ถ้าเธอต้องอยู่คนเดียวจริง ๆ เธอจะพึ่งใคร

ถ้าเธอต้องอยู่คนเดียวจริง ๆ เธอจะพึ่งใคร
ลองถามใจตัวเองดู

ความจริงน่ะ คนเดียวตลอดเวลาแม้อยู่กับใครก็ตาม เราก็คือคนคนเดียว อยู่กับคนมากมายแต่เรา เราก็คนคนเดียว แปลกไหม?

จะอยู่ในบ้านเรา มีพ่อมีแม่ มีพี่มีน้อง มีสามีมีภรรยา ออกนอกบ้านมีคนรู้จักและไม่รู้จัก มีคนในโลกนี้มากมายแค่ไหน เราก็อยู่แค่คนคนเดียว

ใครรู้สึกยังไงพี่ไม่รู้ ตัวพี่รู้สึกอย่างนี้ เรามีเรา เรามีแค่เราคนคนเดียวเองจริง ด้วยมองเห็นความจริง..จริงว่า ขันธ์๕ ร่างกายนี้มันไม่ใช่เราจริง ขันธ์๕ ร่างกายคนอื่นมันไม่ใช่ตัวเขาจริง มองเห็นจริงแค่ใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ ในภายในของตัวใจเราจริง คือตัวของตัวเราเองจริง จึงรู้สึกถึงความไม่มี

ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของ ๆ เรา เราไม่มีในมัน มันไม่มีในเรา ตัวเราจริง ๆ เป็นผู้ไม่มีอะไร ว่าง ๆ สงบเย็น อิสระ เบิกบาน สิ่งนี้คือตัวเราจริง เรามีเรา เรามีของ ๆ เราเองจริง เพียงแค่นี้เองจริง ๆ จริงในความจริง..จริง

ทุกอย่างที่เห็นที่ได้ยิน ที่แตะต้องที่สัมผัส ล้วนมันมีก็เหมือนมันไม่มี ด้วยมันกับเราล้วนเป็นคนละส่วนกันจริง ทุกอย่างของร่างกายนี้ ทุกอย่างของร่างกายคนอื่น สิ่งอื่น ๆ ทั้งหมดในโลกนี้ ล้วนคือความว่างเปล่าทั้งสิ้น มีก็เหมือนไม่มี ด้วยที่สุดแล้วไม่มีร่างกายใครไม่ตายไม่มี ไม่มีสิ่งใดเกิดแล้วไม่ดับไม่มี ล้วนที่สุดมันต้องแตกสลายกลายเป็นความว่างเปล่าไปในที่สุด

พี่รู้สึกอย่างนี้ในใจของใจพี่เองจริง เราไม่มี..ทุกอย่างมีก็เหมือนมันไม่มี เราคือใจ..ใจดวงเดียวจริง มาดวงเดียวไปดวงเดียว เราเหมือนอยู่คนเดียวจริง อยู่กับใครอยู่กับคนไหน ๆ อยู่กับคนมากมายแค่ไหน ในใจเรา เราก็มีแค่ใจ ใจดวงเดียวของตัวเราเองจริง รู้อยู่จริงในความรู้สึกจริงของใจ ใจในใจของตัวเราเอง รู้สึกอยู่จริงแค่นี้จริงจริงของตัวใจเราเองจริง เราจึงรู้สึกอยู่คนเดียว เรามีเรา..เรามีจริงแค่ใจ ใจดวงเดียว ใจตัวเดียวของตัวเราเองจริง จึงเห็นจริงในความรู้สึกจริงของตัวเราเองว่า ที่พึ่งที่ดีที่สุดจริงคือใจ..ใจตัวเองจริง

อัตตาหิ อัตตาโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุดของตนจริง จริงที่ใจในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ ในตัวใจของใจเราเองจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบ เย็น อิสระ เบิกบานของใจในตัวใจเราเองจริง เป็นที่พึ่งจริงดีที่สุดจริง จริงของตัวเราเองจริง

ใจที่สงบดีแล้วในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง ใจสงบพบใจพระท่านจริง ใจสงบพบนิพพานเองจริง จริงที่ใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็นของตัวใจเราเองจริง ใจถึงใจเราจริง สงบในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวใจเราจริง ใจในความรู้สึกว่าง ๆ ใจเราสัมผัสใจพระองค์ได้เองจริง ใจเรากลับสัมผัสใจพระทุกดวงใจในนิพพานได้เองจริง ใจเรากับสัมผัสจริงได้เองจริงในสงบในนิพพานจริงในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง นี่คือความจริง ในสิ่งที่มีจริงในใจของใจพี่จริง

