เรา..เราจะมาหมกมุ่นวุ่นวายกับสิ่งที่มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆเรา เพื่อประโยชน์อะไร
ในเมื่อจริงในความจริง..จริง
ตัวเราเองจริงๆ คือ.ใจ..คือความรู้สึก นี่คือเราจริง
เรามีจริงแค่นี้ของตัวเราเองจริง..จริงในความจริง..จริง
มีสิ่งนี้สื่งเดียวจริง..ที่ท่านรู้สึกเห็นในใจท่านจริง
ไม่มีอะไรเป็นเรา...เป็นของๆเรา
มีแค่นี้เอง..จริงๆๆ
จึงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปยึดถืออะไรในอะไร..ในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา...จริง
เห็นแต่ทุกข์อย่างเดียวจริง จากจิตยึดถือในมันจริง
จริงในใจของใจท่านจริง
จึงไม่ยึดถือในมัน...จริง
คุยแบบจากใจนะ..
ในความรู้สึกของใจจริงๆ..รู้สึกแค่นี้
ในความรู้สึกว่างๆ.สงบ..อิสระ..เบิกบาน..คือตัวเราเองจริง
ใจรู้สึก..สุขใจ..ในใจ..ในภายในของใจพระท่านจริง
ในใจรู้สึกอยู่แค่นี้จริง..ด้วยใจมั่นใจจริง ตัวเราจริงๆ..คือ..ความรู้สึก
และรู้สึกอยู่แค่นี้ของใจ...ไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเรา..จริง
สิ่งใดนอกเหนือจากความรู้สึกจริงของใจ..ในความรู้สึกว่างๆของตัวใจเราจริง
สิ่งนั้นไม่ใช่ตัวเราจริง..ไม่ใช่ของๆเราจริง...เราไม่มีในมันจริง..มันไม่มีในเราจริง
เห็นจริงว่า จิตยึดในมันมีแต่ความวุ่นวาย อึดอัด เป็นทุกข์ เศร้าหมอง
จึงไม่เห็นที่จะมีประโยชน์ที่จะไปยึดถือในมัน
ไม่เห็น..สุขจากการยึดในมันจริง
ในความรู้สึก..สงบสุขใจ..ว่าง..อิสระ..เบิกบานใจ..ในสิ่งที่ยึดถือในมัน
เห็นโทษของการยึดถือในมัน
ในสิ่งที่มันไม่ใช่...ไม่ใช่ความรู้สึกว่างๆ สงบเย็นใจ สงบอิสระใจ สงบสบายใจของตัวใจเราจริง
เห็นโทษของสิ่งนี้จริง
จิตหลงในมัน ในอุปาทานของจิตนี้ในสิ่งที่ยึดในมัน
ในร่างกายนี้..ในร่างกายคนอื่น...ในวัตถุธาตุทั้งหมด
ในความคิด..ในความจำ..ในอารมณ์..ในความชอบ..ในความไม่ชอบ..ในสิ่งต่างๆทั้งหมด
ล้วนเป็นโทษเป็นทุกข์..พาจิตหลงเกิด
เกิดเป็นสัตว์นรก..เป็นเปรต..เป็นอสุรกาย..เป็นสัตว์เดรัจฉาน..เป็นคน
หรือไปเป็นเทวดา..เป็นนางฟ้า..เป็นพรหม
พอหมดบุญก็กลับมาเกิดใช้กรรมต่อไป เป็นอย่างนี้ไม่จบไม่สิ้นในวัฏฏะสงสาร
ด้วยจิตหลงยึดถือในมัน..ในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา...ไม่ใช่ของๆเรา
ล้วนหาประโยชน์สุขจริงจากสิ่งเหล่าๆนี้...ไม่มี
จากอุปาทานของจิตที่หลงติดยึดในมัน
การเกิดมามีแต่สร้างเวรสร้างกรรม มีแต่ความวุ่นวาย ความทรมานกายทรมานใจ
หาประโยชน์จากการเกิด..จากการมีร่างกาย..ไม่มี
นี่คือสิ่งที่ใจของท่านเห็น..เห็นโทษของอุปาทานจิต
