ปัญญาคือความรอบรู้
รอบรู้อะไรล่ะ
นั่นสิ...พี่จะคุยยังไง 55
คนโง่คุย ควายแก่ ๆ คุย ก็คุยแบบโง่ ๆ น้อ ไม่ค่อยรู้อะไร ว่ากลางอากาศ เอาตามความรู้สึกน้อ ถือว่าอ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ ใจกัน อย่างน้อยตื่นมา บางคนอ่านก็น่าสบายใจ ดีกว่าเอาใจไปยุ่งสิ่งที่เป็นทุกข์ของใจ จริงไหม? เนี่ยเริ่มแล้ว เริ่มรอบรู้555
ความจริงพี่ก็ไม่รู้ ตื่นมามีคำนี้ "ปัญญา..รอบรู้"
พี่เอาง่าย ๆ ของพี่ ...ทุกข์คือโง่ สงบสุขคือฉลาด...
เอามันตรง ๆ น้อ ของพี่
ถ้าเราโง่ก็มีใจเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง วุ่นวายใจ
ถ้าใจเราฉลาดรักใจตัวเองจริง ย่อมเอาใจอยู่กับสิ่งที่เป็นสุขใจของใจตัวเองจริง
โง่ก็ทุกข์ ฉลาดก็สงบสุขใจ
ปัญญาของพี่คือฉลาดเอาตัวรอดจากทุกข์ อยู่อย่างใจ ใจสงบสุขใจของใจตนจริง จริงตามพระท่านจริง เนี่ยคือปัญญาของพี่ รอบรู้อยู่กับสุขใจของใจต้วเองจริง
ไม่มีสุขใจก็โง่
สุขใจก็ฉลาดมีปัญญาจริง
ตรง ๆ ดี ดีของพี่ ไม่ดีของใคร..ช่างหัวแม่ง
เราไม่คิดมาก ไม่ใช่นักปราชญ์นักศึกษา ศึกษาอะไรมากมาย รู้จากการอ่าน การจำ การฟัง แล้วเอามาคิดเอามายึด ยึดว่ารู้แล้วเข้าใจแล้ว ทำได้แล้วแต่ภายในใจกลับหาใจ..ใจสงบสุขใจจริงของใจตัวเองจริง..ไม่มี ไม่มีตามพระท่านจริง
เออ..ได้อะไรน้อ
พอเราเอาสิ่งที่เราสงบสุขใจไปคุย พอไม่ตรงกับของเขา เขาก็ด่าว่าเรา
ไอ้นี่ 55 ไอ้นี่เก่ง 55 แหย่เล่น ๆ
สมัยนี้คนเก่งเยอะ ตัวเองยังกินเหล้า ยังติ ยังด่า ยังว่า ยังคิดชั่ว เออ..แม่งคุยธรรมะ คุยไม่พอ ข่มคนอื่นอีกว่ารู้ไม่จริง เนี่ยพอพี่ไปเล่นเฟสบุ๊ก เออ..เห็นเยอะคนยั่งงี้
ไม่ได้ว่าเขา แต่เราเอามาเป็นครู ครูสอนใจเรา
เขารู้อะไรของเขา ถ้ารู้จริง เหตุใดผลของใจในใจเขากลับไม่มี ไม่มีในความสงบสุขใจจริง เย็นใจจริง อิสระใจจริง เบิกบานสบายใจจริง ใจถึงจริง จริงในดวงใจพระท่านจริง ใจถึงจริง จริงในสภาวะนิพพานจริง จริงในใจของใจจริง
คนมีปัญญาจริง ย่อมมีจริงในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง ย่อมมีใจอยู่จริงอย่างใจ ใจสงบสุขใจจริง จริงตามพระท่านจริง จริงอย่างใจผู้มีปัญญาธรรมจริง จริงของใจสุขใจจริง จริงในภายในของใจพระท่านจริง
เนี่ยสำคัญ ปัญญาคือใจ ใจอยู่จริงในสิ่งที่เป็นสุขจริงของใจ ในภายในของใจตัวเองจริง โง่ก็ทุกข์ รอบรู้จริงก็สงบสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง
พี่มองตรงนี้ในคำว่า..ปัญญา
ส่วนใครมองยังไงของใคร..พี่ไม่รู้
ก็น้อ..ถือว่าคุยเล่น ๆ กัน พี่ไม่มีความรอบรู้จะสอนใจใครได้ ที่มีก็แค่เอาตัวเองรอดไปวัน ๆ จากความทุกข์ของใจ เอาใจเรามาอยู่จริงอย่างใจ ใจสงบสุขของใจตัวเองพอ อย่างนี้ไปวัน ๆ ของใจพี่เองจริง..พอ