ใครเป็นยังไงมีอะไรในอะไรพี่ไม่รู้ พี่ก็คุยในสิ่งที่พี่รู้ จริงไหม? พี่รู้ของ ๆ พี่จริงแค่นี้จริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของตัวพี่เองจริง เรามีของ ๆ เราอย่างนี้ในใจของใจเราเองจริง และรู้จริง รู้อยู่แค่นี้เองจริง ๆ

รู้น้อยมาก ไม่รู้อะไรมากมายเหมือนคนอื่น ในข้อธรรมทั้งหลายที่เขารู้กัน อ่านกัน ฟังกัน คิดพิจารณาของเขาอันนี้พี่ไม่ยุ่ง ชาตินี้เราทำมามากแล้วในสิ่งที่คนอื่นเขาทำกัน เริ่มตั้งแต่ปี 26 เอาแค่ชาตินี้น้อ ถ้าทวนย้อนหลังในชาติต่าง ๆ คุยไปเขาก็ด่าเอาว่าเอาอะไรมาคุย

ก็เอาชาตินี้ที่ผ่านมา เราก็เริ่มฝึกมโนมยิทธิตั้งแต่ปี 26 จากคนธรรมดาเลว ๆ คนหนึ่งที่คุณแม่ชวนไปทำบุญที่วัดใกล้บ้าน พี่ไม่ไป ไม่ชอบนักบวช นักบวชห่มเหลืองที่ไม่เป็นพระ เกลียดตั้งแต่เด็ก เห็นบางอย่างที่เขาทำที่ไม่ควรทำ เราเห็นแล้วไม่ศรัทธาจึงไม่ยกมือไหว้ไม่อยากทำบุญ ไม่อยากเข้าวัด

ตอนเด็กคุณแม่ชวนไปทำบุญไม่ไป แต่ถ้าที่วัดมีงานวัดไม่ต้องชวน ไปเอง555 ลูกชิ้นปิ้งปลาหมึกปิ้งถั่วต้ม ของชอบ 5555

นี่คือตอนเด็ก นรกสวรรค์ได้ยินเขาคุย ฟังแล้วไม่เถียง แต่ถ้าไม่เห็นด้วยตัวเองไม่เชื่อ ทุกอย่างต้องพบด้วยตัวของตัวเองจริงจึงเชื่อ เนี่ยสันดานไม่ดี ใครคุยอะไรเรื่องอะไร ต่อหน้าก็ครับ ๆ แต่ในใจ..เจอก่อนจึงเชื่อ จะเชื่อเมื่อสิ่งนี้พบด้วยตัวเองจริง ลึก ๆ จึงเป็นคนดื้อมาก ๆ อะไรก็ตาม ไม่พบไม่เจอจริงด้วยตัวของตัวเองจริง เอาไว้ก่อน นี่คือนิสัย..สันดานไม่ดี

ฉะนั้นกว่าพี่จะยอมเชื่อเรื่องนรกสวรรค์พรหมนิพพาน และกว่าจะเชื่อใจพระพุทธเจ้าท่าน หมดสงสัยจริงในใจท่านจริง หมดสงสัยจริงในคำสอนของพระองค์จริง จิตแนบสนิทจริงในภายในของใจพระองค์จริง เธอคิดว่าคนเลว ๆ ที่เชื่ออะไรยากอย่างนี้จะเป็นยังไง กว่าจะยอมหมดใจจริงต้องผ่านอะไรมาบ้าง กว่าจะมีวันนี้

สันดานคน ๆ หนึ่ง เชื่อใครยาก เชื่ออะไรใครยาก ไม่ขึ้นกับใครจริง ภายนอกดูยอมภายในไม่ใช่ หลวงพี่เคยบอกพี่ว่า ทิด..ใครใช้..ถ้าไม่เต็มใจไม่ทำแต่ถ้าเต็มใจ..ไม่ต้องใช้ก็ทำให้ ก็บอกกับท่าน ครับ..ใช่ ใครก็ไม่เกี่ยวกับผม ถ้าผมไม่เต็มใจ..ใครก็ไม่เกี่ยว