ที่ยึดเกาะในมัน ในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆเรา...จริง
ใจเห็นจริง ใจประเสริฐสุดจริง
ใจในความจริง..จริง..ในธรรมว่างอย่างยิ่ง ในความรู้สึกว่างๆ ในภายในลึกๆของใจ ในตัวใจของตัวเราจริง..จริงในความจริง..จริง
สิ่งนี้จริงของใจ..ดีที่สุดจริงของตัวเราเอง...จริง
เห็นอยู่แค่นี้จริง
เห็นความดีของใจพระองค์ท่านจริง เห็นใจรักจริง..ใจจริงใจจริงของใจพระองค์ท่านจริง
ทรงหาความจริง ทรงหาทางพ้นทุกข์จริง
ทรงหาทางจริงของใจ..ใจสุขใจของใจจริง
ทรงเห็นที่อยู่จริงของใจ..ในสุขจริงของใจ..ในพระนิพพานจริง
หาสื่งนี้เพื่อตัวเราจริง เพื่อทุกๆดวงจิตทั้งหมดจริง
ด้วยใจรักใจเราจริง ด้วยใจเห็นค่าของใจเราจริง..ใจสุขใจจริงมีค่าที่สุดจริง
ทรงรักใจเราจริงเสมอใจของใจพระองค์ท่านจริง
ทรงมีใจตั้งใจหาสิ่งเหล่าๆนี้ มาด้วยความทรมานกายทรมานใจอย่างแสนสาหัส ในภพชาติการเกิดของพระองค์ท่าน กว่าท่านจะพบความจริง กว่าพระองค์ท่านจะทรงเห็นจริง ว่ามันไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเราจริง
ทรงเห็นในสิ่งนี้จริง ทรงเห็นเหตุของทุกข์จริง
ทรงเห็นทางพ้นทุกข์จริง
ทรงเห็นจริงในความจริงของตัวใจจริง ทรงเห็นสุขจริงของใจ..ในใจสงบสุขจริงในภายในของตัวใจเองจริง
ทรงพบที่อยู่จริงของใจ สุขคงที่อมตะสุขจริงในพระนิพพานจริง
ใจอยู่จริงในธรรมชาติจริงในสิ่งนี้จริงด้วยตัวใจจริง..ใจในความจริง..จริง
แล้วนำสิ่งนี้มาบอกกับทุกดวงจิตจริง เพื่อความพ้นจากทุกข์จริงของทุกๆดวงจิตนี้จริง
เราเห็นค่าของใจ..ใจรักจริงของใจพระองค์ท่าน..ใจทุกดวงใจในนิพพานจริง
ที่มีใจ..ใจให้ใจเราจริง..รักจริง..จริงใจจริง
ไม่เคยทอดทิ้งใจเราเลย
นี่คือ.ใจพระ..ใจผู้ประเสริฐสุดจริง..จริงของใจ..ในภายในของใจเราจริง
ใจเราสงบสุขใจด้วยธรรมจริงของใจ..ในใจพระองค์ท่านจริง
ในความสงบสุขใจ..อบอุ่นนิ่มนวลใจ..ในน้ำพระทัยในใจรักจริงของใจพระองค์ท่าน...จริง
ใจเรารู้สึกสุขใจยิ่งในสิ่งนี้จริงของใจพระองค์ท่านจริง
เห็นสิ่งนี้จริงของใจ..มีค่ายิ่ง..สูงยิ่ง..สุขใจยิ่ง..จริงของใจตนจริง
จึงพอใจจริง..อยู่จริง..ในสิ่งนี้จริง..จริงของใจ..ในภายใน..ในความรู้สึกของตัวใจเราเองจริง
มีแค่นี้เอง
ใจเห็นความจริง ไม่มีอะไรเป็นเรา...เป็นของๆเรา...จริง
ไม่เห็นสุขจากสิ่งนี้ของมันจริง
เห็นโทษของการยึดในมันจริง.ในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา..ไม่ใช่ของๆเราจริง
ไม่มีประโยชน์อะไรจากการยึดในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวใจเราเองจริง
เราเห็นของๆเราแค่นี้..ในภายใน..ในความรู้สึกว่างๆ.ของตัวใจเราเองจริง
เห็นแต่โทษของการหลงยึดในมันจริง
