หวานเป็นลม..ขมเป็นยา

หวานเป็นลม ขมเป็นยา

ความทุกข์สอนจิต ความหลงยึดติดว่ามันสุข พาจิตทุกข์หลงเกิดต่อไป

ในใจท่านเห็นแต่ทุกข์ในสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมด ทุกข์สอนใจท่านให้เห็นค่าจริงของใจจริง เห็นค่าจริงในความดีของใจพระท่านจริง เห็นค่าจริงในสุขจริงในพระนิพพานจริง ในใจท่านเห็นแค่นี้จริง จึงไม่หลงติดสุข เมาในทุกข์ดั่งจิตคนทั้งหลายที่ขาดแล้วซึ่งปัญญา เห็นทุกข์เป็นสุข หลงในสุขจอมปลอม หวานเป็นลม ลึกทรมานใจ ขมเป็นยา ทุกข์ที่ท่านเห็นเป็นยารักษาใจท่าน พาใจท่านสงบสุขใจในใจจริง ในความดีของใจพระท่านจริง ใจท่านจึงสุกสว่างนิพพานจริง จริงตามพระท่านจริง

หวานเป็นลม เธอหลงในสุข แต่ต้องทุกข์พาหลงเกิดต่อไป
ขมเป็นยา ทุกข์ที่เห็น เห็นจริงตามความจริง กลับพาใจสงบสุขใจยิ่ง ถึงจริงสงบสุขใจจริง จริงตามพระท่านจริง

ชีวิตพี่รอดมาได้เพราะพระท่าน เราจึงมีท่านคือพ่อของเรา รู้คุณท่าน ชีวิตพี่..พี่ให้ท่านหมดแล้ว ทุกวันที่อยู่ทำ เราทำตามท่าน เราไม่ได้คิดทอดทิ้งใครแต่เราเชื่อพ่อเรา มีแค่นี้

เรามองเห็นทุกข์ตามพระท่านจริง เห็นจริงในความจริง จริงตามพระท่านจริง จึงสงบนิ่งเองจริง มั่นคงจริงในนิพพานจริง จริงในภายใน ในความรู้สึกสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เรามองไม่เห็นอะไรคือสุข ไม่เมาว่ามันคือสุข ด้วยเห็นแล้วจริง อะไรคือจริงคือตัวเราจริง คือสุขจริงของใจเราเองจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง

ความทุกข์มันสอนเรา ให้ใจของเราก้าวออกจากทุกข์ ใจสนิทสงบสุขใจจริงในนิพพานของใจเราจริง เราเห็นแต่ทุกข์ของการเกิด ทุกข์ของการมีร่างกาย ทุกข์ของการยึดมั่นถือมั่นในมัน ทุกข์ของความอยากของจิต เห็นอย่างนี้ของใจเราจริง

เห็นความจริง ไม่มีคือไม่มี
เห็นตัวเราจริง จริงคือใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็น อิสระ เบิกบาน สิ่งนี้จริงของใจจริงคือตัวเราเองจริง จริงในความจริง..จริง
เห็นความดีในภายในของใจพระองค์จริง ในความรัก ในความจริงใจ ในน้ำพระทัยของใจพระองค์จริง ในความสงบสุขใจของใจพระองค์จริง..จริงของใจ ใจในความจริง..จริง

เราเห็นสิ่งนี้คือความจริง คือสิ่งที่ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง ความดีของใจพระท่านคือชีวิตของใจเราจริง และเราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้จริง "หวานเป็นลม ขมเป็นยา" คนทั้งหลายเขาว่า สิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นสุข กินนั่นกินนี่เป็นสุข มีนั่นได้นี่เป็นสุข สัมผัสนั่นแตะต้องนี่เป็นสุข ไปตรงนั้นอยู่ตรงนี้เป็นสุข ทำนั่นทรงอารมณ์ยั่งงี้เป็นสุข เราไม่เห็น เราเห็นว่าความจริง..ไม่มี เราเห็นว่าตัวเราจริง..ไม่มี เราเห็นว่าสิ่งที่เขายึดว่าสุขมันคือทุกข์ เราเห็นสุขจริงมีจริงอยู่แล้วที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของตัวใจเราเองจริง เราเห็นความดีของใจพระท่านจริง เรารู้สึกสุขใจยิ่งจริงในความดีของใจพระท่านจริง ในใจเราเห็นจริงว่า การไม่เกิด การไม่มีร่างกายนี้อีกต่อไป เป็นสุขอย่างยิ่งจริงของใจเราจริง ใจสงบจริงที่ใจ พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ใจสุขใจในใจจริง..จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เราเห็นแค่นี้จริง..จริงในความรู้สึกของใจเราเองจริง

