เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม

เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม

เห็นของท่านจริง ๆ คือใจ..ใจรู้สึกจริงในสิ่งนี้จริง จริงของใจท่านจริง รู้สึกจริงในทุกข์จริง จึงไม่เอาทุกข์ เอาจริงในความรู้สึกสงบสุขใจของใจตัวเองจริง

เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม

ท่านมองไปที่ความรู้สึกของใจท่านจริงอย่างเดียวจริง ด้วยตัวท่านจริง ๆ คือใจ ไม่ใช่ร่างกาย จึงมองลงไปในสิ่งนี้จริงของใจท่านจริง จริงอย่างเดียวจริงของตัวท่านเองจริง ในสุข ในทุกข์ของใจท่านเองจริง

คนอื่นมองยังไงไม่รู้ เรามองของ ๆ เราอย่างนี้จริง

ช่วงนี้อากาศมันเปลี่ยน พี่ก็เป็นหวัดหลายวันแล้ว ก็นี่ธรรมดาของร่างกาย มันมีแต่ทุกข์ เราไม่เคยเห็นมันให้ความสุขกับเราเลยมานานแล้วของการมีร่างกายนี้ มันหาสุขจากการมีร่างกายไม่มี  สิ่งนี้เห็นมานานแล้ว แต่ในใจก็ยังเป็นทุกข์อยู่เหมือนเดิมที่ผ่านมา จนมาวันที่มีใจเป็นสุข สุขใจเป็นหนึ่งเดียวของใจตัวเองจริง ไม่ใช่มาจากการเห็นร่างกายเป็นทุกข์อย่างเดียว แต่สิ่งที่พี่เห็นคือ...ทุกข์ทางใจ

ทุกข์ที่มาจากอุปาทานของจิตของตน ที่คิด ยึด ทึกทักเองเออเอง ทุกข์จากความอยากของจิต ทุกข์จากความปรารถนาของจิต ไม่ว่าจะปรารถนาดี หรือปรารถนาในสิ่งใด ๆ ทั้งหมดของจิตตน ไม่ว่าจะเกาะยึดในสิ่งใด ๆ ทั้งหมดของจิตของตน จะเป็นอะไร ๆ ก็ตาม ทั้งส่วนดีที่คนทั้งหลายเขายึดถือกันว่าสิ่งนี้ดี สิ่งนั้นดี

อันนี้ของพี่น่ะ พี่คุยเรื่องความทุกข์ของพี่ ของคนอื่นเขาคงไม่ทุกข์ ก็อ่านเพลิน ๆ ไปนะ

พี่ทุกข์ในสิ่งนี้ของพี่ แม้แต่จิตหวังอะไรในอะไร ๆ ก็ทุกข์
อยากในสิ่งใด ๆ ทั้งหมดก็ทุกข์
อยากดี จิตก็เป็นทุกข์
อยากถึง อยากสำเร็จ สิ่งนั้นสิ่งนี้ เป็นนั่นถึงนี่ จิตเราก็เป็นทุกข์
ยึดติดผูกพันกับใครทั้งหมด ในฐานะอะไร ๆ ก็ตาม จิตเราก็เป็นทุกข์

พี่มองลงไปในความรู้สึกในใจของใจพี่เอง ในสิ่งเหล่า ๆ นี้ของตัวพี่เองจริง
มันหาความเป็นอิสระจริงไม่มี ไม่มีในสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดที่จิตไปยึดในมัน
มันหาสงบจริงในสิ่งต่าง ๆ ที่จิตยึดในมันไม่มี
มันหาคำว่าใจ..ใจสุขใจจริงในสิ่งต่าง ๆ ที่จิตยึดในมันไม่มี
หาคำว่าใจ..ใจสบายใจที่สุดของใจเราจริงในสิ่งต่าง ๆ ที่จิตยึดนี้ไม่มี
พี่มองในสิ่งนี้ของใจพี่เองจริง ๆ ในความรู้สึกจริงของใจ จึงเห็นทุกข์ของใจได้ชัดเจนจากการยึดของจิตตนนี้จริง