พาสร้างภพสร้างชาติ พาเวียนว่ายตายเกิด พาสร้างทุกข์สร้างเวรสร้างกรรมมายาวนานแสนนาน
ลงนรก..ลงอบายภูมิ..ทนทุกข์ทรมานมามากมาย
ทุกข์กายทุกข์ใจอย่างแสนสาหัสมานับชาติไม่ถ้วน
มาจากสิ่งนี้ของจิตตนจริง..ที่ไปยึดในสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวเรา...จริง
เราเห็นภัยอันตรายยิ่งจากสิ่งนี้ของจิต...จริง
เราเป็นโทษของอุปาทานจิตจริง
เราเห็นความจริง..ตัวเราจริงๆคือ.ใจ
ใจคือความรู้สึก
ว่างๆ.คือเราจริง
จริงในความจริง..จริง
จริงตามพระท่านจริง...จริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง
ในใจพระท่านจริง..มีเพียงแค่นี่จริง
'ใจสงบเย็นว่าง..อิสระจริง..สงบสุขใจจริง..เบิกบานจริง..ในภายในของใจพระท่านจริง'
สิ่งนี้คือจริง..จริงในความจริง..จริง
เราจึงยึดจริงในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง
เป็นคุณ..เป็นประโยชน์จริง..เป็นสงบสุขใจจริงของใจตัวเองจริง
สิ่งนี้จริงของใจเราจริง..สิ่งนี้ของใจพระท่านจริง..มีค่ายิ่ง..เป็นสงบสุขจริงของตัวเราเองจริง
เราเห็นแค่นี้จริง..ในภายใน..ในความรู้สึกจริงของใจเราเองจริง
'ใจสงบสุขใจจริง..คือ.จริง..จริงในความจริง..จริง'
จึงยึดจริง..อยู่จริง..เอาสิ่งนี้จริงอย่างเดียวจริง..จริงในภายในของใจเราเองจริง
ใจสุขใจจริงในสงบเย็นว่างของตัวใจเราจริง..ในความรู้สึกว่างๆจริงของใจ
เป็นที่รองรับใจ..ใจของใจพระองค์ท่านจริง...ได้จริง
ใจเรากลับมีเองจริง..มีใจพระองค์ท่านจริง ในใจสงบสุขใจของใจพระองค์จริง มีจริงในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจเราเองจริง
เราเห็นสิ่งนี้จริงของใจ..เป็นใจ..ใจสุขใจยิ่งจริง..จริงของใจตัวเอง...จริง
สิ่งนี้จริงของใจ พาใจเราลอยจริงสู่จริงเองจริง ในนิพพานจริง..จริงของใจ ในความรู้สึกจริงของใจตนจริง
ใจสุขใจจริงนี้มีค่ายิ่งจริง..จริงกับตัวเราเอง..จริง
เราเห็นของๆเราจริงแค่นี้จริงในความรู้สึกจริง..จริงของตัวเราเอง...จริง
มีแค่นี้เอง..จริง..จริงๆๆ
เราจึงไม่เห็นประโยชน์อะไรที่ไปหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเราจริง ไม่ใช่ของๆเราจริง
จิตจึงหยุดสงบนิ่งเป็นสุขใจจริง..จริงในความจริงของใจจริง
จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงในสงบสุขใจของใจ..ใจในใจกันจริง
จิตสงบสุขใจยิ่งจริงในสงบนิพพานจริง..จริงในความรู้สึกจริงของใจพี่เองจริง
มีแค่นี้เอง
เราเห็นโทษจริงของจิตที่ยึดในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวใจเราจริง
เราเห็นคุณจริงในสิ่งที่เป็นความจริง..เป็นตัวใจเราจริง
