จิตยินดีนิพพานยังไม่ถึงนิพพาน จิตพอใจนิพพานถึงนิพพานจริง

จิตยินดีนิพพาน
ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง
ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง
ต่างกัน
แต่จะมีสักกี่คนจริง..ที่ถึงจริงในพระนิพพานจริง..

นั่นสิ
คำว่า..ยินดี..ก็คือสิ่งนี้ของจิตของคน
อะไรคือสุข..รู้ว่าคือสุข
จิตก็มีความยินดี..ยินดีในสุข..อยากสุข..อยากมีความสุข..อยากได้ความสุข
เมื่อรู้ว่าพระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ก็มีจิตยินดีในสิ่งนี้ของจิตของตน
เราจึงกล่าวว่า ยินดี..จิตมีความยินดี..ยังก้าวไปไม่ถึงจริงในพระนิพพานจริง
จิตยินดีนิพพาน..ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน

ลองกลับมาดู..จริงไหม
คนสมัยนี้มีจิตยินดี อยากไปพระนิพพานมีมากมายจริงๆ
แต่เคยเห็นไหม
ปากอยากไปนิพพาน แต่พูดชั่วทำชั่ว ศีล๕ไม่มี
มีจิตละโมบโลภมาก ตำหนิติเตียนด่าคนอื่น ยุ่งเรื่องชาวบ้าน หาประโยชน์ใส่ตัว
มั่วหมกหมุ่นในกามคุณ ผิดศีลกาเมก็มี...แต่อยากไปนิพพาน

บางคนบวชเข้ามาในพระศาสนา ตั้งใจอยากไปนิพพาน
แต่หลงในยศในลาภสักการะ โกงกินเงินสงฆ์ก็มี อันนี้เห็นมาเอง
"อยากไปนิพพาน"
เราได้ยินได้ฟังเขาพูด คนกลุ่มนี้พูด ปรารภปรารถนาอยากไปนิพพาน
แต่ใจ..กาย..วาจา เดินเข้าหานรก
เราเห็นในสิ่งนี้มีมากมายในจิตของคนมีใจอยากไปนิพพาน

มีมากมายอยากไปนิพพาน แต่จิตมุ่งอยากรวย อยากมีผัวอยากมีเมีย อยากมีนั่นอยากมีนี่ อยากสาระพัดอยาก มีไหมยั่งงี้
นี่แหละ..จิตมีความยินดีในนิพพาน ในคำว่า นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง
จึงมีจิตยินดีในสิ่งนี้ อยากได้สิ่งนี้เป็นสุขของตน ยินดีในนิพพาน

แต่จิตยินดีอย่างเดียวตายแล้วยังไม่ถึงจริงในพระนิพพานจริง
ขาดอะไรของใจตน
กลับมาดูจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริงๆๆกัน

แล้วทำไมท่านถึงบอกว่า
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง..พอใจในสิ่งนี้จริงของใจตนจริง..ตายแล้วไปพระนิพพาน

หลวงพ่อท่านก็สอนในสิ่งนี้
หมดความพอใจในมนุษยโลก
หมดความพอใจในเทวโลก
หมดความพอใจในพรหมโลก
จิตนิยมพอใจจริงในพระนิพพานจุดเดียวจริง
ตายแล้วไปพระนิพพาน...จริง

ก็ลองกลับมานิ่งๆในใจ..ดูสิ่งนี้ในความรู้สึกจริงของใจตนจริง...จริงๆดู
ว่าจริงตามคำกล่าวของท่านนี้ไหม
ใจหมดความพอใจในการเกิดจริง
ใจพอใจจริงในพระนิพพานจุดเดียวจริง