เราเห็นว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา

แล้วเธอเห็นยังไงของใจเธอ ก็ครับ..แล้วแต่น้อ พี่ไม่รู้ พี่ก็คุยตามเรื่องของพี่ ก็อ่านเพลิน ๆ ใจกัน

คนทั้งหลายติดสุขทางกาย แต่พี่ติดสุขทางใจ ก็คงต่างกันตรงนี้มั้ง พี่ถือใจเป็นใหญ่ ถือความรู้สึกจริงของใจเป็นใหญ่จริง ถือสงบสุขเย็น ๆ ใจ เป็นใหญ่จริง ถือใจพระองค์จริงเป็นทั้งหมดของชีวิตพี่จริง พี่ถือเรื่องของใจ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของตัวพี่เองจริง

เราถือใจเป็นใหญ่ ติดสุขของใจจริง พอใจจริงในสงบสุขจริง จริงตามพระท่านจริง ด้วยในใจเราทนทุกข์ต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ไม่เห็นสิ่งใดคือสุข หาสุขจากสิ่งต่าง ๆ..ไม่มี

เราต่างคนต่างเดินไปตามที่ชอบ ๆ ของแต่ละคนน้อ จะให้ใครมาเดินเหมือนกันจริงคงยาก ถ้าสิ่งที่เห็น..เห็นไม่เห็นไม่เหมือนกัน ถ้าเห็นเหมือนก็เดินในทางเดียวกัน ในทางแห่งใจ ใจสุขใจจริงตามพระท่านจริงเหมือนกัน ถ้าไม่เห็นจริงก็ต้องหลงเหมือนคนทั้งหลายหลงทุกข์เป็นสุข หลงพาเวียนว่ายตายเกิดกันต่อไป ก็เป็นธรรมดาของแต่ละคน ไปตามที่ชอบ ๆ กันไป ก็ไปไหนก็ไป ไปตามที่ชอบ ๆ ของแต่ละคนเองจริง เราบังคับใจใครไม่ได้ เราช่วยแค่บอกความจริง ตามพระท่านบอก บอกแล้วใครเอาก็เอา ใครไม่เอาก็เรื่องของเขา เขาย่อมเดินตามที่เขาชอบ มันเป็นเรื่องธรรมดาของแต่ละคนนี้จริง

ชีวิตมันก็เป็นของ ๆ มันอย่างนี้ ต่างคนต่างไปตามที่ชอบ ๆ ของแต่ละคนจริง ตายแล้วก็ไปตามทางของแต่ละคน ตามสภาพของจิตของแต่ละคน เราจึงสนใจแค่ใจในภายในของใจเราจริง แค่นี้จริง เราไม่เอาทุกข์ เราเอาสุขตามพระท่านจริง เราก็เอาแค่ของๆเราในสิ่งนี้ของใจเราจริง..พอ พอในสิ่งที่ใจเราพอใจจริง จริงในสงบสุขใจของจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง สุขใจดี ใจพอจริง จริงในสิ่งนี้ของใจตนจริง

เราจึงคุยของ ๆ เราในเรื่องของใจ ใจสุขใจของใจจริง

เราเห็นตามพระท่านจริงว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา เป็นเช่นนี้จริง ๆ

ทางจริงของใจ ใจดวงเดียวของใจจริง คือทางแห่งใจ ใจสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง เราถือสิ่งนี้เป็นเส้นทางจริงของตัวเราเองจริง จริงในภายในของใจเราจริง จริงในความรู้สึกจริง จริงของตัวเราเองจริง ใจดวงเดียวจริง เรามาคนเดียว เราตายคนเดียว เราไปคนเดียว เราจึงเอาจริง จริงในสิ่งที่เป็นสุขจริงของใจจริง จริงตามพระท่านจริง จริงอย่างเดียวของใจเราจริง ไม่เอาใจในใจเดินตามใครจริง ไม่เดินไปตามความคิดของใคร ตามความอยากของใคร เรารักใจเราจริง เรารักใจพระพุทธเจ้าจริง เราเชื่อใจพระองค์จริง เราเอาจริงในสุขใจของใจจริง เรามั่นคงจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ในใจเราอยู่จริง จริงในความดีของใจพระองค์จริง เราไม่ดิ้นเข้าหาทุกข์ เราอยู่อย่างใจ..ใจสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง เราจริงในสิ่งนี้ของใจเราจริง

เราเลิกบ้าแล้วที่หลงเป็นทุกข์ ไม่โง่เอาสิ่งต่าง ๆ มาทำร้าย มาทำลายความสุขใจของใจจริง มาทำลายความดี ความสุขใจจริงในความดีของใจพระท่าน เราไม่ดิ้นหาทุกข์ของใจอีกต่อไปจริง เราเห็นจริง หวานเป็นลม..ขมเป็นยาจริง

สุขที่เขาหลงยึดคือทุกข์ของเรา ทุกข์ที่เราเห็น สอนใจเราให้มั่นคงจริง ในสงบสุขใจของใจตนจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง

ทุกข์สอนใจเราจริง สุขที่จิตคนทั้งหลายหลง พาฉิบหายจากใจ ใจสุขใจของใจจริง เราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้ในตอนนี้ของใจเราจริง

แต่คนที่เห็นตามเรามีน้อยมาก ๆ ก็น้อ ที่แวดล้อมอยู่มีเแต่ทุกข์เป็นสุข มัวเมาในมัน ถือความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่กัน เอาความชอบความไม่ชอบของตนเป็นใหญ่กัน แล้วเอาอะไรกับเราด้วย น้อ..เรา ทำไง? ภายในเราไม่แตะต้อง แต่ภายนอกก็จำต้องเล่นมันไป เล่นกับเขาไปตามสภาพโลก ๆ ของมัน ทน ๆ ไปเดี๋ยวก็ตาย ตายแล้วเราก็ไปนิพพานของเรา ส่วนใครตายแล้วจะไปไหน ก็ไปที่ชอบ ๆ ตามสภาวะจิตของแต่ละคน ก็ต้องตามนี้น้อ ธรรมดาของแต่ละดวงจิตนี้จริง

คนส่วนใหญ่เห็นทุกข์เป็นสุข แต่สุขใจจริง ไม่ค่อยมีใครเอาในสิ่งนี้ของใจกันจริง นี่คือธรรมดาของโลก โลกที่วุ่นวาย โลกจริง ๆ ไม่ได้วุ่นวาย ที่วุ่นวายทุกวันคือความอยากของจิตคน

โลกจึงไม่น่าแม้แต่วินาทีเดียวจริง ๆ เพราะหาสงบเย็น ๆ ใจจากใจของคนทั้งหลาย..ไม่มี หาสุขจากการอาศัยในร่างกายนี้อยู่...ไม่มี

ก็ต้องทนน้อ อดทน อดทนอีกหน่อยเดียว ทุกอย่างแค่ตาย ทุกวันนี้พี่ก็แค่นี้ อดทนอย่างใจ..ใจสุขใจในภายในของใจพระท่าน อยู่อย่างนี้ในทุกวันนี้ ทำรอความตาย รอไปนิพพานของใจตัวเองจริง

ใครบอกไปยากไปไม่ถึง..เรื่องของเขา เขาคิดเห็นยังไง..เรื่องของเขา เรื่องของเราคือเรื่องของเรา เราก็ของเราตามเราจริง มีบางเรื่องอยากคุยตรง ๆ แต่คุยไปก็เท่านั้น คนเราเห็นไม่เหมิอนกัน เราคุยในสิ่งที่เขาไม่เห็นก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร กลับสร้างกรรมกับเขาเปล่า ๆ ถ้าเขาด่าเรา นี่แหละโลกน้อ เป็นอันว่าตายแล้วรู้เอง

ทุกวันก็เห็นสิ่งในโลกนี้เป็นอย่างนี้ หวานเป็นลมขมเป็นยา..จริง
สุขที่เขาดิ้นรนอยากได้ เราเห็นเป็นทุกข์
เราเห็นทุกข์ ทุกข์กลับสอนใจเรา ให้มั่นคงในสุขใจของใจจริง จึงไม่ขยับจริง มั่นคงจริงในสงบสุขใจในนิพพานจริงกับใจพระท่านจริง จริงในความรู้สึกของใจตัวเองจริง

เราเห็นอย่างนี้ของเรา หวานเป็นลมขมเป็นยา จึงไม่ดิ้นรน สงบในภายในของใจตนจริง

แล้วเธอล่ะ เห็นยังไงในคำนี้ของพระท่าน "หวานเป็นลม ขมเป็นยา" ก็ลองกลับมานิ่ง ๆ ในใจ ดูสิ่งนี้ของใจเธอเองกัน

คุยตรง ๆ น้อ ในใจพี่เห็นทุกข์ตลอด ทุกข์จากสิ่งที่ไม่ใช่สุขจริงของใจ ในความสงบสุขใจจริง จริงในความดีของใจ ในภายในของใจพระองค์ท่านจริง เราเห็นทุกข์จากสิ่งที่เขายึดว่ามันสุข เห็นต่างกับเขา มองไม่เห็นว่าอะไรคือสุข อะไรดีเท่าใจ..ใจสุขในใจพระท่านจริงไม่มี เห็นอยู่แค่นี้ในใจของใจพี่จริง ทำนั่นทำนี่แล้วสุข มีนั่นได้นี่แล้วสุข ถึงนั่นสำเร็จนี่ถึงสุข สิ่งนั้นสุขสิ่งนี้สุข...ของพี่ไม่มี ไม่เห็นในสิ่งทั้งหลายนี้เป็นสุข สุขจริงของใจตัวเองจริง ในใจรู้สึกอย่างเดียวในความสงบสุขใจในภายในของใจพระท่านอย่างเดียวจริง จริงของใจ ใจสุขใจของใจตัวเองจริง

สุขที่เขาว่าสุขพี่ไม่เห็น เห็นแต่ทุกข์ในสิ่งที่เขายึดว่าสุข

จืดหมด หมดในสุขในสิ่งนี้จริง หมดใจดิ้นรนหาสุขในสิ่งเหล่า ๆ นี้จริง ก็ไม่เห็นในสุข เห็นแต่ทุกข์ในสิ่งเหล่า ๆ นี้ เห็นความจริง มันไม่มีอยู่จริง จริงในความจริง..จริง เห็นจริงมีจริง จริงในความจริง..จริง มีจริงแค่ใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ จริงของใจคือจริง..จริงในความจริง..จริง ใจรู้สึกสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง เห็นอยู่แค่นี้ในความรู้สึกของใจพี่จริง

ใครจะเห็นยังไงของใจเขา พี่ไม่รู้ พี่เห็นของ ๆ พี่แค่นี้จริง

ถ้าพูดตรง ๆ ก็คือ คุณสุขของคุณไปเถอะ เราไม่สุขกับคุณด้วย เพราะเราไม่เห็นว่ามันสุข เห็นแต่ทุกข์ และเป็นทุกข์เผาใจเราเองให้เร่าร้อน เศร้าหมอง วุ่นวาย หาสงบสุขเย็น ๆ ใจ อิสระใจ เบิกบานใจในใจจริงในสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่มี มีแต่จะทำให้ใจของเราเป็นทุกข์ ทุกข์จากความอยากที่หลงยึดสุขในมัน เอามันมาเป็นสุข ทั้ง ๆ ที่จริง จริงในความจริง..จริง ๆ ไม่มี หาสุขใจจากสิ่งเหล่า ๆ นี้ไม่มี

เราจึงหยุดดิ้นรนจริง ใจสงบสุขใจในใจจริง ในความรู้สึกจริงของใจ ใจสุขใจในความดีของใจพระท่านจริง

เราเห็นทุกอย่างในโลกนี้อย่างนี้ของใจเราจริง "หวานเป็นลม ขมเป็นยา"

ทุกข์สอนใจเรา ให้ไม่กลับมาทุกข์ในสิ่งนี้อีกต่อไป ไม่กลับมาเกิด ไม่มาหลงทุกข์เป็นสุข เหมือนจิตคนทั้งหลายอีกต่อไปจริง

เธอเห็นยังไงของใจเธอ เราเห็นอย่างนี้ของใจเราจริง
ทุกอย่างหาสุขไม่มี มีแต่ทุกข์ มีแต่เหตุของทุกข์ พาจิตเร่าร้อน เศร้าหมองเป็นทุกข์ พาจิตหลงเกิดต่อไป ในวัฏฏะสงสารนี้ไม่จบไม่สิ้นนี้จริง

หวานเป็นลมจริง ๆ เป็นลมอึดอัดทุกข์ทรมานใจในภายในของใจจริง จริงกับสิ่งที่หลงยึดถือว่ามันคือสุข ต่างกับสิ่งที่ใจเราเห็นจริง มันคือทุกข์ ขมเป็นยา ทุกข์สอนใจให้ไม่แตะต้องในทุกข์ ใจสงบสุขใจในภายใน ในใจของใจตัวเองจริง ใจสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระท่านจริง ใจกลับมีผลอย่างนี้ของใจเราจริง

ขมเป็นยาจริง ทุกข์สอนใจเราจริง

เห็นทุกข์ เห็นเหตุของทุกข์ ใจเราต้องการจริงในสงบสุขใจของใจตนจริง จึงเอาจริง จริงในสงบสุขใจของใจจริง จริงอย่างเดียวของใจตัวเองจริง

เรามั่นในสิ่งของเราจริง ด้วยใจเห็นทุกข์จริง และเห็นสงบสุขใจจริง มีจริงที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของตัวใจเราจริง และมีจริงในภายในของใจพระท่านจริง จึงอยู่จริงในส่วนนี้ของใจตัวเองจริง จริงอย่างเดียวของใจตัวเองจริง

เวลามองดูคน เขาเอาอะไรกัน แต่ก็พูดไม่ได้เดี๋ยวเขาด่าเอา มองแล้วเข้าใจเพราะเราผ่านมาแล้ว โง่ ๆ อย่างนี้ โง่แล้วเจ็บตัวก็เจ็บมาแล้ว จนเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว เห็นแล้วมันคือทุกข์จริง ๆ อย่างเดียวจริง หาคำว่าใจ..ใจสุขใจในใจจริงในสิ่งเหล่าๆนี้ไม่มี กว่าจะเห็นจริงน้อ เจ็บมาตลอดด้วยความโง่ของจิตตน ก็เข้าใจ แล้วจะไปว่าใคร เราก็เคยโง่มาก่อน แต่ไปว่าเขาโง่ไม่ได้เดี๋ยวเขาด่าเอาน้อ

ก็ต่างคนต่างเรียนรู้กันไป พระท่านสอนไว้หมดแล้ว หลวงพ่อหลวงพี่ ท่านสอนตามพระท่านสอนไว้ดีหมดแล้ว

ถ้ายังยึดยังหลงในมันอีก ก็น้อ ของใครของมัน แล้วสักวันหนึ่งที่ใจเขาทนทุกข์อีกต่อไปของใจตนไม่ไหวจริง เขากลับมาเองในทางของใจสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านจริง ๆ เอง

เราเชื่อของ ๆ เราอย่างนี้ เราจึงไม่ห่วงใคร ทุกข์จะสอนใจเขาเอง เราแค่คุยความจริงของใจ ในความสุขใจของใจจริง จริงตามพระท่านนี้จริง..พอ

หวานเป็นลมขมเป็นยา สักวันหนึ่งจะแจ้งชัดใจในคำนี้เอง

พอเข้าใจน้อที่คุย

หวานเป็นลม ขมเป็นยา

ความทุกข์สอนจิต ความหลงยึดติดว่ามันสุข พาจิตทุกข์หลงเกิดต่อไป

ในใจท่านเห็นแต่ทุกข์ในสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมด ทุกข์สอนใจท่านให้เห็นค่าจริงของใจจริง เห็นค่าจริงในความดีของใจพระท่านจริง เห็นค่าจริงในสุขจริงในพระนิพพานจริง ในใจท่านเห็นแค่นี้จริง จึงไม่หลงติดสุข เมาในทุกข์ดั่งจิตคนทั้งหลายที่ขาดแล้วซึ่งปัญญา เห็นทุกข์เป็นสุข หลงในสุขจอมปลอม หวานเป็นลม ลึกทรมานใจ ขมเป็นยา ทุกข์ที่ท่านเห็นเป็นยารักษาใจท่าน พาใจท่านสงบสุขใจในใจจริง ในความดีของใจพระท่านจริง ใจท่านจึงสุกสว่างนิพพานจริง จริงตามพระท่านจริง

หวานเป็นลม เธอหลงในสุข แต่ต้องทุกข์พาหลงเกิดต่อไป
ขมเป็นยา ทุกข์ที่เห็น เห็นจริงตามความจริง กลับพาใจสงบสุขใจยิ่ง ถึงจริงสงบสุขใจจริง จริงตามพระท่านจริง

เรามองเห็นทุกข์ตามพระท่านจริง เห็นจริงในความจริง จริงตามพระท่านจริง จึงสงบนิ่งเองจริง มั่นคงจริงในนิพพานจริง จริงในภายใน ในความรู้สึกสุขใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เรามองไม่เห็นอะไรคือสุข ไม่เมาว่ามันคือสุข ด้วยเห็นแล้วจริง อะไรคือจริงคือตัวเราจริง คือสุขจริงของใจเราเองจริง จริงตามพระองค์ท่านจริง

ความทุกข์มันสอนเรา ให้ใจของเราก้าวออกจากทุกข์ ใจสนิทสงบสุขใจจริงในนิพพานของใจเราจริง เราเห็นแต่ทุกข์ของการเกิด ทุกข์ของการมีร่างกาย ทุกข์ของการยึดมั่นถือมั่นในมัน ทุกข์ของความอยากของจิต เห็นอย่างนี้ของใจเราจริง

เห็นความจริง ไม่มีคือไม่มี
เห็นตัวเราจริง จริงคือใจ ในความรู้สึกว่าง ๆ สงบเย็น อิสระ เบิกบาน สิ่งนี้จริงของใจจริงคือตัวเราเองจริง จริงในความจริง..จริง
เห็นความดีในภายในของใจพระองค์จริง ในความรัก ในความจริงใจ ในน้ำพระทัยของใจพระองค์จริง ในความสงบสุขใจของใจพระองค์จริง..จริงของใจ ใจในความจริง..จริง

เราเห็นสิ่งนี้คือความจริง คือสิ่งที่ดีที่สุดจริง จริงของใจเราจริง ความดีของใจพระท่านคือชีวิตของใจเราจริง และเราเห็นของ ๆ เราอย่างนี้จริง "หวานเป็นลม ขมเป็นยา" คนทั้งหลายเขาว่า สิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นสุข กินนั่นกินนี่เป็นสุข มีนั่นได้นี่เป็นสุข สัมผัสนั่นแตะต้องนี่เป็นสุข ไปตรงนั้นอยู่ตรงนี้เป็นสุข ทำนั่นทรงอารมณ์ยั่งงี้เป็นสุข เราไม่เห็น เราเห็นว่าความจริง..ไม่มี เราเห็นว่าตัวเราจริง..ไม่มี เราเห็นว่าสิ่งที่เขายึดว่าสุขมันคือทุกข์ เราเห็นสุขจริงมีจริงอยู่แล้วที่ใจ ในภายใน ในความรู้สึกจริงของตัวใจเราเองจริง เราเห็นความดีของใจพระท่านจริง เรารู้สึกสุขใจยิ่งจริงในความดีของใจพระท่านจริง ในใจเราเห็นจริงว่า การไม่เกิด การไม่มีร่างกายนี้อีกต่อไป เป็นสุขอย่างยิ่งจริงของใจเราจริง ใจสงบจริงที่ใจ พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ใจสุขใจในใจจริง..จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง เราเห็นแค่นี้จริง..จริงในความรู้สึกของใจเราเองจริง

เราเห็นว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา เราเห็นในสิ่งนี้ของใจเราจริง จึงสงบสุขใจของใจจริง จริงในความดีของใจพระองค์ท่านจริง จริงอย่างเดียวจริงของใจตัวเองจริง

เอาแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวค่อยคุยต่อน้อ คุย ๆ กันไป ใครเห็นด้วยก็เอา ลองกลับมาดูในสิ่งนี้ของใจตัวเองกัน หวานเป็นลม ขมเป็นยา จริงตามท่านบอกนี้จริง จริงไหม หรือหวานอร่อย ก็น้อตามสบาย ชีวิตเราคือของเรา เราเลือกเอง ในเมื่อเห็นทุกข์เป็นสุข ยามใจตัวเองเป็นทุกข์แล้วใครจะช่วยได้ คุณเอาในสิ่งนี้ของใจคุณเอง

ทุกข์ที่ใจ สุขที่ใจ
กลับมาดูจริงในความจริง จริงตามพระท่านจริง จริงในทุกข์จริง จริงในสุขใจของใจจริง ใจเห็นจริง ใจเดินออกจากทุกข์ของใจจริง ใจเดินจริง อยู่จริงในสงบสุขใจของใจจริง มั่นคงจริงในความดีของใจพระท่านจริง จริงของใจตนจริง

จ๊ะ...แล้วดีเอง