ในเรื่องของใจ ใจพี่จริง ๆทำแค่นี้ "แค่จิตเป็นสุข..พอแล้ว" แค่นี้จริง ๆ
ไม่มีเวลาหน้า มีแค่เวลา ณ เวลานี้เสมอ ๆ
เรามีของเราแค่นี้ เรารักใจเราเองจริง เราจึงอยู่จริงในส่วนนี้ของใจเราเองจริง ในส่วนของใจ ใจสงบสุขใจของใจเราจริง
คุยแบบคนธรรมดาน้อ ไม่ใช่นักปราชญ์ ไม่ใช่คนมีคุณธรรมสูง ไม่ใช่ผู้ทรงวิชาความรู้สูง ไม่ใช่นักปฏิบัติธรรม คือของพี่ ไม่ใช่ 55 พี่คือคนธรรมดา หิวเป็น ร้อนเป็น หนาวเป็น มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ มีเรื่องที่ต้องทำ มีร่างกายที่ต้องดูแลมันไป เป็นปกติของคนธรรมดา ชีวิตธรรมดาของคน ๆ หนึ่งที่เสือกเกิดมาเอง
พี่เสือกเกิดเอง เกิดมาแล้วมันก็ต้องเป็นของ ๆ มันอย่างนี้ ทำไงได้ พี่ไม่เก่งที่จะหนีทุกสิ่งทุกเรื่องที่มันเป็น ๆ ของมันอย่างนี้ หนีกฎของกรรมที่ตามมาให้ผลไม่ได้ หนีความเสื่อมความแก่ของสังขารร่างกายไม่ได้ หนีอาการทางกายของมันทุกอย่างไม่ได้ หนีเวทนาทางกายไม่ได้ หนีสภาวะของคนที่อยู่ในโลกนี้ไม่ได้ ทั้งสภาวะของโลก ของสังคม ของคนทั่ว ๆ ไปไม่ได้
ไม่เก่ง เป็นคนธรรมดาจริง หนีคนด่าคนติคนว่าไม่ได้ ทำดีแค่ไหนเค้าก็ว่าก็ติก็ด่า พูดดีแค่ไหน คุยธรรม คุยในความสงบสุขใจแต่ไม่ถูกใจเขา เขาก็ว่า นี่ขนาดคุยอย่างนี้ไม่ได้เป็นโทษกับใคร ไม่ได้คุยสร้างกรรมทำร้ายใจใคร แต่ไม่ถูกใจไม่ตรงกับความคิดเห็นของเขา ไม่ตรงกับที่เขาทำ เขาก็ว่า
ที่คุยเนี่ย คือธรรมดาน้อของคน ของโลกจริง ๆ ไม่ว่าทุกอย่างมันจะเป็นยังไง มีเงิน เสียเงิน มีคนชม มีคนด่า มีอะไร ๆ เกิดขึ้นมากมายแค่ไหนก็ตาม ทุกอย่างคือธรรมดาของการเกิด ของการมีร่างกายนี้จริง
พี่ไม่เก่ง หนีสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่ได้
เราไม่จำเป็นต้องรู้อะไรมากมายน้อ แค่กลับมาเป็นคนธรรมดาจริงที่ยอมรับในสิ่งเหล่า ๆ นี้จริง ไม่ฝืน ยอมรับในมัน ดูความผิดพลาดของเราจริงพอ เราเสือกเกิดมาเอง ในที่ที่มันเป็นของ ๆ มันอย่างนี้เอง
ใครเก่งก็ฝืนมันน้อ
ใครเก่งกว่าพระพุทธเจ้า..ก็ทำใจฝืนมันไป
ใครเก่งกว่าพระปัจเจกพุทธเจ้า...ก็ทำใจฝืนมันไป
ใครเก่งกว่าพระอรหันต์เจ้า..ก็ทำใจฝืนมันไป
รู้ดีกว่าท่าน ก็ไม่ต้องเชื่อท่าน ไม่ต้องเชื่อคำสอนของท่าน ก็คิดเองเออเองต่อไป เอาที่สบายใจของตัวเองน้อ
ท่านไม่ได้สอนอะไรมาก สอนตรง ๆ ในสิ่งที่เป็นความเป็นธรรมดานี้จริง ให้เราเห็น ให้เรายอมรับ ให้เห็นทุกข์ ให้เห็นเหตุของทุกข์ ให้เห็นทางพ้นทุกข์
ให้เห็นทางจริงของใจ ใจสงบสุขใจจริงของใจจริง ท่านสอนไว้หมดแล้ว ไม่จำเป็นต้องคิดเองเออเอง จริงไหม?
