกข์ แต่ของท่านไม่มี
สุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับใจตัวเอง จึงกลับมาเอาสิ่งที่เป็นใจ ใจสงบสุขจริงของใจจริง อย่างเดียวจริง ในภายใน ในใจของใจเขาเองจริง
มีแค่นี้
โทษก็เพ่งโทษโจทก์ในความผิดพลาดของตนจริงอย่างเดียวจริง
ไม่โทษอะไร โทษสิ่งใด โทษใคร
เราเสือกเกิดมาเอง
เราหลงยึดในมันเอง
ทุกข์เพราะความโง่ของเราเอง
เราจึงเชื่อจริงในคำสอนของใจพระองค์จริง
ทุกอย่างคือจริง..จริงในความจริง..จริง
ท่านแสดงธรรมจริงจากใจ ใจสุขใจจริงของใจพระองค์จริง
เราเชื่อจริงในสิ่งนี้ของใจพระองค์จริง
เชื่อใจในความรักจริงของใจพระองค์จริง
เราจึงไม่สงสัยจริงในสิ่งที่มีจริงในใจพระองค์ท่านจริง
ใจสุขใจจริง..คือความจริง..จริง
จึงจับสิ่งนี้อย่างเดียวจริงด้วยใจ ใจมั่นใจจริง..จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
จริงอย่างเดียวจริง..จริงของใจ..ใจในใจตนจริง
ด้วยใจรักจริง เชื่อใจจริง มั่นจริงในคุณความดีของใจท่านจริง
ใจเราจึงสงบสุขใจของใจเราเองจริง
ในสิ่งนี้จริง จริงที่ใจเราจริง
พี่ไม่เดินตามตำรา เป็นคนโง่ ๆ คนบ้า ๆ คนหนึ่งที่กลับมาเห็นแค่นี้ของใจตัวเองจริง
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ กลับมาเห็นสิ่งนี้ในใจเราเองจริง..พอ
มองภายนอกอย่างเดียว ไม่เจอหรอกความจริง นั่นปลายเหตุ
เกิดก็มาจากเรา
ทุกข์จากการมีร่างกายก็มาจากเรา
ทุกข์ทุกอย่างในโลกนี้ก็มาจากเรา
ความโง่ ความรู้จริงไม่จริง..จริงในความจริง..จริง จริงในตัวใจเราจริง..จริงตามพระท่านจริง พาเราเกิด เกิดมามีร่างกาย มีสิ่งต่าง ๆ ทิ่มแทงเรา ล้วนมาจากเรา สร้างมันขึ้นมาเองทั้งหมดในภพชาติการเกิดมายาวนานแสนนาน ทุกข์ทั้งหมดของการเวียนว่ายตายเกิด ล้วนมาจากเราเองทั้งสิ้น
จึงกล่าวได้ว่า ทุกข์มาจากใจเราเองจริง
ความไม่รู้จริงในความจริง..สร้างทุกข์มาทำร้ายใจตัวเอง
จริงไหม?
ไม่มีสิ่งใด ไม่มีใคร มาทำร้ายเรา
เราทำร้ายตัวเราเองด้วยความไม่รู้จริง จริงในความจริง..จริง
คุณจะเชื่อพี่หรือไม่ก็แล้วแต่คุณ ใจพี่สิ้นทุกข์จริงด้วยสิ่งนี้ของใจพี่เองจริง..คือ...ความจริง..จริง มีแค่นี้
เราเห็นความจริง..ในภายในเราอยู่จริงในความจริง..จริง ในตัวใจเราเองจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็นใจ อิสระ เบิกบาน ในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง ใจเราสงบสุขใจเราเองจริง ด้วยใจของเราจริง รักใจพระองค์จริงหมดใจเราเองจริง ใจสงบสุขใจจริง..จริงในภายในของใจพระองค์จริง ด้วยใจ..ใจมั่นใจในสิ่งนี้ของใจพระองค์ท่านจริง คือจริงที่สุดจริง ดีที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง ใจเราอยู่กับใจพ่อเราจริง..สุขใจที่สุดจริง สิ่งนี้พี่ไม่ได้เดินตามตำรา แต่มาจากใจ..ในความรู้สึกจริง...จริงของใจตัวเราเองจริง ใจรักใจพระท่านจริง ใจพ่อเราจริง ดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง ใจจึงสงบสุขใจจริง จริงในสิ่งนี้ที่ใจตัวเองจริง
เราถึงบอกว่า เราไม่ได้ปฏิบัติอะไร เราทำสิ่งนี้ด้วยใจเราเองจริง ใจ..ใจรักใจพระจริง เราจึงบอกเสมอ ๆ ว่า..พี่มีของ ๆ พี่จริงแค่นี้จริง รักใจพระจริง
ส่วนใครจะปฏิบัติยังไง คำสอนของพระท่าน ของหลวงพ่อ ของหลวงพี่มีหมดแล้ว พี่ไม่กล้าแตะต้องในสิ่งนี้ของท่าน เราไม่มีความดีอะไรในใจเราจริง มีจริงแค่ใจรักจริง จึงคุยจริงจากสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง คุยจริงจากใจ..ใจรักใจ..จริง มีแค่นี้..จริงๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น