ใจในใจเราเองจริง..ใจของใจเราจริง..รู้สึกยังไง
ลองนิ่งๆ..แล้วเอาใจของเรากลับมามีใจ
ใจพอใจจริงในพระนิพพานจริงจุดเดียวจริงของใจเราจริง
สิ่งอื่นทั้งหมด..หมดความพอใจในมันจริง
ไม่สนใจร่างกายนี้..ไม่สนใจร่างกายคนอื่น
ไม่สนใจในวัตถุธาตุทั้งหมด สิ่งภายนอกทั้งหมด
ใจ..ใจในใจ..ใจสนใจในความรู้สึก..สงบสุขใจ..ว่าง..อิสระใจ
ใจสบายใจในนิพพานจุดเดียวจริงของใจตนจริง
ใจพอใจสุขใจอยู่จริงกับใจพระองค์ท่านจริง
ใจพอใจจริงแค่นี้จริงของใจตนจริง..จริงๆ..จริงในใจของใจตนจริง

ครับ..กลับมาดู ใจในใจเราจริงๆ รู้สึกยังไงจริง
ในคำว่า.ใจ..ใจพอใจในสิ่งนี้ของใจตนจริง
ต่างกันไหมกับคำว่า .ยินดีในนิพพาน.
เห็นพระนิพพานเป็นสุข..อยากไปพระนิพพาน
แต่จิตยังวุ่นวายดิ้นรนในสิ่งค่างๆทั้งหมด..ในความพอใจของจิตตน

กับใจ..ใจพอใจจริงในพระนิพพานจริงอย่างเดียวจริงของใจเราเองจริง
ความรู้สึกในใจของตน..ต่างกันไหม
ลองวางใจเล่นๆๆนี้ดู

คำว่า..ยินดี..ถอดถอนยาก
ด้วยอะไรก็ตามที่จิตหลงยึดว่า..สุข
จิตยินดีไปหมดทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรทั้งหมด
ชื่อว่าดี..ว่าสุข เอาหมด จิตติดสุข..ยินดีในคำว่า..สุข
แต่ขาดปัญญาเห็นความจริง
ว่าสิ่งใดจริงๆๆคือใจ..ใจสุขใจจริงของใจตนจริง..อย่างเดียวจริง จริงในความจริง..จริง จริงตามพระท่านจริง จริงในสุขจริงของใจ..ในทุกดวงใจในนิพพานของใจท่านจริง

นี่ต่างหากล่ะ
ขาดปัญญาธรรมจริงของใจตนจริงที่จะกลับมาเห็นในสิ่งนี้ของจิตตนจริง..จริงๆ
ในความรู้สึกจริงของใจตนจริง
ว่า..สุขจริงของใจจริงๆ..มีเพียงหนึ่งเดียวจริง..จริงในความจริง..จริง..นอกนั้นไม่มี
เราจริงๆคือ.ใจ
สุขใจจริงมีจริงในความรู้สึกจริงของใจ
ใจในความจริงอย่างเดียวจริง..จริงในใจพระท่านจริง
นั่นแหละคือสุขจริงของใจจริง..จริงๆๆ

ผู้ยินดีในสุข ติดสุข พอใจในสุข แต่ขาดปัญญาเห็นจริง
เลยยากจะถอดถอนได้จริงในความยินดีของจิตตน
ในสิ่งต่างๆที่จิตหลงยึดว่า..มันคือสุขของตน
อะไรที่จิตยึดว่า.สุข
จึงมีจิตยินดีไปหมด..หมดในเรื่องที่ยึดว่าสิ่งนี้คือ สุขของตน
ผู้มีจิตยินดี จึงยากถึงจริงในพระนิพพานจริง..จริงตามพระท่านจริง