คนอื่นเห็นอะไรเป็นสุขเป็นทุกข์ พี่ไม่รู้ ก็เป็นเรื่องของแต่ละคน จริงไหม

พี่ทนไม่ไหวแล้วในสิ่งนี้ของใจพี่เองจริง ทุกข์กายมันก็บีบคั้นใจเรามากพอแล้ว ตั้งแต่มาอาศัยในร่างกายนี้ ไม่มีวินาทีใดจริง ๆ จะไม่ทุกข์จากการมีร่างกายนี้ไม่มี สิ่งนี้เราเห็นของ ๆ เรามานานแล้ว จนไม่อยากเกิด ไม่อยากอยู่ ไม่อยากมีร่างกายนี้อีกต่อไปจริง ต้องการไปพระนิพพานอย่างเดียวจริงมานานแล้ว แต่ในใจเรากลับยังรู้สึกทุกข์ใจ ทุกข์จากสิ่งนั้นจากสิ่งนี้ของจิตตน อยู่ในภายในของใจตัวเราเอง

เราจึงบอกว่า ทุกข์กายมันก็มากพอแล้ว ทรมานเรามากพอแล้ว เราต้องการมีใจ ใจอยู่จริงอย่างใจ ใจไม่ทุกข์ ใจสงบสุขใจของใจเราเองจริง ในภายในใจของใจเราจริง มาอิ่มทุกข์จริง อิ่มจนทนไม่ไหวในทุกข์ทั้งปวง ทุกข์จากร่างกายนี้ ทุกข์จากการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ อึดอัดหน่ายมันเต็มที สุดทนจริง ๆ กับร่างกายนี้จริง ๆ เราอิ่มทุกข์จริง จึงไม่ต้องการมีร่างกายนี้อีกต่อไปจริง เราจึงไม่ยุ่งกับร่างกายนี้ กับร่างกายคนอื่น ไม่เห็นสิ่งใดของร่างกายนี้ สิ่งใดของร่างกายคนอื่นเป็นสุขของตัวเราจริง ไม่เห็นสิ่งของใด ๆ สถานที่ใด อะไร ๆ ทั้งหมดคือสุขของตัวเราจริง

เราไม่เห็นเหมือนคนอื่นเขาเห็นกัน นั่งรถ นั่งเครื่องบิน ไปเที่ยวนั่น กินนี่ มีสิ่งนั้นมีสิ่งนี้เป็นสุข สิ่งนี้เราไม่เห็น ทำไมไม่เห็น อยู่ตรงไหน สถานที่ใด กินอะไร ๆ อร่อยแค่ไหนก็ยังทุกข์ ด้วยยังมีร่างกายเป็นแดนทุกข์ บีบคั้นเราอยู่ตลอเวลาในของ ๆ มัน แล้วจะหาสุขจริงอะไรได้ มันก็มีแต่ทุกข์เหมือน ๆ เดิม

เราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้ในความรู้สึกของใจเราเองจริง อยู่ตรงไหน กินอะไร มีอะไร ได้อะไร จะมีทรัพย์มากเพียงใด มันก็ทุกข์เหมือนเดิม ทุกข์จากการมีร่างกาย มันบีบคั้นใจเราตลอดเวลาของการมีร่างกายนี้ เราจึงไม่เห็นสุขจากการมีร่างกาย จากร่างกายนี้ จากร่างกายคนอื่น จากสิ่งของวัตถุธาตุทั้งหมด จากสถานที่ใด ๆ ทั้งหมด จากการมีอะไร ได้อะไร ใจจะดี จะถึงอะไร สำเร็จอะไรในอะไร ทำอะไร ๆ ทั้งหมด แล้วจะมีความสุขตราบใดยังอยู่กับร่างกายนี้อยู่ เราก็หาคำว่าสุข..สุขจริงในสิ่งนี้ของมันไม่มี เราไม่เห็นสุขจากการอยู่กับร่างกายนี้ กับร่างกายคนอื่น อยู่ในแดนมนุษยโลกนี้ หาสุขสักวินาทีเดียวมันก็ไม่มี

เราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้ จึงไม่ดิ้นรนแสวงหาสุขจากการมีร่างกายนี้จริง อิ่มทุกข์ จุกแน่น ทรมานกับการเกิด กับการมีร่างกายมามากพอแล้ว เกิดมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ทรมานกับการเกิดมามากพอแล้ว อิ่มในสิ่งนี้จริงทนไม่ไหว หมดความอดทนกับการเกิดกับการมีร่างกายนี้จริง..จริงของใจเราจริง

คนอื่นทุกข์อะไรของเขา เราไม่รู้ ทุกข์ของเขาคือไม่มีสิ่งนั้น ไม่มีสิ่งนี้ ต้องมีนั่น ได้นี่ ไปนั่น อยู่ตรงนี้ อยู่กับคนนั้นคนนี้จึงมีความสุข สุขของเขา แต่ของพี่ไม่เห็น ไม่เห็นว่าสุข สุขกับการอยู่กับการมีร่างกายนี้แม้สักวินาทีเดียวก็ไม่มี ทุกข์จากสิ่งนี้เราเห็นแจ้งชัดในใจของใจเราจริงหมดแล้ว

ที่เราเห็นจริงของใจเราจริง คือทุกข์ของใจในภายใน ในความรู้สึกของใจตัวเราเองจริง จากจิตหลงเกาะยึดในกาย กายนี้ กายคนอื่น วัตถุธาตุใด ๆ ทั้งหมด สิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดในอุปาทานของจิตตน

ทุกข์จากจิตเกาะยึดในความคิดเห็น ที่รู้จริงในความจริง..จริง..ไม่จริง เห็นความจริงไม่จริงตามพระท่านจริง เราเห็นในสิ่งนี้ของเราว่าเป็นทุกข์ ทุกข์จากจิตยึดติดในความคิดเห็น หาความสงบสุขใจจริง อิสระจริง ว่าง สบายใจ สุขใจของใจตนจริงในสิ่งนี้ไม่มี ไม่มีในความรู้สึกของใจเราเองจริง ไม่มีจากจิตติดยึดในความชอบ ในความไม่ชอบของจิตตนจริง หาสุขจริงจากสิ่งนี้ไม่มี ไม่มีความรู้สึกเป็นอิสระ ว่าง สบายใจ สุขเย็น ๆ ใจ ในสิ่งนี้ในความรู้สึกของใจตัวเราเองจริงไม่มี จากความอยาก จากความปราถนา จากการผูกพัน จากจิตติดยึดในฐานะ ในความเป็นอะไรในอะไรกับใครทั้งหมด จะอยากดี อยากสำเร็จ อยากถึง อยากเป็นอะไร ๆ อยากมีนั่น อยากรู้ในสิ่งนั้นในสิ่งนี้ เราไม่เห็นในสิ่งเหล่า ๆ นี้คือใจ..ใจสงบสุขใจ อิสระใจ สบายใจของใจเราจริง ในความรู้สึกของใจเราจริง ในสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่มี

เห็นอยู่อย่างเดียวคือทุกข์ ทุกข์ใจที่มาจากสิ่งเหล่า ๆ นี้ของจิตตน เราทนไม่ไหวกับสิ่งนี้ของจิตตนจริง อิ่มทุกข์จริง ทรมานใจกับสิ่งเหล่า ๆ นี้มามากพอแล้ว วนเวียนกับสิ่งเหล่า ๆ นี้ของจิตที่ติดยึดอยู่แค่นี้มาพอแล้ว ทรมานในความโง่ของจิตตนมามากพอแล้ว ทุกข์ทรมานใจกับสิ่งเหล่า ๆ นี้มานับชาติไม่ถ้วนแล้ว มันพาเราเวียนว่ายตายเกิด ลงนรก เป็นสัตว์นรก เป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน มามีร่างกายเป็นคน หรือไปเป็นเทวดา นางฟ้า พรหม แล้วก็ลงมาเกิดอีก วนเวียนอยู่อย่างนี้มานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ทรมานกับการเกิดมามากพอแล้วด้วยความโง่ที่ยึดในสิ่งเหล่า ๆ นี้ของจิตของตน