เราเห็นค่าจริง..จริงของใจ..ในสงบสุขใจของใจจริง
ในภายใน..ในความรู้สึกจริงของตัวใจเราจริง
เราเห็นค่าจริง..จริงในใจรักจริงของใจพระองค์ท่านจริง
ที่ทรงมีจริง..จริงกับใจของใจเราจริง
ใจมีค่ายิ่ง..ใจเรามีคุณจริง..สงบจริงที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ ในตัวใจนี้จริง..ดีที่สุดจริง..จริงของตัวเราเอง...จริง
เราเห็น..ใจสงบสุขใจจริงในความจริง เป็นสิ่งที่มีค่ายิ่ง ดีที่สุดจริง เป็นของจริง เป็นจริง..จริงในความจริง..จริง..อย่างเดียวจริง
ใจสุขใจในความรู้สึกจริงของตัวใจเราจริง
ใจสุขใจจริงในความดีของใจพระท่านจริง
การไม่เกิด..การไม่มีร่างกายนี้อีกต่อไป..ดีที่สุดจริง..จริงของตัวเราเอง...จริง
เราจึงเอาของๆเราจริงแค่นี้จริง
จริงในใจสุขใจของใจจริง..จริงในภายในตัวใจเราจริง..จริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง
เราถือสิ่งนี้คือหัวใจเราจริง..เป็นทั้งหมดจริงของชีวิตจริงของใจตนจริง
มีแค่นี้เอง
ไม่ได้ดี..วิเศษวิโสอะไร
เป็นแค่ดวงจิตธรรมดาจริง ที่เป็นสุขใจจริงในภายใน ในความรู้สึกของตัวใจเราจริง
มีแค่นี้จริง
ใจสุขใจในภายในในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ใจสุขใจจริงในความดีของใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
ใจถึงใจกันจริง..ด้วยใจในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจจริง
ใจมีใจพระท่านจริง..จริงในใจเราจริง..จริงในสงบสุขใจจริง..จริงที่ใจ..ในตัวใจของตัวเราเอง...จริง
พอเข้าใจนะครับ..ลองวางใจตรงๆตามดู...ดีก็เอา
เรา..เราจะมาหมกมุ่นวุ่นวายกับสิ่งที่มันไม่ใช่เรา...ไม่ใช่ของๆเรา..เพื่อประโยชน์อะไร
ในเมื่อจริงในความจริง..จริง
ตัวเราเองจริงๆ..คือ.ใจ..คือความรู้สึก..นี่คือเราจริง
เรามีจริงแค่นี้ของตัวเราเองจริง..จริงในความจริง..จริง
มีสิ่งนี้สื่งเดียวจริง..ที่ท่านรู้สึกเห็นในใจท่านจริง
ไม่มีอะไรเป็นเรา...เป็นของๆเรา
มีแค่นี้เอง..จริงๆๆ
จึงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปยึดถืออะไรในอะไร..ในสิ่งที่มันไม่ใช่เรา...จริง
เห็นแต่ทุกข์อย่างเดียวจริง..จากจิตยึดถือในมันจริง
จริงในใจของใจท่านจริง
จึงไม่ยึดถือในมัน...จริง
ใจอยู่จริงด้วยใจ..ในความรู้สึกของใจ..ในใจสุขใจของใจจริง...จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ใจ..ใจสุขใจเราเอง..จริง
ร่างกายนี้ไม่ใช่เรา..ไม่ใช่สมบัติของเรา..ไยต้องยึดถือ
ไม่มีประโยชน์ที่เกาะยึดในมัน
มีทุกข์..แต่โทษ..แต่ความเศร้าหมองของจิต
หาประโยชน์จริงของใจ..ในสงบสุขจริงของใจตนจริง..ในสิ่งนี้ไม่มี
มรรคผลแค่กลับมาเอา..