ต่างกับใจผู้เห็นจริง ว่าตัวเองจริงๆคือใจ
ใจคือความรู้สึก..สงบ..เย็น..อิสระ..สบายใจ..สุขใจ
จึงเป็นสุขจริงของใจท่านจริง
มีจริงที่ใจ ในภายในของตัวใจท่านจริง..จริงในสุขจริงของใจจริง
ใจสุขใจมีจริงที่ใจของใจพระท่านจริง
ใจสุขจริงของใจจริง มีจริงในนิพพานอย่างเดียวจริงในความสงบว่างจริงของนิพพานจริง จริงในนิพพานจริง จริงในใจเราเองจริง จริงในใจพระท่านจริง ใจพระทุกดวงใจจริง
ใจเห็นจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง จึงพอใจจริงในสิ่งนี้สิ่งเดียวจริง
จริงที่ใจ..ในความรู้สึกของใจตนจริง
ใจมีใจพอใจจริงในสุขจริงของใจในสิ่งนี้ของใจตนจริง
ตายแล้วกลับถึงพระนิพพานจริงเอง
ด้วยใจ..ใจพอใจจริงในสุขจริงของใจในสิ่งนี้ของใจตน..จริง
อย่างเดียวจริง
เราจึงกล่าวว่า ยินดี..กับพอใจจริง..ผลต่างกัน

พอดีหลังอุทิศกุศล ท่านให้คุยถึงคุณแม่ของพี่...
คุณแม่สมัยมีชีวิตอยู่ เป็นคนๆหนึ่งที่อยากไปพระนิพพาน
มีความยินดีในนิพพาน ตายแล้วอยากไปนิพพาน
ตั้งใจรักษาศีลทำบุญตลอด เข้าวัดตลอด
มาทำบุญกับหลวงพ่อที่วัดท่าซุง
เอาทองคำมาร่วมหล่อสมเด็จองค์ปฐมองค์แรกที่วัดท่าซุง
บุญใหญ่ขนาดนี้ท่านก็ทำ
อยู่บ้านเปิดเทปหลวงพ่อฟังทุกวัน..กรรมฐานนั่งทุกวัน
พิจารณาความตายทุกวัน
สมัยที่พี่สึกออกมามาอยู่บ้าน ก็เห็นในสิ่งนี้ของคุณแม่ทุกวัน
ตีสี่ตื่นมา..สวดมนต์แล้วนั่งสมาธิ..เป็นอย่างนี้ทุกวัน

นี่เราคุยถึงคนที่ตั้งใจดีจริงๆๆ..ยินดีจริงในนิพพานจริง
ไม่เอาคนยินดีในนิพพาน แต่คิดชั่ว..พูดชั่ว..ทำชั่ว..ละโมบโลภมาก
คนประเภทนี้..ไม่คุยน้อ..ก็เท่านั้น...ช่างเขา

เราคุยถึงจิตของคนที่ตั้งใจดี มุ่งเอาสิ่งนี้ในนิพพาน..ยินดีในนิพพาน..ไม่อยากเกิด
คุณแม่ชอบทำบุญ ชอบสวดมนต์ ชอบนั่งกรรมฐาน
ทำทุกวันไม่ได้ขาด..จริง
พิจารณาความตายทุกวัน
ศีล๕..ครบ
ยิ่งวันพระ..คุณแม่จะไปนอนวัด..รักษาศีล๘
ทำมายั่งงี้หลายปี
จนมาถึงตอนท่านป่วยเป็นมะเร็งในกระดูก ทรมานมาก จนร่างกายเสื่อมโทรม
กินข้าวกินอะไรไม่ได้..ได้แต่น้ำ
อยู่ด้วยน้ำเกลือ

พี่ก็มีส่วนคอยดูแลท่าน
เช้ามาก็ไปหาแม่ ชวนแม่ทำบุญสร้างพระ..สมเด็จองค์ปฐมทุกวัน
ถือซองเอาเงินไปให้แม่ทำทุกวันตอนเช้า
แม่ทำไม่เคยขาด บางทีให้แม่ตั้งใจทำบุญปล่อยปลา แล้วเราไปซื้อปลาให้แม่ปล่อย
เปิดเทปหลวงพ่อท่านให้นอนฟังตลอด
แม่นอนทำกรรมฐานของแม่..สวดมนต์..ภาวนา
เนี่ย..น้อ..ยิ่งกว่าพวกเราบางคน..น้อ