เราเห็นทุกข์จากสิ่งนี้ของจิตตัวเองจริง มันทรมานใจเรามามากพอแล้ว อิ่มทุกข์จากความโง่ของจิตตนมามากพอแล้ว เราพอแล้ว เราทนไม่ไหว น้ำตาเราไหลจากสิ่งนี้ของจิต เรารู้สึกของเราเองจริง ในความทุกข์ที่มาจากความโง่ตัวเดียวของจิตตนนี้จริง มันช่างทรมานใจเราเหลือเกินจริง ๆ หาคำว่าใจ..ใจสุขใจของใจเราจริงไม่มี..ไม่มีจากสิ่งนี้ของจิตตนจริง

ใครเห็นยังไง เราไม่รู้ เรารู้ของ ๆ เราจริงแค่นี้จริง ที่ผ่านมาทั้งหมด ตัวเราทุกข์จากความโง่ของจิตเราเองจริง จริงอย่างเดียวของตัวเราเองจริง ไม่มีใคร มีสิ่งใด มีอะไร ๆ ทำให้ใจเราทุกข์..ไม่มี มีสิ่งเดียวจริง ๆ ที่พาใจเราเกิดเราทุกข์ ทำให้เรามีใจเป็นทุกข์มานับชาติไม่ถ้วนของตัวของเราจริง นั่นคือ ความโง่ของจิตของตนจริง..จริงอย่างเดียวจริง ๆ

เราเห็นอะไรของใจเราจริง? เราเห็นแค่นี้ ความโง่ของจิตตนสร้างทุกข์มาทำร้ายใจของใจตัวเราเองจริง เราเห็นตรงนี้ ในสิ่งนี้ของใจเราเองจริง เห็นความผิดพลาดทั้งหมดของจิตตนจริง ที่ยึดติดในความคิดเห็น ในความชอบ ในความไม่ชอบ ในความอยาก ในความผูกพัน ในความปรารถนาใด ๆ ก็ตาม จะปรารถนาดี ไปยุ่งกับกรรมของใครก็ตาม อยากทำนั่นทำนี่ อะไร ๆ ก็ตาม ทุกอย่างทั้งหมดของจิต ที่หลงยึดติดในสิ่งเหล่า ๆ นี้ทั้งหมด หาคำว่าใจ..ใจสุขใจของใจตนจริงไม่มี กลับเป็นเหตุพาเราทุกข์มานับชาติไม่ถ้วนของการเวียนว่ายตายเกิดมายาวนานแสนนาน  ทรมานใจ ทรมานกายอย่างแสนสาหัส สิ่งเหล่า ๆ นี้ทั้งหมดล้วนมาจากความโง่ของจิตตนจริง..จริงอย่างเดียวจริง ๆ ทุกข์เพราะความโง่ของจิตตัวเองจริง ๆ

พี่เห็นตรงนี้ของใจพี่จริง ถอยออกดูในสิ่งที่ผ่านมาทั้งหมดนับชาติไม่ถ้วน เราเห็นในความผิดพลาดของจิตนี้ของเราเองจริง เรารู้สึกทนทุกข์จากสิ่งนี้ต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ จึงหยุดใจตัวเองจริง ที่จะไปแตะต้องในสิ่งนี้ของจิตตนจริง หันกลับมาหาความจริง..จริง หันกลับมาเอาจริง จริงในความสุขใจของใจจริง จริงอย่างเดียวจริง จริงของใจ ในความรู้สึกสุขใจจริงของใจตัวเราจริง จริงอย่างเดียวของใจเราเองจริง