มองจริงตามท่านจริง
วางใจจริงตามท่านจริง
ก็พ้นทุกข์จริงเองจริง
ก็สงบสุขใจของใจเองจริง
ด้วยใจ ใจเชื่อจริง เชื่อใจพระองค์จริง เชื่อจริงในคำสอนของพระองค์ท่านจริง พี่ก็มีแค่นี้ เป็นคนธรรมดาที่ยอมรับในสิ่งเหล่า ๆ นี้ของมันจริง เราไม่เก่ง เรายอมพระพุทธเจ้าจริง เรายอมดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง เราไม่หนี ไม่ฝืน เรากล่าวโทษโจทก์ความผิดพลาดของตัวเราเอง นี่เราเสือกเกิดมาเอง มาในที่ที่มันเป็นของ ๆ มันอย่างนี้เอง นี่เรามีทิฐิมานะ มั่นในความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ ไม่ยอมรับจริงในความดีของพระองค์ท่านจริง ไม่ยอมรับจริงในพระธรรมคำสอนของพระองค์ท่านจริง ไม่เชื่อจริงในคำสอนของพระอริยเจ้าท่านจริง ไม่เดินตามพระท่านจริง ไม่มองจริงในความจริง..จริง จริงตามพระท่านจริง ไม่เอาใจเราจริงอยู่จริงในสิ่งที่เป็นสงบสุขใจจริง จริงตามพระท่านจริง ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นเหตุของทุกข์จริง จริงตามพระท่านจริง วันนี้จึงมีสิ่งนี้กับเรา ยังต้องมาเกิด มามีร่างกายเป็นแดนทุกข์ มาจมอยู่กับสิ่งที่เป็นทุกข์บีบคั้นใจเราเอง และยังจมอยู่เหตุของทุกข์ พาจิตเร่าร้อน เศร้าหมอง เป็นทุกข์
เนี่ย..ความผิดพลาดของตัวเราเองจริง ที่ไม่มีใจเชื่อจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง
พี่มองตรงนี้ของพี่ ที่มีในวันนี้ ที่เวียนตายเกิดมาทั้งหมด ที่ยังมีจิตเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง มาจากสิ่งเดียวของจิตนี้จริง "ไม่เชื่อใจพระพุทธเจ้าจริง"
คุณจะรู้มากแค่ไหน อ่านมากแค่ไหน ฟังมากแค่ไหน ปฏิบัติธรรมมากแค่ไหน สมาธิดีแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าในใจของใจตนจริง ขาดแล้วซึ่งใจ ใจเชื่อจริงในความดีของใจพระองค์จริง ไม่ยอมรับในกฎของธรรมดาจริง ไม่วางใจจริงตรงจริงตามพระท่านจริง ใจไม่สงบสุขเย็น ๆ ใจในภายในของใจตนจริง ยังมีทิฐิมานะมั่นในความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ เอาความชอบเอาความไม่ชอบของตนเป็นตัวเดิน ยังสนใจจริยาของคนอื่น ติว่าเอาถูกเอาผิด ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งนั้นในสิ่งนี้อยู่
ครับ..ก็เท่านั้น ผลจริงของใจ ใจสงบสุขใจจริงในภายในของใจจริงไม่มี ก็เท่านั้น หลงเกิดต่อไป ในยุคนี้มีมาก พวกรู้มาก ทิฐิสูง ตำราจำได้หมด คุยไปเถอะ เรื่องไหนบางคนไม่รู้ไม่มี ของพระองค์ไหนท่านสอนอะไรรู้หมด นักปราชญ์เยอะมากในสมัยนี้ ข้อมูลเยอะหาง่าย ในมือถือก็มี น้อ..จริงไหม?