พอตอนใกล้ตาย..ร่างกายขยับแทบไม่ได้..ทรงกับทรุด..มีแค่นี้
หลวงพี่ท่านบอกพี่ว่า
ทิด..ดูไว้นะ ถ้าแม่ยังอยากทำบุญ..สร้างนั่นสร้างนี่..สร้างพระ..อยากทำ
จิตยังมีความอยากอยู่..ตายแล้วไม่ถึงนิพพาน
ท่านให้พี่ดูแม่เป็นตัวอย่าง

ก็จริงของท่าน วันที่แม่จะตาย หลวงพี่นิมนต์พระวัดท่าซุ่งมาทำบุญสวดมนต์ให้แม่
เราอยู่ใกล้แม่ แม่ลืมตาไม่ขึ้น แต่ปากขยับสวดมนต์ตาม
จนสุดท้ายแม่เสีย
ไม่กี่วันที่แม่เสีย พี่นอนอยู่คนเดียวในโรงน้ำ ตอนที่ยังทำน้ำดื่มขาย
นอนไปสักพักได้ยินเสียงแม่เรียก
ได้ยินแต่เสียงเลยนึกในใจว่า
แม่คงกลัวว่าเรากลัวจึงมีแต่เสียงให้ได้ยิน
จึงพูดว่า
แม่มาเถอะ..ผมไม่กลัว
พี่เดินไปเปิดประตูห้อง เห็นแม่มาชัดมาก นุ่งขาวห่มขาว
มีเทวดาตามแม่มา นุ่งขาวห่มขาวมาในรูปของคน เยอะมาก
ทุกท่านเดินสวนพี่เข้ามา มาในห้องที่พี่นอน
ส่วนแม่เดินเข้ามากอดพี่ บอกพี่ว่า แม่คิดถึงเล็ก
ท่านเรียกชื่อเล่นพี่
กอดนานมาก แล้วพี่ได้ยินเสียงสวดมนต์เพราะมาก
เราไม่เคยได้บทที่สวดมาก่อน
สักพักแม่และทุกท่านก็หายไป
ชัดๆๆเลย เราไม่ได้หลับ..เปิดประตูต้อนรับ..เจอเต็มๆ 55

พอสาย หลวงพี่ท่านมาบ้าน คุยกับท่านเรื่องนี้
ท่านบอกว่า..แม่อยู่ชั้นยามา
เลยถามท่านว่า..แม่เป็นนางฟ้า ทำไมยังมีอารมณ์เหมือนคน
ท่านบอกว่า..ธรรมดา..เหมือนเดิม..อารมณ์จิตเหมือนเดิม..ต่างแค่ที่อยู่
แล้วนึกถึง..จริงของท่านตามที่ท่านบอกไว้
ทิดดูไว้นะ...ถ้าแม่ยังอยากทำนั่นทำนี่..สร้างพระ..อะไรก็ตาม
ตายแล้วไม่ถึงพระนิพพาน
จริงของท่าน
เราเจอกับตัวเอง ยืนยันได้..ใช่..จริง
ตอนนั้นแม่ตายแล้วไม่ถึงนิพพาน ทั้งๆที่มีใจยินดีในพระนิพพานอย่างเดียว
ทำอะไรก็ปรารภนิพพานอย่างเดียว
แต่ก็ยินดีในสิ่งอื่นๆด้วย
ความยินดีในบุญ..ความยินดีในสุขอื่น..มี