เรากลับมาเอาในสิ่งนี้จริงของใจเราจริง มองสิ่งนี้จริงด้วยใจ ในความรู้สึกจริง จริงในใจสงบสุขใจจริง อิสระจริง สบายใจที่สุดจริง เย็น ๆ ใจจริง อบอุ่นใจในใจตนจริงคือสิ่งใดจริง จริงของใจตัวเองจริง

เราหาความจริง เราหาสิ่งที่ดีที่สุดจริงของใจเราจริง เราหาสุขจริงของใจเราจริง อิสระใจจริง สงบจริง เย็นใจจริง ใจไม่เกิดจริง จริงสุขจริงของใจเราเองจริง เราหาในสิ่งนี้จริง จริงของใจเราจริง ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจเราเองจริง

เราไม่ได้หาสิ่งอื่นเหมือนคนอื่น ไม่ได้คิด ไม่ได้ตั้งใจทำอะไร เพื่ออะไร ได้อะไร มีอะไร ถึงอะไร สำเร็จอะไร เหมือนคนอื่น ๆ เขา เราไม่มี เรามีสิ่งเดียวจริง จริงของใจเราเองจริง เราอิ่มทุกข์ทางกายจริง เราอิ่มทุกข์ทางใจจริง ทนต่อไปในสิ่งนี้ไม่ไหวแล้วจริง ๆ จริงของใจเราเองจริง

ใครยังทนได้ก็เรื่องของเขา พี่ไม่สนใจ..ใจใครใจมันจริง เราสนใจจริงแค่ในภายในของใจเราเองจริง เราอิ่มทุกข์ของเราเองจริง ไม่สามารถทนต่อสิ่งนี้อีกต่อไปได้จริง ๆ ทุกข์แม้สักนิดหนึ่ง เราก็ไม่ต้องการมีอีกต่อไปจริง จริงของใจ ในความรู้สึกของใจเราเองจริง ในใจเราจึงเดินจริงเข้าหาจริง..จริงในความจริง..จริง ทิ้งสิ่งที่ทำให้ใจของเราเป็นทุกข์ของใจเราจริง ทิ้งทิฐิมานะ ที่มั่นในความคิดเห็นของตนจริง ไม่เอาความชอบ ไม่เอาความไม่ชอบของจิตตน มาเป็นตัวเดินอีกต่อไปจริง ทนทุกข์ของใจจากสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่ไหวแล้วจริง ๆ จึงถอดถอนจริง ไม่เอาในสิ่งนี้เป็นตัวเดินของใจตัวเองจริง อีกต่อไปจริง

เข็ด เจ็บแล้วจำ ทรมานมามากพอแล้วในสิ่งนี้ของจิตตนจริง เราเห็นชัดของใจเราเองจริง น้ำตาไหลออกมาด้วยความสลดใจในความผิดพลาดของจิตตนจริงในสิ่งนี้จริง เราไม่น่าดื้อกับพระองค์เลยจริง ๆ ทำไมไม่เชื่อพระพุทธเจ้าท่านจริง ทำไมไม่เชื่อใจพระองค์จริง ในความรักของใจพระองค์ท่านจริงที่ทรงมีจริงกับใจของใจเราจริง ทรงจริงใจจริงกับใจเราจริง ทรงให้ใจท่านจริง จริงกับใจของใจเราจริง

ทำไมเราเลวมากอย่างนี้ ที่ไม่เห็นค่าในสิ่งนี้ของใจพระองค์ท่านจริง เราเลยถือทิฐิมานะ มั่นในความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ ไม่เชื่อใจ ไม่เชื่อในความรัก ในความจริงใจ ไม่เชื่อจริงในคำสอนของพระองค์ท่านจริง จึงพาเรามาทุกข์มาเกิดจนถึงชาตินี้ เนี่ยมาจากตัวเราเองจริง ที่ไม่มีใจ ใจเชื่อใจจริง จริงในความรักของใจพระองค์ท่านจริง ไม่เชื่อใจพระองค์จริง ไม่รักใจตัวเองจริง ไม่รักใจพระจริง จึงมีวันนี้ วันที่มีแต่ทุกข์ของการเกิดของการมีร่างกาย หาสุขจากมันไม่มี

