ชีวิตคนเราก็เหมือนละครน้อ แสดงไปตามบท จบไปวัน ๆ ถ้าเห็นว่า จริง ๆ มันไม่มีอะไร ก็เหมือนทำไป ทำไปบนความว่างเปล่า ด้วยรู้ดีว่ามันคือละคร ไม่จริงจังเอาเป็นเอาตายกับมัน ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปวัน ๆ ของมัน
ก็น้อ ช่างมัน ใจเรามั่นคงจริงกับใจพระท่านจริง พอแล้ว ใจของท่านดีที่สุดจริงของใจเราจริง หลวงพ่อก็ดี หลวงพี่ท่านก็ดี จิตท่านไม่เคยพลาดจากพระพุทธเจ้าจริง ด้วยจิตสงบสุขใจจริง แค่อยู่จริงกับใจท่านจริงเท่านั้นเอง
ธรรมในใจจริงคือใจพระท่านจริง นี่คือธรรมจริงในใจของใจท่านจริง นอกนั้นไม่มี ไม่มีสิ่งใดคือจริง คือสุขจริง จริงของใจจริง ธรรมว่างอย่างยิ่ง สงบเย็น อิสระเบิกบาน ใจสุขใจของใจพระท่านจริง คือธรรมจริงที่สงบสุขใจจริงของใจเราจริง
ลองดูน้อ จริงไหมที่คุยนี้
พี่ก็อยู่ของพี่แค่นี้ที่ใจ ภายนอกก็ทนๆๆมันไป ยังไม่ตายทำไงได้ เราไม่ได้อยากอยู่ บ้านของใจเรามี มีที่นิพพาน ในบ้านใจของใจพระองค์ท่านจริง เรามีแล้วในสิ่งนี้อย่างมั่นคงจริง ด้วยใจมั่นคงจริงในสงบสุขจริงของใจ ในความดีของใจพระท่านจริง เรามีตรงนี้จริงของใจเราจริง
รอ รอเวลาน้อ ไปจากร่างกายนี้เมื่อไหร่ สุขอมตะสุขคงที่อย่างเดียวจริง ในที่ของใจเราจริงน้อ
ทนเอาหน่อย ไม่นานนักหรอก เดี๋ยวมันคงตายเอง เป็นกำลังใจกันน้อ ทนๆๆเอา
พี่เข้าใจ เราเข้าใจกันถึงคุยกันทุกวัน ก็นี่แหละมีแค่นี้ ให้ใจอยู่เป็นสุขกัน พี่ถึงคุยทุกวัน เข้าใจกันน้อ
จาก เฟสกลุ่มมงคลธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น