เห็นชัดนะ...พอเข้าใจนะจ๊ะ
ความยินดี..ยังไม่ใช่ของจริงของใจในนิพพานจริง
ผู้ถึงนิพพานของใจท่านจริง ท่านไม่ได้มีความยินดี
ไม่มีในความยินดีในนิพพานและยินดีในสิ่งต่างๆ ที่ยึดว่า.ดี.ว่าสุข
ไม่มีในใจของท่าน..จริง
มีจริงมีแค่ใจ
ใจมีความรู้สึกสุขใจจริง..จริงในใจ
ในความรู้สึกสงบเย็นใจ..อิสระ..เบิกบานใจ
ในความรู้สึกว่างๆๆของตัวใจท่านเองจริง
มีจริงแค่ใจ..ใจสุขใจจริงในใจพระท่านจริง
หนึ่งเดียวจริง..จริงของใจท่านจริง
มีจริงมีแค่ใจ..ใจพอใจจริงในสงบสุขจริงของใจ..ในสงบนิพพานจริง..จริงของใจท่าน...จริง
มีสิ่งนี้สิ่งเดียวจริง..จริงในใจของใจท่านจริง
ความรู้สึกอย่างเดียวนี้จริง
ใจสุขใจจริงของใจ..จริง
ใจอยู่ด้วยความรู้สึกของใจจริงอย่างเดียวจริง
อิ่มสุขใจจริง..จริงในใจพระท่านจริง
อิ่มสุขใจจริง..จริงในความรู้สึกว่างๆสงบสบายใจ..อิสระใจของใจ..ในภายในของใจตนจริง
อิ่มสุขใจจริงในสงบสุขใจในสงบนิพพานจริง..จริงของใจตัวเองจริง
ใจ..ใจมีใจจริง..พอใจจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง..จริงอย่างเดียวจริง
มีแค่นี้เอง

นิพพาน..ใจถึงจริงด้วยใจ..
ใจพอใจจริงของใจตนจริงในสุขใจจริงของใจตนจริง..จริงอย่างเดียว...จริง
เราถึงของเราจริงยั่งงี้จริง
จึงเอามาคุย
คุยตรงๆๆกัน

ก็น้อ..อ่านเล่นๆๆดู ลองวางใจตามเล่นๆๆดู
ดีก็..เอา
ละเอียดนะ..บอกได้แค่นี้

นิพพานคือใจ
ใจคือความรู้สึก
ใจสุขใจจริงของใจจริงในใจจริง..คือนิพพาน
ใจอยู่จริงด้วยใจ
ใจพอใจจริงในสิ่งนี้จริงของใจตนจริง
ใจสุขใจจริงในใจพระท่านจริง
สิ่งนี้ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง
พี่อยู่ของๆพี่แค่นี้
ใจสุขใจในใจจริง
ใจพอจริง..พอใจจริงในสิ่งนี้จริง
จริงของใจตัวเองจริง
มีแค่นี้เอง

อ่านเล่นๆๆน้อ..เพลินๆใจกัน
พี่ไม่มีความดีอะไร..จริงๆ..คุยตรงๆกัน
ที่มี..มีแค่นี้จริง
ใจตัวเดียวจริง ใจสุขใจของใจจริง ใจสุขใจในใจพระองค์จริง
ใจสงบสุขใจในสงบนิพพานจริงของใจตนจริง
ใจอยู่ด้วยความรู้สึกจริงของใจอย่างเดียวของใจจริง
มีแค่นี้เอง

คนธรรมดา..ทำรอความตายจริง
ใจพอใจจริง นิพพานดีที่สุดจริง สุขอย่างยิ่งจริง จริงของใจเราจริง
ใจสุขใจจริงในความรู้สึกของใจจริง สิ่งนี้มีค่าที่สุดจริง
ตายแล้วพี่จะไปไหน..พี่ไม่รู้
ใจพี่ไม่สนใจ
พอใจแค่ใจ..ใจสุขใจในใจพระองค์จริง...พอแล้ว
สิ่งนี้ดีที่สุดจริง..จริงของใจพี่จริง
ใจพ่อดีที่สุดจริง
จิตสุขยิ่งจริง..จริงในใจสุขใจของใจพระองค์ท่านจริง
ใจพอใจจริงแค่นี้ของใจพี่จริง
เราอยู่จริงด้วยใจ..ใจสุขใจในใจพ่อเราจริง
สิ่งนี้ดีที่สุดจริง