เลวมากน้อ พี่ไม่ใช่คนดีไม่ใช่คนใจดี ชอบอิสระตั้งแต่เด็กและก็ทุกข์กับคำนี้มาก ๆ กว่าจะแจ้งใจจริงในคำว่า..อิสระจริง จริงที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจในตัวใจของใจเราจริง เธอคิดว่าสิ่งนี้ของพี่ได้มาง่าย ๆ หรือ แค่คำว่านรกสวรรค์ เทวดานางฟ้าพรหม กว่าพี่จะเชื่อจริงคิดว่าคนอย่างพี่เชื่อง่าย ๆ หรือ

มโนมยิทธิแค่ความรู้สึกยังน้อยไปสำหรับพี่ ไปฝึกครั้งแรกที่ซอยสายลมปี 26 ก็พอสัมผัสและเห็นพอสมควร เจอหลวงพ่อครั้งแรกที่นั่น กลับมาท่านมาเข้าฝันสอนเรื่องพระนิพพานตลอด 7 วัน มาสอนเรื่องนี้เรื่องเดียว กว่าจะยอมใจรักพระนิพพานจริง และกว่าจะเชื่อเทวดานางฟ้ามีจริง ตอนท่านมาให้เห็นจะ ๆ มาหาแทบทุกวัน มายืนให้เห็นจะ ๆ ได้ยินเสียงท่านคุยชัดมาก ไม่พอโดนท่านรุมแกล้งพี่ทุกวัน เป็นเดือนเป็นปีเจออย่างนี้ จนวันไหนท่านไม่มาเหมือนขาดอะไรไปอย่าง เหงา55 เห็นเจอด้วยตัวเองอย่างนี้จนหมดสงสัย ใช่..มีจริง

แม้แต่พระองค์ท่าน ท่านก็เคยเสด็จมาให้เห็นด้วยตาเนื้อ มีอยู่วันนึง นอน ๆ อยู่ท่านเสด็จมาประทับยืนตรงหัวนอน พี่ไม่ได้หลับตาทำสมาธิก็อยู่แบบธรรมดานี่แหละ ท่านมายืนมาให้เห็นแบบกายเนื้อ ผิวเหลืองสว่างสวยงามมาก ๆ รูปร่างท่านสมส่วน มีแสงสว่างออกจากองค์ท่าน พี่มองท่านปีติสุขใจมาก ๆ ท่านแสดงธรรม สุรเสียงของท่านไพเราะมาก แต่พี่ไม่ฟังท่านสอนไม่รู้เรื่อง จิตมันปีติสุขใจอย่างเดียว ดีใจที่ได้พบท่านอย่างนี้ เหมือนเจอกายเนื้อของท่านจริง เหมือนสมัยท่านยังทรงพระชนม์อยู่ ใจจึงมีความผูกพันกับพระองค์มาก ๆ นับแต่แต่วันนั้นมา ในใจไม่เคยขาดจากพระองค์ท่านเองจริง ถึงมีเรื่องคิด เรื่องฟุ้งซ่านก็จริง แต่ลึก ๆ ในใจ ใจมีท่านอยู่ในใจไม่เคยขาดจากใจพระองค์ท่าน นี่คือจุดเริ่มของพี่ในชาตินี้

ทำสมาธิก็ไม่เหมือนคนอื่นเขา พอสมาธิทรงตัว กายในมันออกจากร่างกาย สมัยโน้นชอบทำสมาธิมาก ๆ ออกจากร่างกาย..ตัวพี่ไม่มี หารูปร่างตัวเองไม่เจอ มีแต่ความว่างอย่างเดียวจริง มีแต่ความรู้สึกว่าเนี่ยคือเรา เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เริ่มต้นทำสมาธิจิต ตั้งแต่หลังจากไปฝึกมโนมยิทธิ พอออกจากร่างกาย ไม่มีรูป ไม่เห็นตัวเอง มีแต่ความรู้สึกว่าสิ่งนี้คือเรา แล้วไม่เคยเล่าสิ่งนี้ถามใครว่านี่คืออะไร เราจะต้องรู้ด้วยตัวเราเองจริง