แต่ทำไมในใจยังทุกข์ ยังเร่าร้อน ยังเศร้าหมองอยู่? นั่นสิ..ทำไม?
พี่ถึงไม่คุยในเรื่องการปฏิบัติ ด้วยคนสมัยนี้เขาไม่ขาดในเรื่องนี้
รู้ดี แต่ที่ไม่รู้จริงคืออะไร? ใจตัวเองจริง ใจเราจริง ตัวเราจริงเป็นยังไงจริง จริงในความจริง..จริง จริงตามพระท่านจริง ไม่ใช่เอาแต่ท่องจำ ขันธ์๕ ร่างกายมันไม่ใช่เรา มันไม่ใช่ของ ๆ เรา เราไม่มีในมัน มันไม่มีในเรา
บางคนท่องทุกว้นมาเป็นเวลานับสิบ ๆ ปี แล้วไง? จิตผ่องใส สว่างไสว สุขสงบจริง ถึงนิพพานจริงเองจริงไหมในใจตนจริง แล้วเห็นจริงไหมว่า จริงในความจริง..จริง ๆ เป็นยังไงจริง ตัวเราจริงในคำว่าใจ เป็นยังไงของเราจริง ตัวเราจริง จริงในความจริง..จริง
เนี่ยสิ่งที่เห็นของคนทั้งหลายในเหล่านักปฏิบัติ คนยังไม่ปฏิบัติ ไม่สนใจในธรรม ไม่มีศีลก็ไม่ต้องคุย เขาไม่เอาในสิ่งนี้อยู่แล้ว เรื่องของเขา เราคุยในเรื่องของเรา ของคนที่สนใจในธรรม พี่ขอถามคำนี้
คุณรู้จักสิ่งนี้ของตัวคุณจริงแค่ไหน? ใจคุณเองจริง
คุณเห็นจริงในความจริงแค่ไหน? ในขันธ์๕ ร่างกายนี้จริง
คุณรักใจตัวคุณจริงแค่ไหน?
คุณรักใจพระพุทธเจ้าจริงแค่ไหน?
คุณยอมจริงในความดีของใจพระองค์จริงแค่ไหน?
คุณเห็นจริงในความจริง..จริง..แค่ไหน?
ตัวคุณจริง ๆ มีจริงไหม? ใจเชื่อจริง จริงในใจของใจพระองค์จริง เชื่อในความรักของใจท่านจริง เชื่อจริงในความจริงใจจริงของใจพระองค์จริง เชื่อจริงในสิ่งที่มีจริงในใจของใจพระองค์จริง ในความสงบสุขใจจริงในภายในของใจพระองค์จริง เชื่อจริงในคำสอนของพระองค์จริง มั่นใจจริง มั่นคงจริง จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง ไม่ฝืน ยอมจริง วางใจจริง..จริงตามคำสอนของพระองค์ท่านจริง สิ่งนี้มีในใจเราไหม?