เราจึงพอแล้วจริง
ใจพอใจของใจเราจริง
จริงแค่นี้...จริง
ใจเห็นจริง.. มีจริงในความจริง..จริง..แค่ใจ
ใจตัวเดียวจริง
ใจคือความรู้สึก
ใจสุขใจของใจจริง..จึงมีค่ายิ่ง
จึงพอใจจริงในสิ่งนี้ของใจจริง
มีแค่นี้เอง
นิพพานใจ
ใจสุขใจจริงในใจพระองค์ท่านจริง
ในใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง
ในความรู้สึกจริงของใจเราจริง
เราอยู่ด้วยความรู้สึกของใจอย่างเดียวจริง
ใจสุขใจจริง หนึ่งจริง อย่างเดียวจริง
ด้วยใจ..ใจพอใจในสิ่งนี้ของใจตนจริง

จิตยินดีนิพพาน..ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง..ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง
ต่างกัน
พอเข้าใจน้อ..ที่ท่านให้คุย

กลับมาดูใจตัวเอง จริงๆกัน
เรายินดีในนิพพาน หรือใจ..ใจพอใจจริงในนิพพาน
กลับมาดูใจตัวเอง จริงๆกัน
ใจเดินจริง..ตรงจริง..ตามพระท่านจริง
จริงในใจสุขใจของใจจริง
จริงตามพระท่านจริง...ดีเอง
ถ้าเชื่อคนบ้าอย่างพี่..ก็น้อ...วางใจตามเล่นๆๆดู
ใจสบายใจ..ใจสุขใจจริง..ใจรู้สึกถึงจริงในนิพพานของใจตนจริงเองจริง ก็เชื่อ
เชื่อจริงในคำว่า..
ใจพอใจจริง..พาใจถึงจริง ในนิพพานจริง จริงของใจเราเองจริง
ในสิ่งนี้ของใจตนจริง
ใจพอใจในนิพพานจุดเดียวจริงในความรู้สึกจริงของใจ..
ใจสุขใจในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ใจสุขใจจริง..พาใจถึงจริง..ในนิพพานของใจเราจริง
ได้จริง
โมทนานะ

ครับ..อ่านแล้ว..ลองวางใจเล่นๆๆดู
สุขใจในใจกันนะทุกคน
พี่ไม่ได้สอนใคร..น้อ..พี่คุยเล่นๆๆของพี่
ใครพอใจในสุขใจของใจจริง
ในสิ่งนี้ที่พี่คุยจริง
ก็น้อ..เอาตรงนี้กัน
ใจพอใจของใจตนจริง
ในสุขใจของใจจริง..จริงๆ..พอ
จริงตามพระท่านจริง
แล้วดีเอง

ใจสุขใจจริงของใจในความรู้สึกจริงของใจจริง
คือ..ความจริง..จริงในความจริง..จริง
เราจึงพอใจจริงในสิ่งนี้ของใจจริง..อย่างเดียวจริง
ครับ..แค่นี้..จริงๆๆ

ใจพอใจจริงในใจสุขใจของใจจริง
ใจอยู่จริงในใจสุขใจของใจพระท่านจริง
จิตเลยสว่างใจในนิพพานของใจ...จริงเอง
พี่ขอคุยตรงๆๆของพี่น้อ
ตรงจากใจ..ในความรู้สึกจริงของใจจริง
เอาเป็นว่า....เราเข้าใจกัน
ว่า..นี่คือคุยเล่นๆๆกัน
พี่ไม่มีตำรา..มีจริงแค่ใจ ใจสุขใจในใจพระจริง
เอาแค่นี้คุยกัน
น้อ..สบายๆๆใจกัน