หาสุขใจจริงจากทิฐิมานะ ความโง่ของจิตตนไม่มี

เราพอแล้ว เรายอมแล้วในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เราเห็นแล้ว ใจของพระองค์ท่าน ความรักของใจพระองค์ท่าน ความสงบสุขใจของใจพระองค์ท่าน ความดีของใจพระองค์ท่านเป็นสิ่งที่ดีที่สุด สุดประเสริฐสุด ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง จริงในความรู้สึกจริงในภายในของใจตัวเราจริง

เรากลับมาเห็นจริง จริงตามพระท่านจริงว่า ใจกับกายมันคนละส่วนกันจริง..จริงในความจริง..จริง ตัวเราจริง ๆ คือใจ ใจคือความรู้สึก ว่าง ๆ สงบ อิสระ เย็น เบิกบาน สิ่งนี้ในความรู้สึกจริงของใจจริงคือตัวของตัวเราเองจริง เราสงบสุขใจจริงด้วยสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง สุขที่ใจในสิ่งนี้ของตัวเราเองจริง จากร่างกายนี้ จากร่างกายคนอื่น จากวัตถุธาตุต่างๆ จากอุปาทานของจิต จากความอยาก ความผูกพัน ความปรารถนาใด ๆ ไม่มี มีแต่ทุกข์ หาสงบสุขใจจริงในสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่มี เห็นชัดจริง..จริงของใจเราเองจริง สงบสุขใจจริงมีจริงที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริง จริงของตัวใจเราเองจริง

เรารักใจพระจริง เห็นค่าจริงในความดีของใจพระท่านจริง

เราก้าวถึงใจ ในภายในของใจพระองค์จริง จริงด้วยใจ ใจรักใจของใจเราจริง จริงด้วยใจ ใจจริงใจจริงของใจเราจริง จริงด้วยใจ ใจรู้คุณจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

เราก้าวถึงใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของใจ ในภายในใจพระองค์ท่านจริง ในภายในดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง จริงด้วยใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบอิสระใจ เบิกบานใจจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของตัวใจเราเองจริง

จึงเห็นชัดจริงหมดสิ้นจริง ในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ในความดีของดวงใจพระทุกดวงใจในนิพพานจริง ใจสุขใจของใจท่านจริงคือจริง จริงในความจริง..จริง จริงที่สุดจริง จริงของใจเราเองจริง

ดวงใจพระเป็นดวงใจที่ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง จึงหยุดนิ่งจริงเองจริง จริงในสิ่งนี้จริง จริงของใจเราจริง หยุดอยู่จริง อยู่จริง สุขใจจริง ในภายในของใจพระองค์ท่านจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจเราเองจริง มั่นใจจริง หมดสงสัยจริง เชื่อใจพระจริง รักหมดใจจริง ให้ใจหมดใจจริง มั่นคงในสิ่งนี้ของใจเราจริง

ความดีของใจพระท่านจริง เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดจริง..จริงของใจเราจริง

เราพบแล้ว สุขใจจริงคือสิ่งใดจริง จริงของใจตัวเราเองจริง ความดีในภายในของใจพระองค์ท่านจริง เราสุขใจจริงในความดีของใจพระจริง จิตจึงหยุดนิ่งมั่นคงจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริงเองจริง ด้วยพบจริง เห็นจริง มั่นใจจริง จึงมั่นคงจริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง

เราจึงอยู่จริงด้วยใจ ใจสงบสุขใจจริงในความดีของใจพระท่านจริง เป็นหนึ่งจริง จริงของใจตนจริง มีแค่นี้เอง