สันดานเลวน้อ หยิ่งมาก ๆ ไม่เคยถามใคร มีปัญหาในเรื่องของใจก็ไม่เคยถามใคร แม้แต่อยู่กับหลวงพ่อก็ไม่เคยถาม สมัยอยู่กับหลวงพี่ก็ไม่เคยถาม ไม่เคยปรึกษาในสิ่งนี้ของตัวเอง เราต้องทำ ต้องหา ต้องแก้ด้วยตัวของตัวเองจริง ในสิ่งที่จิตเป็นอยู่ ในสิ่งที่ตัวเองสงสัยและหาอยู่

พี่หาอะไร? ตัวเราจริง ๆ คืออะไรจริง? ความจริง จริง ๆ คืออะไรจริง? เราจริง ๆ เริ่มต้นจริง ๆ มาจากไหน? จุดเริ่มต้นจริง ๆ เป็นยังไงจริง? และจริงในความจริง..จริง คืออะไรจริง? เนี่ยคนมันบ้าหาในสิ่งที่เขาไม่หากัน พี่หาของพี่ยั่งงี้..ในภายในของใจพี่ แล้วไม่มีในตำรา ไม่มีคำตอบให้พี่ในสิ่งนี้ของพี่

เราไม่ใช่กาย เราคือจิต..แล้วจิตเป็นยังไง? แล้วทำไมเราคุมจิตจริง ๆ ไม่ได้? มันไม่ใช่ต้วเราจริง แล้วความจริงจิตมาจากไหน? ก่อนเป็นจิตมาจากอะไรจริง? เราไม่ใช่จิต แล้วตัวเราจริง ๆ เป็นยังไงของเราจริง? ตัวว่าง ๆ ไม่มีที่เป็นเรา ความจริงมาจากไหนจริง? จุดเริ่มต้นจริง ๆ คืออะไรจริง? มีใครหาอย่างนี้แบบพี่ไหมในสิ่งนี้ พี่หาความจริง จริง ๆ

วันนี้คุยเล่น ๆ น้อ เรื่องที่คุยก็ไม่ได้คิดจะคุย ตื่นมามีหัวข้อมาแค่นี้
"ถ้าเธอต้องอยู่คนเดียวจริง ๆ เธอจะพึ่งใคร"
ท่านให้หัวข้อมาแค่นี้

เวลาพี่คุย อย่าถือเป็นตำรา คนบ้ามันคุย เอาตรงนี้กันน้อ อ่านสนุก ๆ เพลิน ๆ กัน

พี่บอกแล้ว พี่ไม่มีความดีที่จะสอนใครได้ เนี่ยมีแต่นิสัยไม่ดีมาตั้งแต่เด็ก ทุกเรื่องต้องพบด้วยตัวเองจึงเชื่อ ใครก็สอนพี่ไม่ได้ ถึงบอกมาถ้าไม่พบจริงด้วยตัวของตัวเองจริงก็ยังไม่เชื่อ จิตมันแข็งน้อ เลวเกินไป โง่มากเกินไป ถ้าเราเชื่อพระองค์ตั้งแต่ทีแรก คงสุขใจสบายใจจริงนานแล้ว

แต่ก็ดี แน่นดี อะไรที่พบจริงด้วยตัวของเราจริง ทำให้จิตมั่นคงจริงเองจริง สมัยก่อนเคยทำสมาธิ แล้วหลุดออกจากร่างกาย ไปไม่เหมือนชาวบ้านเขาทำ รูปไม่มี มีแต่ความรู้สึกว่าง ๆ ออกจากร่างกาย แต่พอต้องการเห็นก็เห็นเป็นกายพระวิสุทธิเทพ แขนเป็นประกายเพชรเต็มไปหมด ตัวในพี่รวยน้อ55  ัตัวนอก55 บ้านก็ไม่มีจะอยู่55

เวลาเคลื่อนไปนิพพานไม่ใช่ถึงเลย ตอนนั้นน่ะหลุดจากกาย พุ่งทะลุหลังคาห้อง ลอยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เห็นชัดมากรู้สึกชัด ลอยขึ้นเหนือท้องฟ้า ลอยทะลุท้องฟ้าออกนอกโลก ผ่านดวงดาวมากมายลอยขึ้นไปเรื่อย ๆ จนสุดขอบจักรวาล ลอยสูงขึ้นไปอีก จนไปจบที่วิมานของพระพุทธเจ้าท่านก็เคยมาแล้ว