กลับมาดูน้อ
ยินดีถอดถอนยาก ด้วยจิตติดสุขแต่ขาดปัญญาธรรมจริง
ก็ไม่ถึงนิพพาน..จริง
ใจมีปัญญาธรรมจริง เห็นความจริงที่ใจ..ใจคือเราจริง
ใจคือความรู้สึก
สุขใจมีค่าที่สุดจริงของใจจริง
ใจพระดีที่สุดจริง
ใจสุขใจในใจพระจริง
สงบนิพพานจริงดีที่สุดจริงของใจ..จริง
สุขนี้ยิ่ง..สุขจริงในนิพพานของใจ
ใจในทุกดวงใจในนิพพานจริง

เราขอยืนยัน
ใจสุขใจจริง..พาใจถึงจริงเองจริง นิพพานจริงเอง
ใจพอใจจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง ดีเอง

พี่ไม่ใช่พระอริยะ...พี่คนโง่ๆจริง
ที่มีใจ..ใจรักใจตนจริง
ใจรักใจพระจริง ใจพอใจจริง..ใจสุขใจจริง
มีค่าที่สุดจริง จริงของใจตัวเองจริง
มีแค่นี้เอง

จิตพอใจจริงในนิพพานจริง ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง
จิตยินดีนิพพาน ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน
ท่านให้หัวข้อมาอย่างนี้ พอเข้าใจน้อ
พี่คุนมั่วๆของพี่ มีผิดพลาดยังไง..ขอขมาด้วยนะ
เจตนาไม่มี..มีแต่ใจรักใจทุกคนจริง
ก็อ่านเล่นๆดู..วางใจเล่นๆๆดู
ใจพอใจสุขใจจริงของใจจริง...ก็เอา
เอาตรงๆกัน..ในใจสุขใจของใจจริง
จริงตามพระท่านจริง
แล้วดีเอง

คนบ้าคุย..คุยด้วยใจสุขใจของใจจริง
ใจใครพอใจจริง..จริงในใจสุขใจของใจจริง
มา..มาเดินตามกัน..น้อ
รักกัน
ปวดแขนไม่หาย...ก็น้อ..คงคุยเท่าที่คุยได้...เนี่ยทนๆเอา
ทำให้ด้วยใจรักทุกคน
ก็น้อ..กลับมารักใจตัวเองกัน
ใจสุขใจจริงมีค่าที่สุดจริง
ก็กลับมาดูจริงในสิ่งนี้ของใจตน
จริงๆกันนะครับ
รักใจตัวเองก็น้อ
ใจพอจริง..จริง..ในสุขจริงของใจจริง
ตายแล้ว..ดีเอง

นิพพาน..นิพพานอยู่ที่ใจ
อยู่ที่ใจ..ใจพอใจจริงในสุขจริงของใจจริง
ในความรู้สึกจริงของใจ
ใจสุขใจของใจจริง
ใจสุขใจในใจพระจริง
สุขใจนี้ดีที่สุดจริง
จริงของใจเราจริง
ในความรู้สึกจริงของใจตนจริง
จึงพอใจจริงอยู่จริงในความรู้สึกสุขใจของใจจริง...จริงๆพอ

ทาน..ศีล.สมาธิ..ปัญญา..คือ.ใจ..
ใจทำจริงด้วยใจ
ในความรู้สึกจริงของใจ
ใจสุขใจจริงในใจพระองค์ท่านจริง
ทำจากใจ..ใจสุขจริงในใจจริง
ทำบูชาจริง..กตัญญูจริง
รู้คุณจริงในความดีของใจท่านจริง
ทำจริงด้วยใจ
ใจพอใจจริงในสุขใจของใจจริงในสงบนิพพานจริง
จริงที่ใจ ใจในใจตัวเองจริง ใจสุขใจในใจเราจริงเอง
โมทนานะ
สาธุ