เธอเห็นอะไรเอาอะไร พี่ไม่รู้พี่ไม่ยุ่ง พี่ช่วยได้แค่นี้ คุยความจริง จริงของใจพี่จริง ใครจะเอาก็เอา ไม่เอาก็ตามใจ ตามสบายใจของแต่ละคนจริง

พี่เป็นคนทนทุกข์ต่อไปไม่ได้จริง เราจึงมาสุขใจยิ่งจริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจตัวเราเองจริง

ครับ.มีแค่นี้จริง

คนธรรมดาเลว ๆ คนหนึ่ง ที่มั่นคงจริงในความดีของใจพระท่านจริง มีจริงแค่ใจ ใจสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง พี่เอาจริงแค่นี้เองจริง ๆ

พอเข้าใจน้อ พี่เห็นอะไรของพี่ ก็คุยให้อ่านเพลิน ๆ ใจ ลองวางใจตามดู ดีก็เอา

เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม

ธรรมจริงคือความจริง จริงในใจพระท่านจริง ในความรัก ในความจริงใจจริง ในความสุขใจของใจพระท่านจริง เราอยู่จริงในสิ่งนี้ของใจพระองค์ท่านจริง จริงเป็นหนึ่งในความรู้สึกจริงในภายในของใจเราเองจริง สุขใจเราจริง ใจสุขใจจริง จึงไปตั้งจริงอยู่เองจริง จริงในสงบนิพพานเองจริง จริงอยู่จริงกับใจพระท่านจริง จริงในความรู้สึกสุขใจของใจเราเองจริง ใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง ใจสุขใจนี้ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง

โมทนานะ สุขใจในใจกันนะ ขอบคุณครับ

อ่านเพลิน ๆ ใจกันน่ะ ลองวางใจตามดู สุขใจในใจจริงก็เอา

ธรรมชาติจริงในความจริงของใจ ใจในความจริง..จริง คือที่สุดจริง ใจสงบสุขใจด้วยใจ ใจในใจกันจริง ใจเราจริง ใจพระท่านจริง สุขด้วยสิ่งนี้จริงอย่างเดียวจริงของใจจริง

เราเห็นแค่นี้
เห็นแค่นี้ อยู่แค่นี้ เอาแค่นี้ของใจเราจริง สุขในความรู้สึกจริงของใจจริง จริงในความดีในภายในของดวงใจพระองค์ท่านจริง เราอยู่เป็นหนึ่งในดวงใจรักของดวงใจพระองค์ท่าน พ่อของใจเราจริง พอแล้ว ที่สุดแล้วจริงในสุขใจของใจตัวเราจริง

ใครจะยังไง คิดยังไง เอายังไง พี่ไม่ยุ่ง ยุ่งกับภายในใจใครไม่ได้ ทำเต็มที่ให้ได้แค่นี้ ให้รักจริงจากใจ หมดใจในทุกคนจริง เราให้ความจริง ใครเอาก็เอา

เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม จริงตามนี้จริง

เห็นธรรมจริง จริงคือใจ ใจสุขใจในใจจริง นิพพานจริงเองจริง จริงที่ใจ ใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ดวงใจพ่อจริง ดวงใจสมเด็จพ่อองค์ปฐม ท่านคือดวงใจพ่อของใจในทุกดวงใจจริง มีใจรักใจทุกดวงใจเสมอใจของใจท่านจริง ความรักของใจพระองค์จริง จริงความจริงของใจท่านจริง

เราเห็นสิ่งนี้มีค่าที่สุดของใจเราจริง เราอยู่ด้วยความรักของใจท่านจริง ใจเราอยู่จริงกับใจท่านจริง ด้วยใจ..ใจรักจริงของใจเราจริง เรารักใจพระท่านจริงจึงสุขใจยิ่ง ใจสถิตย์จริงอยู่จริงในนิพพานธรรมจริง จริงในใจสุขใจของใจพระองค์ท่านนี้จริง