คนเราดูแต่ความผิดพลาดของคนอื่น

ผู้ที่ถึงในความดีในภายในของใจพระองค์จริง ท่านมองจริง มองความจริง มองความดีของใจพระท่านจริง มองดูความผิดพลาดของจิตตนจริง มองอยู่แค่นี้จริง จริงของใจตัวเองจริง

ไม่สนใจในจริยาของใคร ความดีความชั่วของใคร รู้ก็สักแต่ว่ารู้ เห็นสักแต่ว่าเห็น ในใจท่านรู้ดูอยู่แต่ในใจของใจตัวเองจริง จริงอย่างเดียวจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง จริงในสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง มองดูแต่ความผิดพลาดของจิตตน มองอยู่แค่นี้ของใจตัวเองจริง

ใจของท่านจึงก้าวถึงจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริงอย่างเดียวจริง เป็นหนึ่งจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง

เราไม่มองสิ่งอื่น เรามองใจของใจเราเองจริง เรามองแต่ใจพระท่านจริง ด้วยใจรักและรู้คุณจริง มั่นในความดีของใจพระท่านจริง

เรากล่าวโทษโจทก์ความผิดของตนไว้เสมอ ๆ มองแต่ความผิดพลาดของจิตตนอย่างเดียวจริง

จึงหาทุกข์ หาความเร่าร้อน หาความเศร้าหมองในจิตของตนไม่มี ด้วยเห็นสิ่งนี้ของจิต เป็นความผิดพลาดของจิต จึงไม่แตะต้องในสิ่งที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง ใจอยู่จริงในความจริงของใจ ใจอยู่จริงในความดีของใจพระท่านจริง อยู่แค่นี้จริง เป็นสงบสุขใจของใจตนจริง

แล้วเธอมองยังไงของใจเธอ

เรามองของ ๆ เราแค่นี้ ภายในใจของใจเราเองจริง มีสติรู้อยู่กับความจริง มองเห็นความจริง มองเห็นความดีของใจพระท่านจริง จึงสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดี ในภายในของใจพระท่านจริง รักษาจิตของตนจริง ไม่แตะต้องในสิ่งที่เป็นทุกข์เป็นโทษ พาจิตเร่าร้อนเศร้าหมองจริง ดูแต่ความผิดพลาดของจิตตนจริง ไม่สนใจในความผิดของใคร ๆ ทั้งหมดจริง

นี่เรารักใจเราเองจริง จึงไม่นำพาใจของเราให้เป็นทุกข์ อยู่อย่างใจ..ใจสงบสุขใจในความดีของใจพระองค์ท่านจริง จริงอย่างเดียวจริง จริงของใจตัวเองจริง

คนทั่วไปมองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น แต่ความผิดพลาดของตนกลับไม่สนใจไม่มอง ไม่แก้ไขในความผิดพลาดของตนจึงอยู่อย่างจิตวุ่นวายเร่าร้อน เศร้าหมองเป็นทุกข์ คิด..พูด..ทำในสิ่งที่เป็นโทษกับใจตัวเอง ตำหนิติเตียน ว่ากล่าวแต่ความผิดพลาดของคนอื่นอย่างเดียวเองจริง

นี่คือจิตของคนทั้งหลาย จึงไม่มีจิตของใครที่ก้าวถึงจริง..จริงในความจริง..จริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงในสงบสุขใจของใจจริง จริงในนิพพานจริงของใจ เป็นหนึ่งของใจตนจริง

พระอริยะท่านอยู่ด้วยใจ กล่าวโทษโจทก์ความผิดของตนไว้เสมอ ๆ อย่างเดียวจริง มองเห็นทุกข์ เห็นเหตุของทุกข์จริง ไม่แตะต้องในส่วนนี้จริง ในใจจึงสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ใจในใจรู้อยู่กับความจริงของใจ ความดีของใจพระท่านจริง รู้อยู่แค่นี้ของใจตัวเองจริง จิตไม่ก้าวหาความทุกข์ ไม่สร้างเหตุของทุกข์มาทำร้ายใจตัวเองจริง มองดูสิ่งนี้ของใจตนจริง จึงไม่มีจิตผิดพลาดพาเศร้าหมอง เร่าร้อน เป็นทุกข์ เหมือนจิตคนทั้งหลาย ที่ไม่มองในสิ่งนี้ของจิตของตน มองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น ความผิดพลาดของจิตตนกลับมองไม่เห็น แล้วในภายในของใจตนจริง จะก้าวถึงจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริงได้จริงได้อย่างไร..จริงไหม?