เอาง่าย ๆ น่ะ นี่คือชีวิตของเรา อะไรเป็นสิ่งที่ดีของใจเราจริง เราก็เอาของใจเราเองจริง..พอ ไม่ต้องไปรู้อะไรมากมายในเรื่องของใจ เรารู้ตัวของตัวเราเองจริง..พอ หรือใครไม่รู้ตัว ในสุขในทุกข์ ในใจตัวเอง
ถ้าไม่รู้ ครับ..จบ จบอะไร..55
ถ้าพี่คุยต่อก็เหนื่อยฟรีน้อ คุยกับคนไม่รู้อะไรในใจตัวเอง จบเลย 55
รู้ตัวไหมว่าตัวเอง รักสุขเกลียดทุกข์
รู้แค่นี้ให้ชัดใจตัวเองก่อน เอาให้ชัดก่อน
รู้ตัวเองจริง โรคโง่มันเริ่มกลัวแล้ว กลัวเราทอดทิ้งมัน
เรากับมัน อยู่กันมานานนับชาติไม่ถ้วน
โรคโง่พาทุกข์พาเกิดนับชาติไม่ถ้วน
ขืนพวกเราวันนี้ฉลาดหมด ตายเลย เสียดายแย่ อยู่กับมันมานานน้อ โรคโง่...เก็บไว้ ๆ
มันทำร้ายใจเรานับชาติไม่ถ้วน
ทำไมมันทำร้ายใจเราได้ นั่นสิ..ทำไม?
ไหนคนเก่ง ๆ รู้มาก ๆ อ่านมาเยอะ..ตอบหน่อย
ตอบได้ไหม แม่งรู้หมด
พระอรหันต์ตัดอะไรได้ ตอบหน่อย55
อาจารย์กี่องค์สอน..รู้หมด
คำสอนของหลวงพ่อ..อ่านจนพรุน
คุยได้หมด ...มาตอบมา
ติดโง่อะไร โรคโง่จึงยังมีอยู่ในใจเรา
คนสมัยนี้แม่งเก่ง..รู้เยอะ ทำไมยังมีจิตเศร้าหมอง เร่าร้อน เป็นทุกข์ หาคำว่าใจ..ใจสุขใจของใจในใจจริง ๆ ไม่มี ไม่มีอย่างมั่นคงจริง จริงของใจตนจริง แล้วยังอวดฉลาด มาติว่าคนอื่นรู้ไม่จริง ตัวมันยังเอาตัวไม่รอดน้อ
วันนี้คุยเรื่องปัญญา ก็ต้องว่าตามนี้ ตรง ๆ กัน
รู้อะไรของเขา? คนรู้จริง ผลจริงต้องมีจริง จริงในใจของใจเขาจริง คือใจ ใจสุขใจของใจเขาจริง นี่มีปัญญาจริง
รอดจากทุกข์..ใจสงบสุขใจในใจจริง
ปัญญาคือใจ..ใจสุขใจในใจตนจริง
เนี่ย..ปัญญาจริง
พอเข้าใจน้อ
ปัญญาคือใจ ใจคือความรู้สึกจริงของใจ ใจอยู่ตรงไหนแล้วรู้สึกสงบสุขใจของใจเราจริง จริงตามพระท่านจริง เราก็อยู่ของใจเราจริงก็แค่นี้ ต้องรู้อะไรมากมาย จริงไหม
แล้วทำไมที่บอก ..รู้มากแล้วยังโง่.. ก็แค่ตัวเองรักสุข ยังไม่รู้จักในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง ยังดิ้นรนไปอยู่กับสิ่งที่ทำให้ใจเป็นทุกข์
คุณโง่หรือฉลาด?
คนฉลาดย่อมไม่ทำร้ายใจของตนให้เป็นทุกข์ ด้วยฉลาดรู้จักตัวเองจริง ว่าใจของตนจริงรักสุขเกลียดทุกข์ ทุกข์ของใจตนไม่เอา สุขใจในใจตนจริงเอา ความจริงรู้แค่นี้พอแล้ว รู้ใจตัวเราเองจริง จุดนี้สำคัญ
เราไม่รู้ในตัวเราจริง ทำไปเถอะ กี่ชาติ ๆ ก็เท่านั้น โง่เหมือนเดิม โง่ที่ไม่รู้จักตัวของตัวเองจริง ในความรู้สึกจริงของใจในภายในของใจตัวเองจริง ว่าแค่นี้เอง ใจสุขใจของใจเราจริง พอแล้ว เรารู้เราว่าเราเอาของเราจริง..จริงในความรู้สึกจริงของใจเราจริง แค่นี้จริง
ครับ..อ่านแล้ว พอรู้ตัวหรือยัง
ถ้ายังไม่รู้ตัวในสิ่งนี้
จบ 555
ไม่คุย! ขนาดตัวเองไม่รู้ตัวในสิ่งนี้ นี่เราจะคุยไปทำไม ไม่ได้อะไรดีขึ้น จริงไหม?