ยึดใจเป็นใหญ่..พอแล้ว
ใจคือตัวเราจริง
ใจคือความรู้สึก
ใจสุขใจคือความจริง..จริง
ใจสงบจริงที่ใจ..ในภายใน..ในตัวใจของตัวเราเองจริง
ใจสุขใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสงบสุขใจนี้มีค่ายิ่ง
สุขใจยิ่งจริง..จริงของใจตนจริง
ใจสุขใจจริง..กลับพาใจเราถึงจริง
ในสงบสุขยิ่งจริงในนิพพานจริง..จริงของใจจริง..จริงตามพระท่านจริง
เราจึงเอาสิ่งนี้จริงของใจ..เป็นหนึ่งจริง..จริงในใจสุขใจของใจตนจริง..มีค่ายิ่ง..ใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง
ใจสุขใจนี้..ประเสริฐสุดยิ่ง...ดีที่สุดจริง
จริงของใจเรา...จริง
มีแค่นี้เอง..จริงๆ...จริงที่ใจ..ในภายในของใจพี่เอง..จริง
พี่ไม่ใช่นักปฏิบัติ...พี่คนธรรมดาจริง
ที่รักใจตัวเองจริง..รักใจพระจริง..รักใจทุกดวงใจเสมอใจตนจริง
ใจมีจริงแค่ใจ..ใจสุขใจในใจพระท่านจริง
เรามีของๆเราแค่นี้
จึงคุยตรงๆ..ให้อ่านเล่นๆ..เพลินๆๆใจกัน
ใครชอบ..ก็เอา
ตามสบายนะครับ
ขอบคุณครับ
ใจ..ใจมองใจจริง..จริงในใจสุขใจของใจตนจริง
จริงอย่างเดียวจริง..ในความรู้สึกจริงของใจ..ในภายในของใจตัวเองจริง
ดูใจตัวเอง
จิตจับความดีของใจพระองค์จริง..ใจสงบสุขใจจริง..จริงในภายในของใจพระท่านจริง
จิตจับพระนิพพานจริงในสงบว่างอย่างยิ่ง..สงบสุขใจของใจตนจริง..จริงในความรู้สึกจริงของใจ
เป็นอารมณ์จริงของใจตนจริง
ใจอยู่จริงที่ใจ..ในสิ่งนี้ของใจตนจริง
มีแค่นี้จริง
ภายนอกก็ปกติธรรมดาของการเกิด..ของการมีร่างกาย..ก็ทำมันไป..ทำแค่มันตาย..
แต่ไม่มีประโยชน์อะไรในการยึดในมัน
ใจสุขใจจริงของใจตนจริง..มีค่ายิ่ง
เราไม่เกิดแล้วจริง..ด้วยจิตมั่นคงจริง
จริงในใจสุขใจจริง
จริงในความดีของใจพระท่านจริง
มีแค่นี้เองจริง
ด้วยใจมั่นใจจริง
ใจสงบสุขใจของใจจริง
คือ..ความจริง
จริง
มีแค่นี้เอง
ก็น่ะครับ...พี่คุยตรงๆในความรู้สึกของใจพี่
พี่คนธรรมดาจริง..ที่ไม่ต้องการจริงในทุกข์ของจิต..อีกต่อไปจริง
ต้องการจริง..ในสุขใจจริงของใจจริง..จริงตามพระท่านจริง
ใจเอาแค่นี้จริง
ใจสุขใจยิ่ง..มีค่าที่สุดจริง
จริงของใจตนจริง
มีแค่นี้เอง
พอเข้าใจนะครับที่คุย
คนเราเห็น..เห็นในสิ่งที่เห็น...ไม่เหมือนกัน..น้อ
พี่เห็นแค่นี้ในความรู้สึกจริงของใจพี่จริง..
ไม่มีอะไรเป็นเรา...เป็นของๆเรา...จริง
ที่หลงยึด..มีแต่ทุกข์..มีแต่เร่าร้อน..มีแต่ความเศร้าหมองของจิตตนจริง
มีแต่โทษอย่างเดียวจริง..
จิตฉิบหายจากสุขจริงของใจจริง..ก็มาจากสิ่งนี้สิ่งเดียวจริง
ยึดในสิ่งที่ไม่ใช่..ตัวใจ...เราจริง
เราจึงกลับมายึดใจตัวเดียวจริง
ใจสุขใจจริงมีค่ายิ่ง
เรายอมพระจริง
เห็นค่าจริง..ความดีของใจพระท่าน
มีค่าที่สุดจริง จริงของใจตนจริง
มีแค่นี้เอง
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น