ที่มีแต่คนพูดว่า "รู้แล้ว..เข้าใจแล้ว...แต่ยังทำไม่ได้" เนี่ยขาดตรงนี้ของใจตน ไม่ดูในความผิดพลาดของจิตตนจริง มองเห็นแต่ตวามไม่ดีของคนอื่น แต่ตวามผิดพลาดของจิตตน ที่พาจิตของตนวุ่นวาย เร่าร้อน เศร้าหมอง เป็นทุกข์ เหตุที่พาจิตตนเป็นทุกข์กลับไม่สนใจดู ไม่ดูในสิ่งนี้ของจิตตนจริง

ก็มีแค่นี้เองจริง

ผู้ที่ถึงจริง ท่านอยู่ด้วยการกล่าวโทษโจทก์ความผิดของตนไว้เสมอ ๆ เห็นโทษเห็นทุกข์จริง จิตท่านจึงไม่แตะต้องในสิ่งนี้จริง จึงสงบเองจริง..จริงในภายในของใจท่านจริง จึงอยู่อย่างสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง หนึ่งจริง จริงของใจท่านเองจริง

ตื่นมาท่านให้หัวข้อมาว่า
"คนเราดูแต่ความผิดพลาดของคนอื่น
ความผิดพลาดของจิตตนกลับไม่มอง
เลยพลาดจากความดี ความสุขใจของใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง"
พี่ก็ขอคุยตามหัวข้อที่ท่านมาน้อ

เมื่อกี้นี้มีคนในเพสบุ๊กเขาถามพี่ว่า พี่เป็นพระใช่ไหม?
เออ..ว่าไง55
พี่เลยบอกว่า พี่เป็นที่ไหน พระเป็นที่ใจ..ใจถึงความดีของใจพระองค์ท่านจริง ใจถึงจริงในความสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง มั่นคงจริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง นี่แหละคือ..พระ

พระไม่ใช่เป็นที่ภายนอก แค่ห่มผ้าเหลืองแล้วเป็นพระ หากใจไม่ถึงจริงในความดีของใจพระพุทธเจ้าจริง ไม่สงบสุขใจของใจจริง จิตไม่สว่างนิพพานจริง ยัง..ไม่ใช่ใจพระท่านจริง

แล้วก็บอกเขาว่า พี่เป็นคนธรรมดาเลว ๆ คนหนึ่ง ในใจมีแค่ใจ..ใจรักใจพระจริง มีแค่นี้
มองเห็นเหตุของทุกข์จริง ไม่แตะต้องในสิ่งที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ ใจสงบสุขใจในภายในของใจพระท่านจริง ใจไม่เกิดจริง ใจตั้งอยู่จริงในนิพพานอย่างเดียวของใจตนจริง

และบอกเขาว่า เธออย่าสนใจพี่ เธอจงสนใจในความสุขใจของใจเธอจริง สนใจในความดีของใจพระท่านจริง รักษาใจของใจเธอจริง ไม่แตะต้องสิ่งที่ทำให้ใจเธอเป็นทุกข์จริง จิตของเธอจะสงบนิพพานเอง