เราคุยเพื่อให้ใจเขาสุขใจ สบายใจในใจจริง ไม่ใช่คุยเพื่ออะไร
คุยให้ออกจากทุกข์ กลับมาอยู่อย่างใจ ใจสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง
ถ้าไม่รู้ตัวเองในสิ่งนี้ของใจตนจริง ครับ..เลิกคุย
ลองกลับมาดูใจตัวเอง..จริงไหม
ทุกข์เพราะโง่
สุขใจเพราะฉลาด ฉลาดในการอยู่ของใจ ในความสงบสุขใจของใจตนจริง จริงตามพระท่านจริง
กลับมาดูในใจตัวเองกัน จะอยู่ยังไงดีกับตัวของตัวเองจริง..จริง ๆ กัน
หรือเสียดายโรคโง่
ก็น้อ รักษามันไว้..ถ้ารักมันมาก
มันจะพาเราท่องเที่ยวไปในวัฏฏะสงสารต่อไป
สนุกสนานในอบายภูมิต่อ
ไปเป็นสัตว์นรก เป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน มาเกิดมีร่างกายขังใจตัวเอง แม่งมีแต่ทุกข์ ไปเกิดเป็นเทวดา นางฟ้า พรหม ก็ยังไม่สิ้นในทุกข์ของใจตนจริง พอหมดบุญก็เกิดมาอยู่อยู่ในสิ่งต่าง ๆ นี้ต่อไป
เนี่ยมาจากโรคโง่
รักมันมากก็กอดมันไว้แน่น ๆ น้อ 55
คุยสนุก ๆ กันน้อ อ่านเพลิน ๆ กัน
ปัญญาคือความรอบรู้
รอบรู้อะไรล่ะ
ถ้าเราโง่ก็มีใจเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง วุ่นวายใจ
โง่ก็ทุกข์ ฉลาดก็สงบสุขใจ
ถ้าใจเราฉลาดรักใจตัวเองจริง ย่อมเอาใจอยู่กับสิ่งที่เป็นสุขใจของใจตัวเองจริง เนี่ยคือปัญญาของพี่ รอบรู้อยู่กับสุขใจของใจต้วเองจริง ปัญญาของพี่คือฉลาดเอาตัวรอดจากทุกข์ อยู่อย่างใจ ใจสงบสุขใจของใจตนจริง จริงตามพระท่านจริง
ไม่มีสุขใจก็โง่
สุขใจก็ฉลาดมีปัญญาจริง
พอเข้าใจน้อที่ควายแก่ตัวนี้คุย ลองกลับมาดูในสิ่งนี้ในใจตัวเองกัน จริงไหม
อวิชชา..แปลว่ารู้ไม่ครบ
รู้ใจในใจตัวเองจริง รู้ใจจริง ใจในความจริง..จริง
รู้จริงในความดีในภายในของใจพระท่านจริง
รู้จริงในใจสงบสุขใจจริงของใจตัวเองจริง ใจอยู่จริงยังไงจริงจึงสุขใจของใจจริง
ใจรู้จริงในสิ่งนี้จริง จิตไม่เร่าร้อน ไม่เศร้าหมอง รอดจากทุกข์ สุขสงบจริง ใจถึงจริงในสงบนิพพานจริงของใจตัวเองจริง อันนี้รู้จริง
ใจรู้ใจ ในสุขจริงของใจตนจริง จริงตามพระท่านจริง จริงในทุกดวงใจในนิพพานจริง
ใจใครรู้จริง นั่นแหละทรงปัญญาจริง
จริงคือใจ ใจสงบสุขใจของใจตนจริง..จริงตามพระท่านจริง
รอบรู้ในสิ่งนี้จริง จริงในความจริง จริงที่ใจ ในความสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง
ใครมีปัญญานี้จริง ตายแล้ว..นิพพานเอง
รู้ตัวเอง..จบ
รู้อย่างอื่นมากมายแค่ไหนก็ตาม แต่ใจไม่สุขใจจริง ที่รู้มาทั้งหมดล้วนเป็นโมฆะ คือไม่เกิดประโยชน์อะไรกับใจของใจเราเองจริง ๆ เลย
รู้จริงต้องรู้..รู้สุขของใจตัวเองจริง..พอ
พี่รู้ของพี่แค่นี้
ใจเราอยู่จริงกับใจพระท่านจริง ในภายในของใจท่านจริง ในสงบสุขใจของใจพระองค์จริง จริงในความรู้สึกจริง จริงในสิ่งนี้ของใจเราจริง สุขใจเราเองจริง พ้นทุกข์ทั้งปวงเองจริง จากจิตเกาะร่างกายจริงเองจริง
ใจรู้จริง..จริงในภายในใจพระท่านจริง ใจเราสุขใจเราจริง จริงในสิ่งนี้ของใจพระท่านจริง จริงตามท่านจริง รู้แค่นี้พอแล้ว สงบสุขใจในใจเราเองจริง..พอแล้ว ไม่เกิดแล้ว สงบจริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจสงบใจในความดีของใจพระท่านจริง คือใจมีปัญญาธรรมจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ครับ..พอเข้าใจนะ พี่คนโง่รู้แค่นี้ รู้แค่ใจเราของตัวเราจริง..พอ