อย่างนี้เคยผ่านมาแล้ว กรรมฐานก็ทำมาแทบเป็นแทบตายตั้งแต่ปี 26 กว่าจะพอแจ้งใจต้นปี 55 กว่าในใจเราเองจริงใจเข้าถึงใจในใจพระองค์จริง จนเหลือจริงในจริง อยู่จริงเองจริง จริงในใจพระองค์จริง ก็วันที่ 13 ส.ค.58 เห็นหมดจริงในสิ่งที่หามาของตัวพี่จริง ความจริง..จริง ๆ คืออะไรจริง จนพบความจริงที่สุดจริงของความจริง...จริง

นี่ของพี่นะครับไม่เกี่ยวกับใคร พอไม่เหมือนใคร ไม่เหมือนตามความคิดของเขา แม่งด่าเราอีก ความจริงพี่ไม่ได้อะไรใครอยากด่าอยากว่าก็ตามสบาย ใจเราสุขใจของใจเราเองจริงพอแล้ว เราเห็นชัด เรามีเรา เรามีจริงแค่เรา เราคือใจ เราคือความรู้สึก สงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจ ใจในใจ ใจสมเด็จพ่อองค์ปฐม ใจในใจ ใจพระทุกดวงใจในนิพพาน ใจเราสุขใจในสิ่งนี้ของใจเราเองจริงพอ จริงในความรู้สึกของใจเราเองจริงพอ ใจสุขใจของใจเราจริงพอแล้ว

ใครจะยังไงคิดยังไง ติว่าด่ายังไง ไม่เกี่ยวกับเรา เราไม่มี ตัวเราจริง ๆ ไม่มี นี่คือความจริง..จริง เรามีจริงแค่ความรู้สึก ความรู้สึกจริงของใจ ใจสุขใจจริงในใจพระองค์จริง ใจสุขใจจริงในดวงใจพระทุกดวงใจจริง จริงในสิ่งนี้ในภายในของเราจริงพอ เราพอของ ๆ เราเองจริง ตรงนี้จริง จึงไม่เกี่ยวกับใครจริง เรามีแค่เราจริงตัวคนเดียวจริง พึ่งใจตัวเองจริง..จริงในสิ่งนี้จริง จริงในความรู้สึกจริงของใจ ใจในภายในของใจเราจริง ใจเรามีใจรักจริง ใจเรามีใจจริงใจจริง จริงในทุกคนทุกดวงจิต ทุกดวงใจทั้งหมดจริง จริงในความรู้สึกจริงของตัวเราจริง เราสุขใจในใจรักจริงของใจเราจริง เราสุขใจในความจริงใจจริงของใจเราจริง ใจเราสุขใจจริงในความรู้สึกจริงของใจในใจเราจริง ในความดีของใจพระท่านจริง

เราพอของ ๆ เราตรงนี้ ส่วนใครจะยังไง เราเข้าไปแตะต้องในใจใครไม่ได้ ได้แค่บอกจริง จริงในความจริง ด้วยใจสุขใจจริงในความดีของใจพระองค์ท่าน ด้วยใจ ใจรักใจจริง จริงในความรู้สึกจริงจากใจเราจริง ก็มี..ที่อยู่ทุกวันของตัวพี่เองจริง

วันนี้คุยอะไร ก็จะคุยให้เห็นว่า ที่สุดแล้ว ที่พึ่งที่ดีที่สุดจริงคือใจเราเองจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจ ในตัวใจของตัวเราเองจริง หากใจในใจเราจริง เราไม่อยู่จริงในสิ่งนี้ของใจเราจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็นใจ อิสระ เบิกบานใจในความรู้สึกจริงของตัวใจเราเองจริง ก็ยากจะพบจริงในใจสุขใจจริง จริงของใจ ใจในใจของตัวเราเองจริง

ใจสงบพบใจพระจริง ใจสงบพบนิพพานจริง
สิ่งนี้คือของจริง จริงตรงไปตรงมาจริง ใจเราไม่สงบด้วยใจเราเองจริง ใจเราจะพบใจพระท่านจริง ในใจสงบสุขใจจริงของใจพระองค์จริงได้อย่างไรจริง จริงไหม? ใจเราไม่สงบใจของใจเราเองจริง ใจของเราจะไปตั้งจริงอยู่จริงเองจริงในสงบนิพพานจริงได้อย่างไร จริงไหม? ถ้าจิตเราไม่ว่างจากการเกาะกาย ไม่ก้าวออกมาจากสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวเราจริง เราในความจริง..จริง ไม่เข้าสู่จริง จริงในสิ่งที่เป็นจริง จริงในตัวใจของตัวเราเองจริง ใจในความจริง..จริง เราจะสงบว่างสบายใจ อิสระเย็น ๆ ใจของตัวเราเองจริงได้อย่างไร? ใจเราไม่อยู่จริง จริงในตัวใจเราเองจริง ใจของเราจะพบจริง จริงในความจริงในใจพระองค์ท่านจริง..จริง ๆ ได้อย่างไร จริงไหม?