จงอย่าสนใจคนอื่น สนใจแค่ใจในภายในของใจเธอจริง..พอ

เนี่ย..คนเขามัวแต่สนใจคนอื่น บางคนก็เอาแต่เพ่งโทษคนอื่น กล่าวโทษโจทก์ความผิดพลาดของคนอื่น ใจในใจตนจริงกลับไม่ดู ไม่ดูในความผิดพลาดของจิตตน ไม่รักษาจิตของตนจริง ไม่มองจริงในความจริง..จริง จริงตามพระองค์ท่านจริง ไม่สนใจในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง ไม่เอาจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง แล้วจะถึงไหมในสิ่งที่เป็นสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ท่านที่ถึงจริง ท่านดูแต่ใจตัวเองจริง ในใจท่านเห็นจริง จริงแต่ความจริงของใจ จริงตามพระท่านจริง ใจท่านรักษาใจของใจตัวเองจริง ใจพอใจจริง จริงในสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

เนี่ย..ของจริง จริงที่ใจ ใจสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง
สนใจแค่ใจในภายในของใจตนจริงอย่างเดียวจริง
ไม่เพ่งโทษโจทก์ความผิดของใครจริง
ไม่สนใจในจริยาของใครจริง
ใครจะดีแค่ไหน ใครจะเก่งแค่ไหน ใครจะรู้มากแค่ไหน ใครจะเลว จะชั่ว อะไร ๆ ก็ตาม ใจท่านไม่สนใจ ไม่ใช่ไม่รู้ในความเป็นไปของใคร ของใจใคร แต่ในใจท่านไม่สนใจ สนใจแค่ใจในภายในของใจตัวเองอย่างเดียวจริง

เราสุขที่เรา เราสุขที่ใจของเราจริง สุขในความรู้สึกจริงของใจเราจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เห็นอยู่แค่นี้ ในใจอยู่จริงแค่นี้จริง มองแต่ความผิดพลาดของตนจริง ไม่แตะต้องจริงในสิ่งที่จะทำให้จิตตนเร่าร้อน เป็นทุกข์ เศร้าหมอง

เขาอยู่ของ ๆ เขาอย่างนี้จริง เขารักใจตัวเองจริงรักใจพระท่านจริง รู้คุณกตัญญูจริง เชื่อใจพระพุทธเจ้าท่านจริง จึงสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง อย่างเดียวจริง จริงของใจตัวเองจริง

เธอล่ะ เห็นอะไร? เห็นความผิดพลาดของคนอื่น หรือเห็นความผิดพลาดของจิตตน รักษาจิตของตน เธออยู่แบบไหน ก็ต้องกลับดูในใจเธอเองกัน

ถ้าใจเธอต้องการจริง ใจสงบสุขใจของใจจริง ถ้าเธอต้องการจริงไม่เกิดจริง จริงของใจเธอจริง นิพพานจริง ใจสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง เธอต้องกลับมา..มาสนใจในสิ่งที่เป็นตัวใจของตัวเธอจริงอย่างเดียวจริง อย่าสนใจในขันธ์ ๕ ร่างกายนี้ ร่างกายคนอื่น วัตถุธาตุใด ๆ ทั้งหมดจริง อย่าสนใจในจริยาของใครจริง ไม่เพ่งโทษโจทก์ความผิดของใครจริง ไม่ตำหนิติเตียน ว่ากล่าวคนอื่น สร้างเวรสร้างกรรม ขวางทางบรรลุมรรคผลนิพพานของใจเธอเอง ไม่ติดในความคิดเห็น ในความชอบในความไม่ชอบ มาปิดกั้นความจริงของใจ ในความสงบสุขใจของใจเธอเองจริง

เธออย่าทำร้ายใจของเธอก็พอแล้ว
ไม่สร้างกรรมทางใจ ทางวาจา ทางกาย..จริง
ทำแต่ความดีอย่างเดียวจริง จริงตามพระท่าน..จริง
รักษาใจของตนให้ผ่องใสอยู่เสมอ ๆ ด้วยใจสงบสุขใจของใจในใจจริง จริงอยู่จริงกับใจพระท่านจริง ใจสงบสุขใจจริง จริงในสงบนิพพานจริง จริงของใจตัวเองจริง