เราคือความรู้สึก สงบในภายในของใจจริง จริงในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวเราจริง สงบนี้ดีที่สุดจริง
เรารู้ตัวเราจริง ใจเราพอใจจริง จริงที่ใจ ใจสุขใจของใจเราเองจริง ใจเราอยู่จริงกับใจพระท่านจริง ใจของเราสุขใจจริง ใจสุขใจนี้ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง
เรารู้ของ ๆ เราแค่นี้
ปัญญาคือความรอบรู้ รู้อยู่ในใจสุขใจของใจเราจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงในสงบสุขใจของใจจริง จริงตามทุกดวงใจในนิพพานของใจทุกท่านจริง..พอ
เรารู้ของๆเราแค่นี้ จิตไม่เศร้าหมอง สงบนิพพานจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง
ครับ...พอแล้ว
เราพอแล้วจริง..จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง
เราคือลูกพ่อ พ่อคือใจ..ใจรักใจเราจริง ใจที่ให้ใจเราจริง อบอุ่นสุขใจกับใจเราจริง ใจพ่อคือใจพระท่าน สุขใจที่สุดของใจเราจริง
ความคิด..ไม่เที่ยง อารมณ์..ไม่เที่ยง
ใจเราอยู่ในใจท่านจริง ความรู้สึกจริงของใจ..เที่ยง ในความรู้สึกว่าง ๆ ของตัวใจเราเองจริง เที่ยงในความรู้สึกจริงของใจ ในใจสงบสุขใจในใจพระท่านจริง
เธอเป็นคนมีปัญญา รักใจตัวเองจริง จริงในความรู้สึกของใจเราจริง
เธอจะยึดอะไร ที่เป็นเราจริง เที่ยงจริง สงบสุขในใจเราจริง
พระอรหันต์ ท่านยึดสิ่งที่เที่ยง
โลก..ไม่เที่ยง
ขันธ์๕..ร่างกาย..ไม่เที่ยง
ความคิด..อารมณ์..ไม่เที่ยง
ทุกอย่างของมัน...ไม่เที่ยง
มีแค่นี้
นั่นสิ..เธอยึดอะไรจึงจะรู้สึกสุขใจในความรู้สึกของใจเธอจริง เที่ยงในความจริงของใจ
จ๊ะ..ทุกคนมีปัญญาดี
สิ่งใดไม่เที่ยง ยึดถือก็เป็นทุกข์
สิ่งใดเที่ยง เป็นเราจริง เป็นสงบสุขใจของใจจริง ในความรู้สึกจริงของใจ ยึดแล้ว สงบสุขใจในใจเราเองจริง
ใจพระท่านเที่ยง..สงบนิพพาน..เที่ยง
ยึดในสิ่งที่เที่ยง..ย่อมสุขใจ..ในความรู้สึกของใจ..ในภายในของใจตนเองจริง
ยึดสิ่งที่ไม่เที่ยง..เป็นทุกข์
ยึดสิ่งที่เที่ยงคือใจ..ใจพระท่านจริง..นิพพานเอง
ยึดสิ่งที่เที่ยงจริง..จิตสว่างเองจริง..จริงในนิพพานจริง..จริงตามพระท่าน..จริงเองจริง
ก็ลองกลับมาดูในสิ่งนี้กัน
เรารู้ของใจเราจริง..แค่นี้จริง
เรายึดของใจเราจริง..แค่นี้จริง
ปัญญาจริงคือใจ
ใจในความรู้สึกจริงของใจ
ใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง
ใจเรารู้จริงอย่างนี้จริงของใจเราจริง..พอ
รู้แล้วใจสุขใจจริง
รู้อย่างนี้คือปัญญาจริง
ปัญญาคือความรอบรู้
ใจรู้ใจ ในใจสุขใจของใจตนจริง..พอ
รู้แค่นี้ ถึงนิพพาน นิพพานจริงด้วยใจ ใจสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงอยู่จริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง
ส่วนของใคร จะรู้ยังไง รู้ดี รู้มากแค่ไหน ครับ..ตามสบาย
เคยมีคนว่าพี่ ปัญญามีแค่นี้หรือ?