มีจริง..จิตสงบเอง สงบจริงด้วยใจเชื่อใจพระพุทธเจ้าจริง สงบจริงด้วยใจ..ใจรักใจตัวเองจริง ใจใครรักใจตัวเองจริง ย่อมไม่ทำร้ายใจตนให้ทุกข์ ให้เร่าร้อน ให้เศร้าหมองทรมานใจตนเองจริง ใจใครรักใจตัวเองจริง ย่อมปกป้องรักษาใจของตนจริง ให้อยู่อย่างใจ ใจสงบสุขเย็น ๆ ใจ อิสระใจ ใจสบายใจของใจตนจริง พาใจตนออกจากทุกข์จริง พาใจตนอยู่จริงในที่ใจ ใจสุขใจของใจตนจริง จริงตามพระท่านจริง
นี่คือใจ..ใจรักใจตัวเองจริง ไม่ต้องเรียนรู้อะไรมาก พุทธวัจนะ คำสอนมากมายอะไร ตำราอะไรมากมาย ไม่ต้องรู้มากขนาดนั้น รู้อะไรก็ไม่ดีเท่าใจ ใจรู้ใจตัวเองจริง...พอ
รู้อะไรคือทุกข์ของใจตนจริง
รู้อะไรคือเหตุของทุกข์ของใจตนจริง..พอ
รู้อะไรจริงคือจริง..จริงในความจริงของใจตนจริง..พอ
รู้อะไรจริงคือใจ..ใจสุขใจของใจตัวเองจริง..พอ
รู้รักใจตนจริง จริงที่ใจ ใจรักใจตัวเองจริง ไม่สร้างทุกข์มาทำร้ายใจของตนจริง ๆ..พอ
รู้อย่างอื่นมากมาย มันไม่เกี่ยวอะไรกับใจของเรา จริงไหม?
พี่เป็นควายแก่โง่ ๆ ไม่รู้อะไรเลย
รู้จริง รู้แค่นี้ รู้ใจตัวเองจริง
ใจอยู่จริงยังไงของใจเราจริง จึงสุขใจจริงของใจเราจริง..พอ
รักใจตัวเองจริง
รักใจพระจริง
รู้คุณจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง ใจพระทุกดวงใจจริง ใจพ่อใจแม่จริง ใจครูบาอาจารย์จริง ใจของท่านผู้มีคุณทุกท่านทั้งหมดจริง เรารู้คุณในความดี ในความรัก ในสิ่งดี ๆ ที่ทุกท่านให้เราจริง ทุกท่านล้วนเป็นผู้มีคุณยิ่ง ชีวิตเราพบสิ่งดี ๆ ล้วนมาจากความดีของใจพระท่านจริง ใจทุกท่านจริง เราจึงมีใจ ใจรู้คุณจริงในสิ่งนี้ของใจทุกท่านจริง เรารู้ซึ้งถึงความรักของใจพระองค์จริง ทรงทำเพื่อความอยู่เป็นสุขจริงของใจเราจริง และทุก ๆ ดวงใจจริง ด้วยใจ ใจรักจริงของใจพระองค์ท่านจริง เราเห็นค่าจริงของใจ ใจรักของใจพระท่านจริงมีค่าที่สุดจริง เห็นความดีของใจพระท่านจริง เห็นใจสุขใจจริงของใจพระจริง ใจสุขใจจริงของใจตัวเองจริงมีค่าที่สุดจริง
เราจึงเอาของเราจริง..แค่จริง เราจึงทำของใจเราจริง แค่จิตเป็นสุขจริง..จริงตามพระท่านจริง ใจเราจึงอยู่จริงในที่จริงเป็นสุขใจจริงของใจเราจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงพอใจจริงในสงบสุขใจจริง จริงในสงบนิพพานของใจเราเองจริง จริงไม่เกาะกายจริง ด้วยใจเชื่อใจพระท่านจริงว่า ขันธ์๕ ร่างกายนี้มันไม่ใช่ตัวเราจริง
เราไม่สนใจในร่างกายนี้ ไม่สนใจในร่างกายคนอื่น ไม่สนใจในวัตถุธาตุ ในสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดตามพระท่านจริง ด้วยเห็นจริงตามพระท่านจริงว่า ไปยึดถือในมัน หาความสงบสุขใจ เย็น ๆ ใจ อิสระใจ ใจสบายใจจริงในสิ่งนี้ของใจเราจริงไม่มี ยึดในมันมีแต่ความเร่าร้อน เศร้าหมองเป็นทุกข์ เป็นจริงตามคำสอนของพระองค์ท่านจริง