ทาง..ทางมีไว้ให้เดิน...
ใจเดินใจจริง..จริงในทางจริงของใจ
ใจสงบสุขใจของใจจริง...จริงตามพระท่านจริง...ถึงเอง
ไม่ต้องอยาก จิตถึงของจิตเองจริง
ด้วยใจ..ใจสุขจริงของใจจริง..ในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

จิตมีความยินดี...ยินดีน่ากลัว..
มันไม่ได้ยินดีแค่นิพพาน
แต่จิตยินดีหมดในสิ่งที่จิตหลงยึดว่า..มันดี..มันสุข
ถอดถอนยาก..จริงๆ
ถ้าไม่กลับมาเห็นจริง..ในเรื่องของใจ
ใจคือความรู้สึก
สุขใจจริงด้วยสิ่งนี้อย่างเดียวจริง
จริงของใจเราจริง

ใจเห็นจริง..ใจพอใจจริงในสิ่งนี้จริงของใจจริง
ถึงเอง..นิพพาน
ด้วยใจ ใจสุขใจจริงในใจ..ในความดีของใจพระท่านจริง
สุขใจนี้..ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง
ใจพอใจจริงในสุขใจของใจจริง
จิตจริงเอง..ในสุขใจของใจจริงในนิพพานจริง..จริงตามพระท่าน จริงเอง

มีใครเคยกลับมาดูจริงในสื่งนี้กันไหม
ก็น้อ..ลองกลับมาดูกัน..ดูตรงกัน..น้อ

จิตยินดีนิพพาน..ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง..ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง
ต่างกัน

งานพระท่าน ให้ทำอย่างนี้ ทำกันด้วยใจ
งานทุกอย่าง..พระท่านทรงวางไว้หมดแล้ว
ใจสุขใจในใจท่านกันนะ แล้วดีเอง
ทำตามพระท่านจริง
ใจสุขใจในใจท่านจริง
อะไรควรทำ..รู้เอง
ทำจากใจท่านจริง
ใจ..ใจสุขใจในใจจริง..จริงจากใจท่านจริง..จะเป็นสิ่งวัดเอง
ผลจริง..มี
ใจสุขใจในใจท่านจริง ดีเอง
เรียนรู้กันไป
ทำจากความคิดเห็น..ความชอบ..ความอยาก..ก็น้อ
เจ็บเอง..ชัดนะ

จงทำจากใจ
สำหรับใจคนที่ตั้งใจทำงานให้ท่านนะ
พอเข้าใจนะ
เราทำบูชาใจ..บูชาความดีของใจพระท่าน..ด้วยใจ
ใจสุขใจจริงในใจพระท่านจริง
จ๊ะ..โมทนานะ

ใจพอใจจริงในใจสุขใจจริง
ถึงเอง..นิพพาน
จำไว้

ทางเดินของใจ..ไม่เปลี่ยน..อย่าหวัง..น้อ
คุยตรงๆกัน..ไม่มีทาง

วันนี้ตรง...จริง
จิตยินดีนิพพาน..ตายแล้ว..ยังไม่ถึง..ยังไม่ถึงนิพพาน
จิตพอใจจริงในนิพพานจริง..ตายแล้วถึง..ถึงจริงในนิพพานจริง

จำได้ไหมที่พี่เคยเล่า...
ตอนขึ้นนิพพานได้..ท่านให้มองลงมา..เห็นโลก..สวรรค์..พรหม
แล้วท่านถามว่า..เธอต้องการไหม
ใจพี่พอใจจริงในสุขใจจริงในสุขใจในนิพพานจริง..ในใจตนจริง
จึงกราบทูลท่านว่า..ไม่ต้องการ..พระพุทธเจ้าข้า
ท่านบอกว่า...ก็แค่นี้แหละ..นิพพาน
ใจพอใจจริงในใจสุขใจของใจจริง
มีแค่นี้เอง...นิพพาน

ก็น้อ..อ่านเล่นๆๆ..วางใจเล่นๆดู
ดีก็เอา..ตามสบาย

จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม