จบที่ใจตัวเองจริง

อยู่กับปัจจุบัน รู้กระทบ จบที่ใจตัวเองจริง

คุยยามเช้าน้อ สบาย ๆ ใจพี่แล้วกัน คนแก่คุย แก่จากการเวียนว่ายตายเกิดมานาน แก่ความทุกข์ทรมานกายทรมานใจ. แก่สิ่งที่ผ่านมาในชีวิตมากมายทั้งอดีตชาติทั้งหมด จวบจนมาถึงวันนี้ วินาทีนี้ เราได้ประสบพบในสิ่งต่าง ๆ มากมาย แก่สิ่งเหล่า ๆ นี้ พอคุยได้ในสิ่งนี้ว่า มันไม่มีอะไรเลย ในสิ่งภายนอกทั้งหมด อะไร ๆ ก็ตามที่มันเป็นอยู่ ทั้งที่มันเข้ามากระทบ ที่จบไปแล้ว ที่มีอยู่ในปัจจุบันนี้ ล้วนไม่มีอยู่จริง

เราผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ มามากมาย สุดท้ายมันคือความว่างเปล่าทั้งหมดทั้งสิ้นนี้จริง เราเห็นสิ่งหนึ่งที่คงที่ มีจริง มีอยู่จริง เป็นเราจริง เป็นของ ๆ เราจริง เป็นอยู่ยังไงก็เป็นอยู่ยั่งงั้นเป็นปกติธรรมดาจริง นั่นคือใจ..ใจของใจตัวเองจริง ใจในความจริง..จริง รู้ว่าง ๆ ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบ อิสระ เบิกบาน ในภายใน ในความรู้สึกจริง จริงของตัวใจเราเองจริง

อันนี้คุยแบบของพี่น้อ ของคนอื่นเขายังไงกัน เราไม่รู้ จะว่าไม่รู้ก็ไม่ได้ เคยโง่มาแล้วที่หลงไปเกาะยึดในสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวใจเราจริง มันไม่ใช่เรา มันไม่ใช่ของ ๆ เรา เราไม่มีในมัน มันไม่มีในเรา ทุกข์กับอดีตที่ผ่านมาแล้ว ทุกข์กับปัจจุบันที่มันไป ทุกข์ใจกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ใจเราไปทุกข์กับสิ่งเหล่า ๆ นี้ ช่างแสนโง่จริง ๆ โง่มานานมาก มานับชาติไม่ถ้วน กว่าจะเห็นชัดว่าสิ่งใดคือจริง จริงในความจริง..จริง มีสิ่งเดียวจริงที่คงที่จริง เป็นเราจริง เป็นของ ๆ เราจริง เป็นสุขจริงคงที่จริง มีจริง มีอยู่จริง จริงในความจริง..จริง นั่นคือใจ..ใจของใจเราเองจริง ใจในความจริง..จริง ก็หลงจมอยู่กับทุกข์มายาวนานแสนนาน ในภพชาติการเวียนว่ายตายเกิดจวบจนมาถึงชาตินี้ มาจากความโง่ของเราเองอย่างเดียวเองจริง ๆ ที่ไม่เห็นจริง จริงในความจริง..จริง จริงตามพระองค์ท่านจริง ไม่เห็นจริงในสิ่งนี้จริงว่า "ไม่มีอะไรเป็นเรา..เป็นของๆเรา..เราไม่มีในมัน..มันไม่มีในเรา" เราไปหลงยึดเกาะขันธ์ ๕ ร่างกาย ร่างกายนี้ ร่างกายคนอื่น วัตถุธาตุต่าง ๆ เกาะยึดติดในสิ่งภายนอกทั้งหมด อุปาทานกินใจ เอาสิ่งนั้น เอาสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นสุข ยึดอยู่กับสิ่งจอมปลอมที่จริง ๆ มันไม่มีจริง..จริงในความจริง..จริง

ยึดกาลเวลา ที่เป็นเรื่องกาลเวลาของมัน ยึดอดีต ยึดปัจจุบัน ยึดอนาคต สิ่งจริง ๆ มันไม่เกี่ยวอะไรกับความจริงของใจ ในตัวใจของตัวเราเองจริงเลย

ทุกอย่างล้วนเป็นคนละส่วนจริง จริงกับตัวใจของตัวเราเองจริง แต่ไปหลงยึดเกาะในสิ่งเหล่า ๆ นี้ พาจิตเราหลงเวียนว่ายตายเกิด ทุกข์กายทุกข์ใจในภพชาติการเกิดมายาวนานแสนนาน ด้วยความไม่รู้จริง จริงในความจริง..จริง จริงตามพระท่านจริง

นี่คือสิ่งที่พี่เห็น ใครเห็นยังไง รู้อะไร คิดเห็นยังไง พี่ไม่รู้ ไม่อยากรู้..พอแล้ว เอาตัวเองให้รอดดีกว่า รอดจากทุกข์ของใจตัวเองจริง รอดจากภพชาติการเกิดจริง รอดจริงของตัวเราเองจริงพอ

ไม่ไหวแล้ว เกิดมามากพอแล้ว ทุกข์ทรมานมามากพอแล้ว ไม่มาอะไรแล้ว ใครจะดีแค่ไหน เก่งแค่ไหน รู้อะไรมากมาย จะวิเศษแค่ไหน จะเป็นใคร เป็นอะไร ดีเลวแค่ไหน ไม่ยุ่ง พอแล้ว เขาก็เขา เราก็เรา ต่างคนต่างเกิด ต่างคนต่างตาย ตายก็ไปคน ๆ เดียวจริง เราก็ไปแค่ตัวเราจริง ใจดวงเดียวจริง ไม่มีใครเป็นที่พึ่งของเราได้ มีแต่ใจ..ใจของใจเราเองจริง เราต้องพึ่งใจของใจเราจริง รักษาใจของใจเราดีแล้ว นำสุขมาให้กับใจของใจเราเองจริง เราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้ จึงเอาจริง ในสิ่งที่เป็นความจริง คงที่จริง เป็นสุขใจจริง จริงของใจเราจริง อย่างเดียวจริง..พอ

ที่คุยก็คุยด้วยความจริงใจ คุยด้วยใจรักใจกันจริง คุยด้วยใจสุขใจจริง ใจอยู่จริงกับใจพระท่านจริง ใจพี่อยู่อย่างนี้รู้สึกสงบสุขใจพี่จริง พี่จึงเอาแค่นี้จริง จริงของใจพี่เองจริง เอาแค่ใจ..ใจสุขใจของใจจริงอย่างเดียวจริง จึงอยู่กับปัจจุบันจริง จริงที่ความรู้สึกจริง ในภายในของใจตนจริง

รู้กระทบ อะไรเข้ามากระทบก็รู้ รู้ในความรู้สึกว่าง ๆ ของใจ จึงไม่เศร้าหมองในสิ่งที่มันเข้ามากระทบนี้จริง

รู้ว่าทุกอย่างจบที่ใจ ใจสงบสุขใจในภายในของใจตนจริง อะไร ๆ ก็ไม่มีความหมาย มันคนละส่วนจริง จริงกับตัวใจของตัวเราเองจริง

ใจจบที่ใจ ในความดีของใจพระท่านจริง ในความสุขสงบเย็นใจ อบอุ่นใจ ในพระบารมีธรรมจริง จริงของใจพระองค์จริง ใจเราจบจริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

พี่รู้ของ ๆ พี่แค่นี้ ในภายใน ในความรู้สึกของใจตนจริง

ชีวิตมันผ่านอะไรมาเยอะแล้ว ทำมามากพอแล้ว ประสบพบสิ่งต่าง ๆ มามากมาย ทั้งอดีตชาติอันยาวนานแสนนาน ทั้งสิ่งต่าง ๆ ในชาตินี้ มาจนมีอายุใกล้หมดอายุขัย ร่างกายแก่มากแล้ว ชีวิตของร่างกายใกล้ความตายทุกวินาที ก็ไม่เห็นอะไรสาระ เป็นของจริง เป็นสุขจริงของใจเราจริง ในสิ่งภายนอกทั้งหมดนี้จริง

มันเกิด มันตั้งอยู่ แล้วมันก็ดับไป เป็นอย่างนี้มาตลอดในของ ๆ มันเองจริง มันเคลื่อนของมันไปตามกาลเวลาในของ ๆ มันเองจริง จากอนาคตมาเป็นปัจจุบัน จากปัจจุบันเป็นอดีต มันก็มีของมันอยู่แค่นี้ รู้สึกไหม? เมื่อวานยังคุย เมื่อวานยังทำนั่นคิดนี่ วุ่นวายสิ่งนั้นสิ่งนี้ แล้วตอนนี้ล่ะ มันจบไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว กลายเป็นอดีต เป็นความว่างเปล่าไปหมดแล้ว ณ เวลานี้ก็เหมือนกัน สุดท้ายก็ผ่านไปเป็นอดีตเป็นความว่างเปล่า เหมือน ๆ ทุกวันที่ผ่านมา จริงไหม?

ก็แค่นี้ มันไม่มีอะไรเป็นสาระเป็นแก่นสาร เป็นจริง เป็นของจริง สักอย่างเดียวจริง ลองมองย้อนดูอดีตที่ผ่านมาทั้งหมด จริงไหม? ไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่าอย่างเดียวจริง

สุดท้าย คนเกิดมาเท่าไหร่ตายหมดเท่านั้น จะตายด้วยเหตุอะไรก็คือตายเหมือนกัน ทุกอย่างในโลกนี้มันเกิดขึ้น มันตั้งอยู่ แล้วมันก็สลายตัว ดับไปของมันเอง ทั้งร่างกาย ทั้งสิ่งภายนอกทั้งหมด ล้วนมีสภาพเช่นนี้เหมือนกันหมด สุดท้ายคือ ความว่างเปล่าอย่างเดียวจริง ๆ

คนมีปัญญา..เขามองตามความเป็นจริง
คนมีปัญญา..เขามองทุกข์ของใจตน ว่ามาจากสิ่งใดของใจตนจริง
คนมีปัญญา..เขาจะกลับมามองตัวเราจริง ๆ คือสิ่งใดของตัวเราเองจริง
คนมีปัญญาจริง..เขาจะเอาจริง จริงในสิ่งที่เป็นจริง เป็นของจริง เป็นสุขจริงของใจจริง คงที่จริง จริงของใจตัวเองจริง
คนมีปัญญาจริง..ย่อมเอาตัวเองให้รอดจริง รอดจากทุกข์จริง อยู่จริงในส่วนจริง ในสุขจริงของใจตนจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง
เธอมีปัญญาไหม?

อ้าว..555...ต้องถาม..น้อ ถ้าคุยกับคนไม่คิดจะเอาตัวเองให้รอดจากทุกข์ของใจตนจริง พี่ก็เหนื่อยฟรี จริงไหม? พี่ไม่โง่จะมาคุยกับคนที่ไม่คิดรักใจตัวเองจริง พี่ไม่โง่มาเมตตาควายกับคนไม่รักใจตัวเองจริง ไม่เกิดประโยชน์อะไรในสิ่งนี้ คุยเหนื่อยเปล่า คุยแล้วเขาไม่เอา คุยทำไม จริงไหม?

นี่พี่คุยกับใจของคนที่รักใจตัวเองจริง ใจมีจริงในความตั้งใจจริง ต้องการพ้นทุกข์จริง ต้องการจริงมีใจ ใจสุขใจจริงของใจตนจริง นี่พี่คุยกับใจคนจริง ที่มีใจรักใจพระจริง พอใจไม่เกิดจริง พี่เลือกคุยกับคนอย่างนี้ พี่เลือก คนไม่เอาจริงไม่คุย เหนื่อยมาพอแล้ว รักตัวเองเหมือนกัน เราทุกข์ เราเจ็บ เราเหนื่อย ไร้สาระมามากพอแล้ว

พี่ไม่ใช่พุทธภูมิ ไม่มีกำลังใจไปยุ่งกับใจคนไม่เอาจริง ไม่ยุ่งกับใจคนไร้สาระ คุยตรง ๆ น้อ จะเป็นญาติจะเป็นใครไม่สนใจ พี่สนใจแค่ใจ..ใจคนจริงที่มีใจจริง รักใจพระท่านจริง ใจเอาจริงในสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง เอาแค่นี้ ใครเอาจริง เราเต็มที่กับใจคนเหล่า ๆ นี้จริง

ถ้าในใจเขาไม่รักใจเขาจริง คุยไปก็เท่านั้น เหนื่อยฟรี พระธรรมของพระองค์มีค่าที่สุด กว่าพระองค์จะทรงแจ้งจริงในธรรมจริง ในความจริง..จริงใท่านทรงทรมานกายทรงทรมานใจ ในภพชาติการเกิดอันยาวนานแสนนานของพระองค์ท่าน ที่ทรงหาสิ่งนี้ด้วยใจ ใจรักใจทุกดวงใจจริง เพื่อจิตทั้งหลายพ้นทุกข์จริง

พี่เห็นค่าในสิ่งนี้ในใจพระองค์ท่านจริง ค่าในความรักของใจพระองค์ท่าน ที่ทรงทำทุกอย่างด้วยใจ ใจรักใจทุกดวงใจจริง และกว่าใจของเราจะแจ้งในธรรมท่านจริง เราก็แทบเป็นแทบตาย มานับชาติไม่ถ้วน กว่าจะพบสิ่งนี้ของใจเราจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง

พี่จึงถือสิ่งนี้มีค่ายิ่ง พระธรรมจริงของใจพระองค์ท่านจริง สูงค่ายิ่งเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมดจริง

ใครไม่เห็นค่าของใจ ในความรักของใจพระท่านจริง ไม่เห็นความดีของใจพระท่านจริง ไม่เห็นค่าของใจที่มีใจให้ใจเขาจริง พี่คนหนึ่งไม่ยุ่ง ไม่ยุ่งกับจิตคนเหล่าๆนี้ คนไม่รู้คุณความดีของใจผู้มีคุณ ยุ่งไปก็เท่านั้น..ป่วยการ

อันนี้ของพี่น้อ พี่ใจดำ ไม่ใช่ใจดี.มีเมตตาเหมือนคนอื่นเขา..ไม่มี

ที่ส่งธรรมเข้ากลุ่มเฟสบุ๊กทุกวัน เขาประกาศความดีของใจพระองค์ท่าน ในใจพี่มีแค่นี้ ไม่หวังอะไรในการทำ ใครไม่ชอบ ไม่เห็นค่าของธรรม ไม่เห็นค่าในความดีของใจพระท่าน เราไม่สนใจ ช่างเขา..เราเอาเฉพาะใจของคนจริงที่เอาจริง รักใจพระจริง รู้คุณจริงในความดีของใจพระท่านจริง

ในหมื่นคน มีแค่คนเดียวเอาจริงมีจริงในสิ่งนี้จริง..เราก็ทำให้

เราเอาแค่ใจ ใจของคนจริงที่เอาจริง จริงในสุขใจของใจจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง นี่คือพี่ในวันนี้ มองจริงที่ใจ ในใจคนจริง มองจริงในความตั้งใจจริงของใจเขาจริง อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้อะไรในใจใคร เราอยู่ในใจพระองค์ท่าน เรารู้ตามท่านจริง รู้ใจพระองค์จริง ย่อมรู้จริงตามพระองค์ท่านจริง

ไม่โง่..แต่แกล้งโง่
เราไม่ยอมเหนื่อยฟรีกับใจคนไม่เอาจริง..จริง
เราบูชาจริงในธรรมจริงของใจพระองค์จริง
บูชาความดีของใจพระองค์ท่านจริง
ก็ขอทุกคนจงมีใจ ใจเอาจริง รู้คุณจริง รักใจพระจริง เอาจริงในสุขใจของใจจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง

สิ่งนี้คือหัวใจสำคัญของชีวิตของใจเราจริง เรื่องรู้อะไรในอะไร ไม่สำคัญในสิ่งนี้ของใจตนจริง รู้ทุกอย่างในธรรม อ่าน ฟัง ทำมามากมาย แต่ในใจตนขาดแล้วในสิ่งนี้ของใจตนจริง ที่รู้มาก็เป็นเหมือนดาบสองคม กลับทำร้ายใจตัวเองด้วยทิฐิมานะ มากด้วยความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ ฉันรู้ดี..ฉันดีกว่าคนอื่น เที่ยวสอนคนอื่น แต่ไม่ดูในใจตัวเองจริง

ตราบใดจิตของตนยังวุ่นวาย เร่าร้อน เศร้าหมอง ทางไปยังไม่พ้นอบายภูมิ ตัวเองยังเอาตัวเองไม่รอด เสือกสอนคนอื่นอีกด้วยหลงตัวเองว่า รู้ดีแล้ว

นี่น่ากลัว

คนมีธรรมจริง คือมีจริงที่ใจ ใจสงบสุขใจของใจจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจตัวเองจริง

คนมีธรรมจริง มีจริงที่ใจ ใจมั่นคงจริง จริงในความดีของใจพระพุทธเจ้าท่านจริง มีใจพระองค์ท่านเป็นใหญ่จริง รักใจพระองค์จริง รู้คุณจริงในความรักในความดีของใจพระองค์จริง ใจถึงใจพระองค์จริง จริงในใจสงบสุขใจในภายในของใจพระองค์ท่านจริง ไม่สงสัยจริงในสิ่งนี้จริงของใจพระองค์จริง ใจมั่นคงจริง ยอมจริง เชื่อใจพระองค์จริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

ใจตนอยู่จริงด้วยใจ ใจสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ใจมั่นคงจริง สงบสุขใจของใจตนจริง จริงในสงบนิพพานจริง จริงในภายใน ในความรู้สึกจริง จริงของใจตนจริง

นี่คือใจ..ใจของผู้มีจริง จริงในธรรมจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ของจริงเขามีใจอย่างนี้จริง ไม่ใช่แค่รู้..คิดได้ ไม่ใช่! จำไว้

อย่าหลงทะนงตนว่ารู้ดี อย่าพาซวยน้อ จงกลับมาเอาจริง ต่างคนต่างเสียเวลามามากแล้ว บางคนเคยไปฝึกมโนมยิทธิมาเกือบสามสิบปีก็มี แล้วไง ยังหาคำว่าใจ..ใจสุขใจของใจจริงๆ..ไม่มี

ควรกลับมาได้แล้ว อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปผ่านมาไปวัน ๆ จากอนาคตมาเป็นปัจจุบัน จากปัจจุบันกลายเป็นอดีต แต่กลับไม่ได้อะไรเลยในสิ่งนี้ของใจตนจริง กลับมาดูตรงนี้ ในส่วนนี้ของใจกันจริง ๆ กัน

ชีวิตมันเดินเข้าหาความตายตลอดทุกวินาที ไม่มีใครรู้ว่าจะตายตอนไหน สถานที่ใด เวลาใด ก็จงอย่าอยู่อย่างประมาทในธรรม ในความดีของใจพระองค์จริง ใจจงตั้งจริงอยู่จริงในปัจจุบันจริง จริงของใจ ในความรู้สึกจริงของใจ ในความสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ๆ กัน

ที่คุยมาทั้งหมดก็แค่นี้

จงหันกลับมา มารักษาใจของตนกัน ให้อยู่จริงอย่างใจ..ใจสงบสุขใจของใจตนจริง จริงกับใจพระท่านจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง แล้วสิ่งดี ๆ จะตามมาเองจริง จริงกับใจ..ใจของใจเราเองจริง

ภายนอกมันเกิดแล้วมันก็ดับ หาอะไรเป็นสาระเป็นแก่นสาร เป็นจริง เป็นสุขใจของใจตนจริงไม่มี ทุกอย่างมันจบของมันแค่ตาย จริงไหม?

จริงก็อย่าไปหลงยึดถือในมัน ให้จิตของเราเศร้าหมอง จงรู้อยู่กับปัจจุบันในธรรมจริง ธรรมจริงคือใจ ในความรู้สึกจริงของใจจริง ๆ พอ
รู้ว่าง ๆ ในความรู้สึกว่างๆของใจในใจตนจริง
รู้อยู่จริงกับใจสุขใจจริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง
รู้อยู่สุขใจจริงในสงบจริงในสงบนิพพานใจของใจเราจริง
รู้อยู่แค่นี้จริง..จริงในภายในของใจจริง
ครับ..ดีเอง

ภายนอกก็ทำมันไป ทำอย่างใจ..ใจรู้ใจในใจ ในความสงบสุขใจจริงของใจตนจริง..พอ อยู่กับปัจจุบัน รู้กระทบ จบที่ใจตัวเองจริง ทุกอย่างทุกเรื่อง จบที่ใจเราจริง ใจรู้ในใจตนจริง รู้อยู่จริงกับสุขใจของใจจริง จริงในสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง ใจในใจ รู้จริง รู้อยู่แค่นี้จริง

ตายแล้วถึงเอง นิพพานเอง ด้วยใจ ใจสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง

พี่ก็รู้อยู่ของ ๆ พี่แค่นี้จริง

ทุกอย่างก็เหมือนคนเดิม คนธรรมดา หิว ร้อน หนาว ทรมานกาย ร่างกายบีบคั้น กรรมมีมาให้ผล ภาระมีต้องรับผิดชอบ ต้องทำ ชีวิตไม่ต่างกับคนอื่นเลย บางคนมีบ้าน มีรถ มีสิ่งต่าง ๆ มากมาย ตัวพี่มีอะไร อาศัยเขาอยู่ งานไม่มั่นคง ภาระมีต้องทำต้องแบกภาระนี้ไปอีกนาน ทำไมเราอยู่ของ ๆ เราได้ ในความสุขใจของใจเราจริง

ก็นี่แหละ เราอยู่ของ ๆ เราอย่างนี้ ในภายใน ในความรู้สึกจริง..จริงของใจเราจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง ด้วยใจรักจริง เชื่อใจพระองค์จริง ยอมจริง มั่นคงจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของใจตนจริง

อ่านตามดูน้อ แล้วลองวางใจตามดู ดีก็เอา
ตัวเราจริง ๆ คือใจ
ใจคือความรู้สึก รู้สึกอยู่จริงกับตัวใจเราเองจริง ใจในความจริง..จริง ว่างไม่มีขอบเขต สงบ เย็น อิสระ เบิกบานในความเป็นผู้รู้ของตัวใจเราเองจริง

ใจ..ไม่มีกาลเวลาจริง ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคตจริงในเรื่องของใจ ในความจริงของตัวใจจริง มีจริงแค่ความรู้สึกว่าง ๆ สงบ อิสระ เบิกบาน ในสิ่งนี้จริงของใจจริง อย่างเดียวจริง

ใจเป็นคนละส่วนจริงกับขันธ์ ๕ ร่างกายนี้จริง กับสิ่งต่าง ๆ ที่มากระทบนี้จริง ใจคือใจ ใจคือเรา เราคือสิ่งนี้ของตัวเราจริง จริงในความจริง..จริง คงที่จริงในสิ่งนี้ของตัวใจเราเองจริง
เราเห็นของ ๆ เราแค่นี้
เราไม่มีกาลเวลาจริง
เราเป็นผู้ไม่มี ไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของ ๆ เราจริง
เรามีจริงแค่ใจ ใจตัวเดียวของตัวเราเองจริง
มีใจรักจริง รักใจตัวเองจริง
มีใจรักจริง รักใจดวงใจพระท่านจริง รักใจทุกดวงใจจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจตัวเองจริง
เราอยู่จริงด้วยความรู้สึกจริงของใจ อยู่จริงกับใจพระท่านจริง ด้วยใจรักจริง รู้คุณจริง เชื่อจริงในความดีของใจพระท่านจริง จึงรู้สึกสุขใจยิ่งจริงในภายในของใจพระองค์ท่านจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจ ใจในใจของใจกันจริง เราจบจริงที่ใจในความสงบสุขใจของใจจริง จริงในความรู้สึกจริงของใจตัวเองจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

เราคือใจ..ใจปกติจริงของใจ ใจในความจริง..จริง เรามั่นใจในสิ่งนี้จริง จริงในความจริง.จริง จริงคือจริง..จริง มีแค่นี้ของใจเราเองจริง

พี่ก็คุยของ ๆ พี่น้อ ไม่คุยตามใคร คุยตามความรู้สึกที่พ่อให้มา เราเชื่อใจท่านจึงเอาแค่นี้ของใจเราจริง

เราบอกแล้ว เราคุยกับใจคนเอาจริง รักใจพระจริง พอใจในใจสุขใจของใจจริง เราคุยจริงกับใจคนอย่างนี้จริง

ใครไม่เข้าใจ เราไม่สนใจ เราไม่ต้องเหนื่อยกับใจคนไม่เอาจริง ใครอ่านแล้ว อยากด่าก็ด่าตามสบาย แต่ใครชอบก็ลองวางใจตามดู ดีก็เอา สุขใจในใจจริงก็โมทนาด้วย..สาธุ

ความสุขใจของคุณ มีค่าจริงกับใจพระองค์จริง
เราเห็นสิ่งนี้จึงคุย
ก็เราเข้าใจกันน้อ

กลับมาเอาจริง ในความสุขใจของใจจริง ๆ กัน จริงตามพระท่านจริง..จริง ๆ กัน แล้วดีเอง

อยู่กับปัจจุบัน รู้กระทบจบที่ใจตัวเองจริง
ก็คุยตามหัวข้อ ก็นี่แหละคือความรักของใจพระท่านจริง มองตรงนี้จริง ๆ กัน ทรงรักใจทุกคนจริง อย่าทำให้ท่านสูญเสียนะ เสียสิ่งที่ใจท่านมีใจให้กับใจทุกคนจริง อย่าเห็นสิ่งอื่นมีค่ามากกว่าใจของท่าน จะเป็นคนอกตัญญูกันน้อ

ท่านเหนื่อยเพือเราทุกคนมามากพอแล้ว กลับมารักษาใจของใจเราจริง ให้ใจของพระองค์ทรงชุ่มชื่นใจจริง ที่เห็นใจของทุกคน สุขใจจริง จริงในใจตนจริง

จ๊ะ..พี่เองก็ต้องการเห็นแค่นี้เหมือนกัน จึงยอมเหนื่อยเพื่อทุกคน ก็เห็นใจพี่บ้างน้อ ใจของผู้มีใจรักจริง คงเข้าใจน้อ

รักใจตัวเองกัน อยู่อย่างใจ ใจสุขในใจกัน อยู่จริงในความดีของใจพระท่านกัน เพื่อใจของใจคุณเองจริง

จ๊ะ..สุขใจกันนะ..รักนะทุกคน