เราเชื่อสิ่งนี้จริง ด้วยใจรู้สึกชัดในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง ยึดแล้วเป็นทุกข์ จิตเศร้าหมอง หาความสงบสุขใจในสิ่งนี้ไม่มี แล้วจะโง่หลงยึดในมันทำไม ในเมื่อเรา...เรารักใจเราจริง เราพอใจจริงในใจสุขใจจริงของใจเราจริง
กูไม่โง่เกาะมัน นี่ของพี่น้อ กูไม่โง่เอาสิ่งนี้มาทำลายตัวเราเอง มาทำลาย..มาทำร้ายใจตัวเอง มาสร้างทุกข์ สร้างความเร่าร้อน สร้างความฉิบหาย พาเวียนว่ายตายเกิดไม่จบไม่สิ้น กูไม่โง่ เอาสิ่งเหล่า ๆ นี้มาฆ่าตัวเราเอง
เรามีพ่อเราดี
พ่อเราคือใจ ใจที่รักใจเราจริง ใจที่จริงใจจริงกับใจเราจริง ใจที่มีจริง..จริงในความสงบสุขใจจริง สงบอบอุ่นใจยิ่ง สุขใจจริง จริงของใจเราจริง ใจพระองค์ท่านดีที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง เรารักใจพระจริง ใจเราเชื่อใจท่านจริง..ใจท่านรักใจเราจริง เราเชื่อในสิ่งนี้ของใจท่านจริง จริงในความรักจริงของใจพระองค์จริง คำสอนทุกข้อธรรมจึงคือจริง จริงในความจริง..จริง จริงมาจากใจ..ใจที่รักจริงของใจพระองค์จริง สอนให้เราพ้นทุกข์ของใจเราจริง สอนให้เราพบสุขใจจริงของใจเราจริง เราเชื่อสิ่งนี้ของใจท่านจริง จริงในความรักจริงของใจพระองค์จริง
พี่เชื่ออะไร? พี่เชื่อใจ..ใจในใจของใจพระองค์ท่านจริง จึงไม่สงสัยในคำสอนของพระองค์ท่านจริง ย่อมเป็นหนึ่งไม่มีสองจริง ทรงตรัสเช่นไร ย่อมเป็นเช่นนั้นจริง เราไม่สงส้ยในสิ่งนี้ของใจพระองค์จริง ใจจึงสุขใจจริง อยู่จริงในภายในของใจพระองค์จริง ด้วยใจรักใจตัวเองจริง ใจรักใจพระจริง ใจเชื่อใจพระจริง ใจยอมจริง..จริงในความรัก จริงในความสงบสุขของใจพระองค์จริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ด้วยความรู้สึกนี้ของใจเราจริง
เราอยู่ของ ๆ เราแค่นี้ในความรู้สึกจริงของใจ ในภายในของใจเราจริง "ยอมพระจริง" ยอมรับจริงในความผิดพลาดของตัวเราเองจริง เราเสือกเกิดมาเอง เราไม่เกิดก็จบ จึงหมดใจเกิดจริง ใจพอจริง ตั้งจริงอยู่จริงเองจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในสงบนิพพานอย่างเดียวจริง จริงของใจเราเองจริง
จริงด้วยใจ..ใจรักใจตัวเองจริง
จริงด้วยใจ..ใจรักใจพระจริง
จริงด้วยใจ..ใจพอใจจริง จริงในสุขจริงของใจ ในใจพระจริง ในสงบจริงในสงบนิพพานจริง จริงของใจเราเองจริง
เราไม่หนี เราไม่เก่งกว่าพระท่าน เราจึงยอมรับในกฎของธรรมดาจริง ของการเกิด ของการมีร่างกาย ของกฎของกรรม ของสภาวะของคน ของโลก นี่คือความเป็นธรรมดา ก็แค่นี้
คนธรรมดาจริง ที่ยอมจริงในความเป็นธรรมดาทุกอย่างจริง
คนธรรมดาจริงที่มีใจ..ใจรักใจตัวเองจริง
จึงเอาจริงแค่ใจ..ใจสุขใจของใจตนจริง..พอ พอจริงในใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง
เราอยู่ของ ๆ เราแค่นี้ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ..ใจในใจของตัวเราเองจริง ใครจะดีแค่ไหน ใครจะเก่งแค่ไหน ใครจะรู้มากแค่ไหน ใครจะเป็นยังไง คิดยังไง เอายังไง เราไม่ยุ่ง
ใจใครใจมันจริง เราช่วยได้แค่บอก บอกตามพระท่านให้บอก วันนี้ก็บอก
บอกว่า...
