คนธรรมดาที่มีใจ ใจอยู่นิพพานจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจเราเองจริง ด้วยใจรู้สึกของใจเราจริง สิ่งนี้ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง เป็นคนธรรมดาที่ไม่มีอะไรดี ไม่รู้สึกถึงคำว่า เรามีดี มีแต่ใจ ใจพอใจในนิพพานจริง จริงอย่างเดียวของใจเราเองจริง ก็มีแค่นี้
อารมณ์ปกติของใจที่หมดใจเกิดจริง พอใจในนิพพานจริง รักใจพระจริง
อารมณ์ธรรมดา คนธรรมดาจริง
ถ้ารู้จริงในความจริง..จริง ไม่มีอะไรต้องละ แต่รู้ไม่ถึงจริงในความจริง..จริง จิตยึดในอารมณ์เป็นเรา เลยต้องคอยละ ต่างกันน้อ
เราคือความรู้สึกว่าง ๆ เรามีเรา เรามีของ ๆ เราแค่นี้ แล้วต้องละอะไร
ที่ต้องทำ ต้องละ ด้วยยึดสิ่งที่ไม่ใช่เราเป็นเรา ยึดอารมณ์ ยึดความคิด ยึดอาการทางกาย ยึดร่างกาย..เนี่ย
ต่างกันในสิ่งที่พี่คุย
ถ้ารู้จริงในความจริง..จริง ไม่มีอะไรต้องละ แต่รู้ไม่ถึงจริงในความจริง..จริง จิตยึดในอารมณ์เป็นเรา เลยต้องคอยละ ต่างกันน้อ
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น