ใจสุขใจคือความจริง
จิตทุกข์...โง่เอง
เอาตรงนี้กันน้อ
ความจริง...เชื่อพ่อจริงดีเอง
จงสลดในจิตทุกข์
จงสุขใจในความดีของใจพระท่าน
ลูกเห็นจริง จิตสว่างเอง
คนเราไม่สลดในทุกข์ของจิตจริง ก็ไม่คิดออกจากมัน
คนเราไม่เห็นค่าจริงของใจ..ใจสุขใจของใจพระท่านจริง ก็ยากถึงนิพพานจริง
กลับมาดูสองสิ่งนี้...พอ
ไม่สลดในทุกข์..จะหยุดทุกข์ของจิตได้อย่างไร
ไม่เห็นค่าจริงของใจสุขใจจริงในความดีของใจพระท่านจริง จะสงบสุขใจในใจท่านจริงได้อย่างไร
มองตามพ่อดูนะ ในสิ่งนี้กัน
คนเราเห็นในจิตจริง จะเห็น
.ใจ..ใจสุขใจของใจจริง มีค่าที่สุดจริงเอง ในใจของใจพระท่านจริง ในใจของตัวใจเราจริง
เราเห็นสื่งนี้จริงของใจคือความจริง..จริง..หนึ่งจริง
จึงจบ
จบในใจสุขใจจริง
เห็นของจิตที่ยึดในสิ่งที่ไม่ใช่ใจ..ใจสุขใจจริง
เห็นใจสุขใจจริงมีจริงที่ใจ ใจในใจ..จริง
จึงเอาแค่นี้ของตนจริง
แค่นี้เอง
จิตขยับเข้าไปอยู่เอง เป็นหนึ่งเองในสิ่งนี้ของจิตเองจริง
ใจสุขใจจริง จบตรงนี้จริง
จบอะไร
ใจจบจริงในความดีของใจพระจริง
สิ้นสงสัยจริง
สุขจริงของใจจริง คือความจริง..จริง
มีจริงแค่นี้จริง อย่างเดียวจริง จริงในความจริง..จริง
ไม่ได้ทำ
จิตเห็นจริงในความจริง จึงสนิทจริงอยู่จริงในสิ่งนี้ของใจจริงเอง
เก็บไว้เป็นทางเดินของใจ
เขาเห็นอย่างนี้
เห็นอย่างอื่น..ไม่จบ
จบจริงที่ใจ
ใจสุขใจของใจจริง
ในความจริง..จริง
คำว่า "จบ" ของพี่..พี่ไม่ได้ถึงความเป็นอะไร
จบคือใจ..ใจจบในสุขใจของใตตัวเองที่พอใจจริงแค่นี้ของใจพี่จริง
ใครพอใจมากกว่านี้..ก็น้อ..ตามสบาย
พี่พอใจแค่ใจ..ใจสุขใจของใจจริง...พอแล้ว
คนอย่างพี่..ชาตินี้ไม่ลงนรก..น้อ..บุญใหญ่แล้ว
ที่คุย..ไม่ใช่ตำรา...คุยเล่นๆๆ..สบายๆใจกัน
อ่านเพลินๆๆน้อ...เหมือนเดิม
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น