"ในเรื่องของใจ ใจพี่จริง ๆทำแค่นี้ 'แค่จิตเป็นสุข..พอแล้ว' แค่นี้จริง ๆ
ไม่มีเวลาหน้า มีแค่เวลา ณ เวลานี้เสมอ ๆ
เรามีของเราแค่นี้ เรารักใจเราเองจริง เราจึงอยู่จริงในส่วนนี้ของใจเราเองจริง ในส่วนของใจ ใจสงบสุขใจของใจเราจริง
เราทำแค่จิตเป็นสุข เราทำของๆเราแค่นี้ ในเรื่องของใจจริง"
ครับ...อ่านเล่น ๆ น้อ แล้ววางใจเล่น ๆ ตามดู
ดีก็เอา
พี่เป็นคนธรรมดาที่รักใจตัวเองจริง รักใจพระจริง รักใจทุกดวงใจเสมอใจตัวเองจริง เรามีจริง จริงใจจริงในสิ่งนี้จริง ก็มีแค่นี้ที่ใจพี่จริง เราอยู่จริงในใจรักของใจพระองค์จริง เห็นจริงในความจริง สิ่งนี้ของใจพระองค์จริงมีค่าที่สุดจริง
เราจึงทำทุกอย่างด้วยใจรักจริง นอบน้อมจริง บูชาจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง ใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง ใจท่านผู้มีคุณทั้งหมดจริง ด้วยใจรักจริง รู้คุณจริง สุขใจจริง จริงในความดีของใจพระจริง มีแค่นี้จริง จริงของใจเราจริง
จ๊ะ..เห็นด้วย..เห็นดี..ก็เอาน้อ..ตามสบายใจกัน ขอบคุณครับ
พี่ไม่ฝืนใจใคร พี่บอกด้วยความรักจากใจพี่จริง เรารักกัน พี่เอาของพี่แค่นี้ และพี่ไม่เกิดแล้ว พี่มั่นใจจริง มั่นใจในความจริง..จริง มั่นใจจริงในความดีของใจพระจริง จิตจึงมั่นคงเองจริงสงบจริงในพระนิพพานจริง จริงในสิ่งนี้ของใจตัวเองจริง
ใจคือความรู้สึก
เราอยู่ด้วยความรู้สึกจริงของใจ
สงบสุขใจจริง..จริงในภายในของใจสมเด็จพ่อองค์ปฐมจริง
จริงด้วยใจรักใจท่านจริง
รู้คุณความดีของใจท่านจริง
อยู่ด้วยใจ..ใจรักใจกันจริง
อยู่ด้วยความรักจริงของใจกันจริง
มีแค่เอง..จริง ๆ
พี่ไม่มีความดีอะไร ไม่รู้อะไรจริง รู้แค่นี้..รู้ใจ สุขใจจริงในใจเราจริง รู้แค่นี้..จึงขอคุยทุกวันแค่นี้ ในเรื่องของใจ..ใจสุขใจของใจจริง..จริงในความจริง จริงแค่นี้จริง เราเข้าใจกันน้อ ก็อ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ ใจกัน
เนี่ยพี่ถือว่าดีที่สุดแล้ว พี่ได้แค่นี้
ให้ความรัก ให้ความจริงใจจากใจจริง
พี่ให้ทุกคนได้แค่นี้
ขอบคุณครับ
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น