วันนี้..คืออย่างนี้ของพี่จริง
เรา..เราก้าวออกจากสิ่งที่ไม่ใช่เราจริง เราก้าวจริงกลับสู่จริง..จริงของตัวใจเราจริง เราในความจริง..จริง ใจเราก้าวสู่จริง จริงในใจของใจพระท่านจริง จริงในใจสุขจริงของใจพระท่านจริง จริงในใจรักจริงของใจพระองค์จริง แนบสนิทสุขใจจริงในสิ่งนี้ของใจพระองค์จริง ใจเราจึงรู้สึกสุกสว่างใจ กลางใจพระทุกดวงใจในนิพพานของใจพระท่านทุกดวงใจจริง จริงในความจริงใจจริง จริงในความรักจริงที่มีจริงในใจพระทุกดวงใจในนิพพานของใจเราจริง เราสถิตย์เป็นหนึ่งจริงในความรู้สึกจริงของใจเราเองจริง เธอจงศึกษาในสิ่งนี้ของใจเราเป็นตัวอย่าง เราต้องกลับมาพึ่งสิ่งนี้จริงของตัวใจเราเองจริง ใจของเราจริงจึงถึงจริงซึ่งพระนิพพานจริงได้จริง..จริงด้วยตัวใจเราจริง จริงด้วยความดีของใจพระท่านจริง จริงในใจสงบสุขจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจ ในภายในของใจตนจริงเองจริง ในสิ่งนี้จริง ใจสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

ลองวางใจเล่น ๆ ตามดูน้อ ดีก็เอา

ใจพึ่งใจตนจริง ใจกลับมาสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ครับ...แล้วดีเอง ขอบคุณครับ

เรื่องพี่เยอะในเรื่องที่ทำมา แต่มันเดินใจไม่เหมือนใคร ถ้าเราคุยในสิ่งที่เหมือนเขาน้อ คุยไปให้เขาด่าเราเปล่า ๆ เป็นเวรเป็นกรรมกัน ไม่เกิดประโยชน์ในใจเขาน้อ

แต่อยากสรุปให้ว่า
สุดท้ายแล้ว ที่พึ่งที่ดีที่สุดคือตัวใจเราเองจริง
จริงในความรู้สึกจริงของใจ ในภายในของใจตนจริง
เราคือใจ ใจดวงเดียวจริง
เรามีเรา เรามีแค่เรา ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็น อิสระ เบิกบานของตัวใจเราเองจริง
เรามีใจพระองค์จริง ทรงเป็นที่รักของใจเราจริง เป็นดวงใจประเสริฐสุดยิ่ง มีค่ายิ่ง ดีที่สุดจริง จริงของใจเราเองจริง

เราจึงบอกว่า นี่คือชาติสุดท้ายของเราจริง จริงที่ใจ..ใจในใจสุขใจในสิ่งนี้ของตัวใจเราจริง เราพึ่งใจเราจริง เราอยู่จริงด้วยความดีของใจพระองค์จริง ใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง ด้วยใจรักจริง เชื่อใจจริง ยอมจริง หมดสิ้นสงสัยจริง จริงในภายในจริง จริงของใจพระท่านจริง เราอยู่ด้วยสิ่งนี้ของใจเราจริง ใจรักใจพระจริง จริงที่ใจในความรู้สึกจริง..จริงของใจตนจริง เราอยู่ด้วยสิ่งนี้จริง จริงอย่างเดียวจริง จริงของใจตนจริง รักใจพระจริง สุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง เรามีเรา เรามีแค่นี้จริง จริงของใจเราจริง

พอเข้าใจน่ะครับที่คุย ขอบคุณครับ

ถ้าเธอต้องอยู่คนเดียวจริง ๆ เธอจะพึ่งใคร
ลองถามใจตัวเองดู

ความจริงน่ะ คนเดียวตลอดเวลาแม้อยู่กับใครก็ตาม เราก็คือคนคนเดียว อยู่กับคนมากมายแต่เรา เราก็คนคนเดียว แปลกไหม?