พี่บอกเขาว่า ถ้ารู้มากมายแล้วจิตยังเร่าร้อน เศร้าหมอง เป็นทุกข์ ที่รู้มาก็ไร้ประโยชน์ ไม่ทำให้ใจของตนสงบเป็นสุขจริงตามพระท่านจริง ที่รู้ก็เท่านั้น เป็นทิฐิมานะ มั่นในความคิดเห็น ทำร้ายใจตัวเอง ให้ฉิบหายจากใจ..ใจสงบสุขใจจริง จริงตามพระท่านจริง
ก็ลองกลับมาดูในใจตัวเองกัน
เธอรู้อะไร
รู้ยังไงจริงจึงมีผลจริง
จริงในใจสุขใจของใจเธอจริงๆ
ก็ลองกลับมาดูในสิ่งนี้ของใจเธอจริงๆกัน
ขอบคุณครับ
ผู้มีปัญญาย่อมรอดจากความทุกข์ของใจตนจริง
ย่อมสงบสุขใจจริง จริงในใจพระท่านจริง
นี่คือ..ใจของผู้มีปัญญาธรรมจริง
จริงสุขใจจริง..จริงตามดวงใจพระท่านนี้จริง
ก็พอเข้าใจนะคับ..อ่านเพลิน ๆ กัน
ควายแก่อย่างพี่..คุยได้แค่นี้
นอกนั้นอยากรู้อะไร คำสอนมีเยอะ สมัยนี้มากหาอ่านกันเองน้อ
อยู่อย่างใจ ใจรอดจากภัยในวัฏฏะสงสารจริง
ด้วยใจมั่นใจจริงในความจริง..จริง
ตัวเราจริงๆคือ.ใจ
ใจคือความรู้สึก
สุขใจในใจเราเองจริง ใจเราสงบสุขใจในความดีของใจพระองค์ท่านจริง..
ใจสงบสุขใจนี้ดีที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง
ใจรักใจตัวเองจริง รู้คุณพระท่านจริง อยู่จริงในใจสุขใจของใจจริง
คุณมีปัญญาจริง
โมทนานะ ใจ..ใจสุขใจในใจกันนะครับ
มองใจตัวเอง มองใจพระท่านจริง มองตามจริงในความจริง ใจอยู่จริงในสุขจริงตามพระท่านจริง จริงในใจของใจเราจริง แล้วดีเอง..ขอบคุณครับ
ท่านให้หัวข้อมาแค่นี้..ปัญญาคือรอบรู้
จ๊ะ..พี่คุยได้แค่นี้..ก็อ่านเล่นๆน้อ
รักใจตัวเองจริง
ย่อมรักใจพระท่านจริง
ด้วยเห็นค่าจริงของใจ
ใจสงบสุขใจจริง
มีค่าที่สุดจริง
ใจรักใจตัวเองอย่างนี้จริง
ย่อมเจริญจริงในธรรมจริง
จริงในพระศาสนาของพระองค์ท่านจริง..เองจริง
ปัญญาคือความรอบรู้ รู้จริงในภายในของใจจริง ในความสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง สุขใจจริง ใจสงบสุขใจจริง ถึงเอง นิพพานเอง เองจริงด้วยสิ่งนี้ของใจเองจริง
ปัญญาคือใจ ปัญญาจริงคือความรู้สึกจริงของใจ ใจสุขใจจริงตรงไหนจริงของใจจริง จริงตามพระท่านจริง จงอยู่..ก็แค่นี้
ปัญญานี้เพื่อใจของใจเราเองจริง รู้เอาตัวรอดเป็นยอดดี
รู้แล้วหลงทะนงตนว่ารู้แล้วดี จ๊ะ..คิดเอง
สมัยนี้มีเยอะมาก พี่ยอมโง่ ขออยู่แบบใจ ใจสงบใจในใจจริง จริงในใจท่านจริง..พอแล้ว
รู้น้อย ๆ แต่ผลจริงของใจมีจริง
รู้อย่างนี้พอแล้ว
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น