ใจคนรักใจตัวเองจริง เอาจริง ไม่เกิดจริง พอใจจริงในสงบสุขใจของใจจริง เขาไม่ยุ่งกับจริยาของใคร ไม่เพ่งโทษตำหนืติเตียนใคร เขามองแต่ความผิดพลาดของจิตตน แก้ไขในความผิดพลาดของจิตตนจริง.อย่างเดียวจริง ไม่แตะต้องในสิ่งที่เป็นเหตุของทุกข์ของจิตตนจริง

ง่ายๆคืออะไร? เขาดูใจตัวเองจริงอย่างเดียวจริง เอาแค่นี้ของใจเขาจริง

เราเอาของ  ๆ เราจริงแค่นี้จริง เรารักใจตัวเองจริง เรารักใจพระองค์จริง รักใจพระทุกดวงใจจริง สนใจจริงแค่ใจ ใจสงบสุขใจจริงอย่างเดียวจริง เอาแค่นี้จริง

ความจริงไม่มีอะไรยาก เรารักใจตัวเองจริงมีแค่นี้ จึงไม่สนใจในความผิดพลาดของใคร ๆ ทั้งหมด สนใจดูแต่ความผิดพลาดของจิตตนอย่างเดียวจริง จึงไม่แตะต้องจริงในสิ่งที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง วุ่นวาย พาเกิดต่อไป เขาไม่เอาในสิ่งนี้ของใจเขาจริง ในสิ่งที่พาเขาเกิดต่อไปจริง

คนจริง..เอาจริง ดูใจตัวเองจริง อย่างเดียวจริง

รักใจตัวเองจริง รักใจพระท่านจริง เห็นค่าจริงของใจพระท่านจริง รู้ค่าจริง จริงในความดีในภายในของใจพระท่านจริง รู้จริง รู้แค่นี้เองจริง จริงในความสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

จริงไหม..วันนี้กลับมาดูในตรงกันตามพระท่านกัน

ความผิดพลาดของคนอื่นเห็นง่าย แต่ความผิดพลาดของตัวเองกลับไม่มอง มองไม่เห็นในความผิดพลาดของจิตของตน ใจของตนจึงพลาดจากนิพพานในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ใครก็ตามมองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น สนใจในจริยาคนอื่น ไม่กล่าวโทษโจทก์ความผิดของตนไว้เสมอ ๆ ก็ยากที่จิตของตนจะก้าวถึงจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ผู้ที่ถึงในความดีในภายในของใจพระองค์จริง ท่านมองจริง มองความจริง มองความดีของใจพระท่านจริง มองดูความผิดพลาดของจิตตนจริง มองอยู่แค่นี้จริง จริงของใจตัวเอง..จริง ไม่สนใจในจริยาของใคร ความดีความชั่วของใคร รู้ก็สักแต่ว่ารู้ เห็นก็สักแต่ว่าเห็น ในใจท่านรู้ดูอยู่แต่ในใจของใจตัวเองจริง จริงอย่างเดียวจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง จริงในสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง มองดูแต่ความผิดพลาดของจิตตน มองอยู่แค่นี้ของใจตัวเองจริง

ใจของท่านจึงก้าวถึงจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่าน จริงอย่างเดียวจริง เป็นหนึ่งจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง

เราไม่มองสิ่งอื่น เรามองใจของใจเราเองจริง เรามองแต่ใจพระท่านจริง ด้วยใจรักและรู้คุณจริง มั่นในความดีของใจพระท่านจริง

เรากล่าวโทษโจทก์ความผืดของตนไว้เสมอ ๆ มองแต่ความผิดพลาดของจิตตนอย่างเดียวจริง

จึงหาทุกข์ หาความเร่าร้อน หาความเศร้าหมองในจิตของตนไม่มี ด้วยเห็นสิ่งนี้ของจิต เป็นความผิดพลาดของจิต จึงไม่แตะต้องในสิ่งที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง ใจอยู่จริงในความจริงของใจ ใจอยู่จริงในความดีของใจพระท่านจริง อยู่แค่นี้จริง เป็นสงบสุขใจของใจตนจริง

เรามองของ ๆ เราแค่นี้ ภายในใจของใจเราเองจริง

มีสติรู้อยู่กับความจริง มองเห็นความจริง มองเห็นความดีของใจพระท่านจริง จึงสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีในภายในของใจพระท่านจริง รักษาจิตของตนจริง ไม่แตะต้องในสิ่งที่เป็นทุกข์เป็นโทษ พาจิตเร่าร้อนเศร้าหมองจริง

ดูอย่างนี้ ใจสงบสุขใจในใจพระท่านจริง..เองจริง

ยามใดที่ใจของเธอห่างจากใจของพระองค์ท่าน ในใจของเธอย่อมหาความสงบสุขเย็น ๆ ใจ อบอุ่นใจ สงบอิสระใจ สงบเบิกบานใจ ในความรู้สึกของใจเธอจริงไม่มี

เธอรู้สึกในสิ่งนี้ของใจเธอเองจริง ๆ ไหม
นี่คือความผิดพลาดของจิตเธอเอง
จิตเธอเร่าร้อน เศร้าหมอง วุ่นวาย เป็นทุกข์ เพราะเธอห่างจากความดีของใจพระองค์ท่านเอง เธอไม่รักใจของใจเธอจริง เธอไม่รักจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง ไม่เห็นความจริงว่า ตัวเราจริง ๆ คือใจ ใจคือความรู้สึก ว่าง ๆ ลึก ๆ ในภายในคือตัวของตัวเราจริง เธอไม่เห็นความดีของใจพระองค์จริงที่ทรงรักใจเธอจริง ทรงจริงใจจริงกับใจเธอจริง ทรงมองใจของเธอตลอดของใจพระองค์ท่านจริง ใจพระองค์ท่านทรงให้ใจกับใจเธอจริง ใจพระองค์ท่านมีแต่ใจสงบสุขใจ สว่างใจในพระนิพพานจริง ใจท่านมีค่าที่สุดจริง ดีที่สุดจริง ใจอยู่จริงกับใจพระองค์จริง ในใจของเรารู้สึกสุขอบอุ่นใจของใจเราจริง

เธอไม่เห็นความผิดพลาดตรงนี่ของจิตเธอ
ที่ใจเธอเป็นทุกข์ ด้วยใจของเธอออกห่างจากความดีของใจพระองค์ท่าน ไปยึด ไปเกาะ ไปเอา ไปแตะต้องในสิ่งที่เป็นเหตุของความทุกข์ของใจเธอเอง ไม่เห็นสิ่งนี้เป็นความผิดพลาดของจิตของตนจริง มีแต่มองความผิดพลาด ความไม่ดีไม่ถูกต้องของคนอื่น ๆ แต่ความผิดพลาดของจิตของตนที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมองกลับไม่ดูในสิ่งนี้ของจิตตนจริง จริงไหม?

บางคนเราก็คุยให้ฟัง แทนที่จะวางใจตาม มองตามจริงในความจริง..จริง ในความสงบสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง กลับไม่เอาในสิ่งนี้จริง ฟังเราพูด แล้วคิดเองเออเอง เอาแต่ความคิดของตนเป็นใหญ่ แล้วบอกกับพี่ว่า "ที่พี่คุย..เขารู้แล้ว..เข้าใจหมดแล้ว...แต่เขายังทำไม่ได้"

เออ..น้อ เรารักใจเขาจริง เราคุยจริงตากใจสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจเขาไม่ดูในใจของใจคนพูด ในใจคนพูด เขาอยู่ยังไงของใจเขาจริง ไม่มองในใจตัวเอง ที่ใจตัวเองยังหาใจสงบสุขใจของใจตนจริงไม่มี พลาดอะไรของใจ ในใจของใจตนจริง ไม่ดูความผิดพลาดของจิตตนจริง

จ๊ะ...แล้วไง ก็ปล่อยเขา

เราก็รักใจเราเอง เราก็อยู่ในใจของใจเราเองจริง ในความสงบสุขใจของใจเราจริง..พอ มองแต่ความผิดพลาดของจิตตนจริง..พอ

เราไม่แตะต้องในกรรมของใคร เราคุยจากใจ ในความรู้สึกในภายในของใจพระท่านจริง..พอ เราจบของเราตรงนี้ ตรงคุยด้วยใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง ใจเรารักใจเขาจริง..จริงใจจริง ให้ความจริง

ก็แล้วแต่น้อ อันนี้ก็ขอคุยกันตรง ๆ กัน หากในใจคุณยังไม่กลับมาดู ดูจริงในความผิดพลาดของจิตคุณจริง บอกตรง ๆ ถึงยาก ถึงจริงในความดีของใจพระท่านจริงยากมาก ไม่มีทาง ทางจะถึงนิพพานจริงของใจคุณจริง ก็ได้แค่อยาก..อยากไปนิพพานได้แค่นั้น แต่หาความสงบสุขใจในความดีของใจพระองค์ท่านไม่มี ไม่มีด้วยไม่เห็นในความผิดพลาดของจิตของตนจริง

เอาเป็นว่า คงเข้าใจนะ กลับมาดูในสิ่งนี้กันแล้วดีเอง

ความผิดพลาดของคนอื่นเห็นง่าย แต่ความผิดพลาดของตัวเองกลับไม่มอง มองไม่เห็นในความผิดพลาดของจิตของตน ใจของตนจึงพลาดจากนิพพานในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ใครก็ตามมองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น สนใจในจริยาคนอื่น ไม่กล่าวโทษโจทก์ความผิดของตนไว้เสมอ ๆ ก็ยากที่จิตของตนจะก้าวถึงจริง...จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ผู้ที่ถึงในความดีในภายในของใจพระองค์จริง ท่านมองจริง มองความจริง มองความดีของใจพระท่านจริง มองดูความผิดพลาดของจิตตนจริง มองอยู่แค่นี้จริง จริงของใจตัวเองจริง ไม่สนใจในจริยาของใคร ความดีความชั่วของใคร รู้ก็สักแต่ว่ารู้ เห็นสักแต่ว่าเห็น ในใจท่านรู้ดูอยู่แต่ในใจของใจตัวเองจริง จริงอย่างเดียวจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง จริงในสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง มองดูแต่ความผิดพลาดของจิตตน มองอยู่แค่นี้ของใจตัวเองจริง

ใจของท่านจึงก้าวถึงจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่าน จริงอย่างเดียวจริง เป็นหนึ่งจริง จริงในความสงบสุขใจของใจตัวเองจริง เราไม่มอง เรามองใจของใจเราเองจริง เรามองแต่ใจพระท่านจริง ด้วยใจรักและรู้คุณจริง มั่นในความดีของใจพระท่านจริง มองแต่ความผิดพลาดของจิตตนอย่างเดียวจริง เรากล่าวโทษโจทก์ความผืดของตนไว้เสมอ ๆ จึงหาทุกข์ หาความเร่าร้อน หาความเศร้าหมองในจิตของตนไม่มี ด้วยเห็นสิ่งนี้ของจิตเป็นความผิดพลาดของจิต จึงไม่แตะต้องในสิ่งที่ทำให้จิตของตนเป็นทุกข์ เร่าร้อน เศร้าหมอง ใจอยู่จริงในความจริงของใจ ใจอยู่จริงในความดีของใจพระท่านจริง อยู่แค่นี้จริง เป็นสงบสุขใจของใจตนจริง

แล้วเธอมองยังไงของใจเธอ
เรามองของ ๆ เราแค่นี้ ภายในใจของใจเราเองจริง

มีสติรู้อยู่กับความจริง มองเห็นความจริง มองเห็นความดีของใจพระท่านจริง จึงสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีในภายในของใจพระท่านจริง รักษาจิตของตนจริง ไม่แตะต้องในสิ่งที่เป็นทุกข์เป็นโทษ พาจิตเร่าร้อนเศร้าหมองจริง

ดูอย่างนี้ ใจสงบสุขใจในใจพระท่านจริง..เองจริง

ดูแต่ความผิดพลาดของจิตตนจริง ไม่สนใจในความผิดของใคร ๆ ทั้งหมดจริง มองดูสิ่งนี้ของใจตนจริง จึงไม่มีจิตผิดพลาดพาเศร้าหมอง เร่าร้อน เป็นทุกข์

ไม่เหมือนจิตคนทั้งหลายที่ไม่มองในสิ่งนี้ของจิตของตน มองเห็นแต่ความผืดพลาดของคนอื่น ความผิดพลาดของจิตตนกลับมองไม่เห็น แล้วในภายในของใจตนจริงจะก้าวถึงจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริงได้จริง ได้อย่างไรจริง..จริงไหม?

พอเข้าใจน่ะครับที่คุยในเช้านี้ จงกล่าวโทษโจษความผิดของตนไว้เสมอ ๆ จริง รักษาใจตนให้สงบสุขใจในใจจริง จริงในความดีในใจพระท่านจริง ใจคุณสงบสุขใจในความดีของใจพระองค์จริง จิตของคุณย่อมสว่างจริง สงบจริง..จริงในสงบนิพพานจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง ๆ เอง

โมทนานะ ใจสุขใจกันนะจ๊ะ..รักนะทุกคน

มองความผิดพลาดของจิตตนจริง ๆ กันนะครับ ในใจเราไม่สงบสุขใจในใจจริง เราพลาดอะไรของใจเราจริง กลับมาดูในสิ่งนี้ของใจตนจริง ๆ กัน

สนใจจริงในภายในของใจตนจริงในความจริง ในความดีของใจพระท่านจริง ในความสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจคุณสนใจในสิ่งนี้ของใจคุณ

ครับ...ดูความผิดพลาดของจิตของคุณจริง ไม่สนใจในความผิดพลาดของจิตใครจริง รักษาใจของใจตัวเองจริง ใจในใจคุณจริงอยู่จริงด้วยใจ ในความรู้สึกสงบสุขใจในภายในของใจพระท่านจริง

ครับ..ตายแล้วถึงเอง ถึงความสุขจริงของใจจริง จริงตามพระท่านจริง ๆ เอง

คนในโลกนี้มีแต่เพ่งโทษ กล่าวโทษโจทก์ความผิดของคนอื่นกัน เอาแต่ความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ เอาแต่ความชอบความไม่ชอบของตนเป็นใหญ่ เอาแต่ความอยากของจิตตนเป็นตัวเดิน มันเลยมีแต่ความเร่าร้อน โลกไม่ได้เร่าร้อน แต่เร่าร้อนจากจิตของคนทั้งหลาย

โลกนี้จึงไม่น่าอยู่แม้แต่วินาทีดียว ในใจท่านเห็นความทุกข์ในความอยากของจิตจริง จึงกลับมาสงบจริง จริงในใจสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง หมดใจเกิดจริง หมดใจแตะต้องจริงในสิ่งทั้งหลายที่นำพาจิตของตนเร่าร้อน เป็นทุกข์ ในใจท่านไม่เอาในสิ่งนี้ของใจท่านจริง ใจท่านปักจริง จุดเดียวจริงของใจ ในความสงบสุขใจของใจจริง ในความรู้สึกจริงของใจ..ใจอยู่จริง จริงในภายในจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงอย่างเดียวของใจท่านเองจริง เพื่อความอยู่เป็นสุขจริงของใจท่านจริง

เราไม่เกิดแล้ว..เราเอาจริง ในสงบนิพพานของใจจริง อย่างเดียวจริง สนใจจริงแค่นี้จริง ดูใจตัวเองจริง ใจจับจริงในความดีในภายในของใจพระองค์จริง ใจจับจริงในสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในสงบนิพพานเป็นสงบสุขใจของใจตนจริง

เรารักใจเราเองจริง เรารักใจพระจริง เรามีแค่นี้ของใจเราจริง

พี่ไม่ใช่พระอริยะ ไม่มีความดีอะไร เห็นแต่ความไม่มีอะไรดี เห็นแต่ความดีของใจพระท่านจริง เห็นสุขใจจริง..จริงในความดีของใจพระท่านจริง เราจึงอยู่จริงของใจเราจริง แค่นี้จริง