จะอยู่ในบ้านเรา มีพ่อมีแม่ มีพี่มีน้อง มีสามีมีภรรยา ออกนอกบ้านมีคนรู้จักและไม่รู้จัก มีคนในโลกนี้มากมายแค่ไหน เราก็อยู่แค่คนคนเดียว

แปลกไหม?

ใครรู้สึกยังไงพี่ไม่รู้ตัวพี่รู้สึกอย่างนี้ เรามีเรา..เรามีแค่เรา คน..คนเดียวเองจริง ด้วยมองเห็นความจริง..จริง ขันธ์๕..ร่างกายนี้มันไม่ใช่เราจริง ขันธ์๕..ร่างกายคนอื่นมันไม่ใช่ตัวเขาจริง มองเห็นจริงแค่ใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ ในภายในของตัวใจเราจริง คือตัวของตัวเราเองจริง

จึงรู้สึกถึงความไม่มี ไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของ ๆ เรา เราไม่มีในมันมันไม่มีในเรา ตัวเราจริง ๆ เป็นผู้ไม่มีอะไร ว่าง ๆ สงบเย็น อิสระ เบิกบาน สิ่งนี้คือตัวเราจริง เรามีเรา เรามีของ ๆ เราเองจริง เพียงแค่นี้เองจริง ๆ จริงในความจริง..จริง

พี่รู้สึกอย่างนี้ในใจของใจพี่เองจริง เราไม่มี..ทุกอย่างมีก็เหมือนมันไม่มี ทุกอย่างที่เห็น ที่ได้ยิน ที่แตะต้อง ที่สัมผัส ล้วนมันมีก็เหมือนมันไม่มี ด้วยมันกับเราล้วนเป็นคนละส่วนกันจริง ทุกอย่างของร่างกายนี้ ทุกอย่างของร่างกายคนอื่น สิ่งอื่น ๆ ทั้งหมดในโลกนี้ ล้วนคือความว่างเปล่าทั้งสิ้น มีก็เหมือนไม่มี ด้วยที่สุดแล้วไม่มีร่างกายใครไม่ตายไม่มี ไม่มีสิ่งใดเกิดแล้วไม่ดับไม่มี ล้วนที่สุดมันต้องแตกสลายกลายเป็นความว่างเปล่าไปในที่สุด

เราคือใจ ใจดวงเดียวจริง มาดวงเดียวไปดวงเดียว เราเหมือนอยู่คนเดียวจริง อยู่กับใครอยู่กับคนไหน ๆ อยู่กับคนมากมายแค่ไหน ในใจเรา เราก็มีแค่ใจ ใจดวงเดียวของตัวเราเองจริง รู้อยู่จริงในความรู้สึกจริงของใจ ใจในใจของตัวเราเอง รู้สึกอยู่จริงแค่นี้จริง จริงของตัวใจเราเองจริง เราจึงรู้สึกอยู่คนเดียว เรามีเรา เรามีจริงแค่ใจ ใจดวงเดียว ใจตัวเดียวของตัวเราเองจริง เราเองจริง ใจตัวเองจริง จึงเห็นจริงในความรู้สึกจริงของตัวเราเอง ที่พึ่งที่ดีที่สุดจริงคือใจ

อัตตาหิ..อัตตโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุดของตนจริง จริงที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ ในตัวใจของใจเราเองจริง ใจที่สงบดีแล้วในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง ใจสงบพบใจพระท่านจริง ใจสงบพบนิพพานเองจริง จริงที่ใจในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็นของตัวใจเราเองจริง ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็น อิสระเบิกบานของใจ ในตัวใจเราเองจริง เป็นที่พึ่งจริงดีที่สุดจริง จริงของตัวเราเองจริง ใจถึงใจเราจริง สงบในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวใจเราจริง ใจในความรู้สึกว่าง ๆ ใจเราสัมผัสใจพระองค์ได้เองจริง ใจเรากลับสัมผัสใจพระทุกดวงใจในนิพพานได้เองจริง นี่คือความจริง ในสิ่งที่มีจริงในใจของใจพี่จริง ใจเรากับสัมผัสจริงได้เองจริงในสงบในนิพพานจริงในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม